หลากหลายในใจคน ตอนที่ 2

ดิฉันเป็นลูกกำพร้า แม่ตายตั้งแต่2ขวบ พ่อเป็นตำรวจเจ้าชู้มาก ดิฉันจึงมีแม่เลี้ยงตอนอายุ5ขวบเขามีลูกกับพ่อ2คน เขาเป็นแม่เลี้ยงแบบในละครน้ำเน่า500เรื่องรวมกัน ใครก็ไม่ร้ายกาจเท่าหล่อน ลูกเลี้ยงอย่างดิฉันต้องเป็นที่รองรับอารมณ์และถ้าเรื่องเข้าหูพ่อเขาตีตายแน่
         พ่อมากรุงเทพเดือนละครั้งมาจ่ายเงินไว้ให้ นางให้ดิฉันเรียน รร.วัด อ้างว่าขี้โรคและเรียนไม่เก่ง ลูกสาวลูกชายเรียนสายปัญญา และเทพศิรินทร์ 
 วันหนึ่งเกิดมีปากเสียงกับลูกสาวเขาเข้า ถูกไม้หน้าสามฟาดหลังจนตัวงอ ขึ้นห้องไปร้องไห้แล้วเก็บของแค่ชุดนักศึกษากับตำรา หนีออกมาจาบ้านตอนที่เขาหลับกันหมดแล้ว สามทุ่มสมัยนั้นน่ากลัวมาก แต่ต้องหนี เราก็เหมือนเด็กตัวเล็กมาก ผอมมากสมัยนั้นโจรภัยยังไม่เยอะ
หนีไปบ้านเพื่อนที่บางนา จำได้ยายของเพื่อนเป็นคนทายาให้ ปากก็พร่ำว่าเขาทำขนาดนี้เชียวหรือ 
          ถึงเช้าวันรุ่งขึ้น... ดิฉันไปหาคุณย่าที่บางแค ไปขออาศัยอยู่ด้วยขอเรียนหนังสือให้จบ
พ่อลงมากรุงเทพ เพราะได้ข้อมูลจากแม่เลี้ยงว่าหนีตามผู้ชายไปแล้ว...
         
                             
                         ♡ ดิฉันไม่ทานก๋วยเตี๋ยวหมูเส้นใหญ่ เพราะแม่เลี้ยงเอาถ้วยก๋วยเตี๋ยวร้อนๆคว่ำใส่หัว จำไม่ได้ว่าพูดอะไรผิดใจเขา...

                                                                                                                                                                            " รัชนีกร "

สามารถติดตามตอนก่อนหน้าและตอนต่อไปตามลิ้งก์ด้านล่างนี้ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่