*วันแรกรู้สึกเจ็บนิดๆช่วงบ่าย-เย็น แต่พอถึงเวลาเข้านอนเริ่มมีอาการหายใจไม่สะดวก
*วันที่สองรู้สึกเจ็บมากขึ้น ช่วงเช้า ทานยาแก้ปวด แต่มีอาการหายใจแล้วเจ็บ แป๊ปๆ ทรมานสุดๆ
เวลานอนก็เหมือนเจ็บและหายใจถี่มากๆ เดินก็เหนื่อย พูดก็เจ็บ แล้วก็เหนื่อย
*วันที่สามอาการเริ่มดีขึ้นเพราะทานยาแก้ปวด
พูดไม่เหนื่อยมาก เดินไม่เหนื่อย ทำกิจวัตรประจำได้ แต่ก็เจ็บอยู่ ไม่ว่าจะหัวเราะ หรือ ลุกนั่งไวๆ
เวลานอนก็นอนตะแครงขวาและนอนหงาย แต่จะสะดุดตื่นกลางดึกตลอด เหมือนคนหายใจไม่ออก *วันที่สี เช้านี้หดหู่มาก ความจากเมื่อคืนว่าจะดีขึ้น ต้องพังลง เพราะวันนี้ไม่สามารถขยับร่างกายเลย เจ็บไปหมดทรมาน ขนาดหายใจยังเจ็บเลย
พยายามหายใจ พร้อมกับมองหน้าลูกสาว วัย7ขวบ น้องเคยอยู่ข้างๆทำงานบ้านแทน เท่าที่เด็กคนนึงจะทำได้ สงสารลูก สงสารตัวเอง เดินแทบจะไม่ไหว  ใจคิดว่าจะต้องไปหาหมอแล้วไม่ไหวจริงๆ แต่ขับรถไม่ไหวนี้สิ เอ่อ..ลืมบอกว่าวันที่3เราได้ไปยาคลายกล้ามเนื้อมากิน  แล้วเราใช้ยาหม่อง ยาทากล้ามเนื้อให้มันรู้สึกร้อนๆจะได้บรรเทา แต่ก็แย่ลงไม่ดีขึ้น  หมดหวัง
****เดี๋ยวมาเล่าต่อนะ****