พ่อลงมากรุงเทพ แล้วเรียกดิฉันไปคุยและพ่อเชื่อว่าเราหนีตามผู้ชายไปจริงๆ มิไยที่เราเพียรจะเล่าความจริงว่าไปอยู่บ้านคุณย่า พ่อไม่ฟัง
ดิฉันหันหลังกลับออกจากบ้านพ่อทันที ประโยคที่ใช่ก็คือ " นั่งทูลรึจะสู้นอนทูล..." กลับมาเล่าให้คุณย่าฟัง คุณย่าไปหาพ่อเพื่อจะยืนยันว่าดิฉันไปอยู่ด้วยจริงๆแล้วทุกคนก็ทะเลาะกัน เมื่อคุณย่าบอกว่าบ้านหลังนี้ให้เงินมาสร้างให้ลูกกำพร้ามันได้อยู่แล้วทำไมไล่ตีเหมือนหมูเหมือนหมา
นางแม่เลี้ยงสวนทันทีว่า เงินที่คุณแม่ให้มาซื้อเสาได้แค่ 4 ต้น... การทะเลาะกันรุนแรงขึ้น พ่อเข้าข้างเมียสาว (เขาอ่อนกว่าพ่อ 20 ปี) พ่อว่าคุณย่าแรงมาก คุณย่าร้องไห้แล้วกลับบ้านที่บางแคทันที ดิฉันเสียใจมากที่เป็นต้นเหตุครั้งนี้

                    ชาดมันดี...สีมันต้องแดง" คุณย่าบอกพ่อแบบนี้ 

        ตอนเป็นเด็กประมาณ10 ขวบ แม่เลี้ยงเขาซื้อข้าวเหนียว ไก่ย่างเจ้าดังมาจากแถวมักกะสัน เราก็ถือจานมารอให้เขาแบ่งให้   
เขาแบ่งให้ลูกเขาสองคน พอถึงเราเขาบอกว่าไปดาวไข่กินเอง......ใจคน !

                                                                                                                                  " รัชนีกร"

สามารถติดตามตอนก่อนหน้าและตอนต่อไปตามลิ้งก์ด้านล่างนี้ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/40873461 ตอน 1
https://ppantip.com/topic/40873499 ตอน 2
https://ppantip.com/topic/40884570 ตอน 4