เราควรทำไงดี

คือเราขอเล่านะ
ตอนเด็กๆเราเคยโดนลุงข้างบ้านลวนลามเค้าชอบมาจับนู้นจับนี่เรา เราก้ไม่คิดอะไรจนวันหนึ่งลุงเค้าตามเรามาที่ห้องนํ้าจะเข้ามาข่มขืนเรา เราก็ดันประตูและปิดประตูทันเราไม่กล้าออกมา เราเลยบอกว่าจะฟ้องแม่สักพักเรารู้สึกว่าเค้าไปแล้วเราเลยเปิดประตูแล้วออกไปแต่ลุงเค้าอยู่ข้างๆประตูแล้วเค้าก็ดึงเราไป เค้าถอดกางเกงเรา ถามว่าทำไมเราไม่ร้องให้คนช่วยคือเราโดนลุงคนนั้นเอามือปิดปากไว้ เค้าจะเอาไอ้นั้นเข้ามาเราเลยใช้แรงทั้งหมดที่มีถีบตรงนั้นของมันแล้วรีบวิ่งกลับบ้าน ตอนนั้นเรากลัวมากๆเลยแหละแต่เราก็ไม่ได้บอกพ่อเเม่เพราะเรากลัวบวกกับเค้าเป็นญาติ ถ้าเราบอกไปต้องไม่มีใครเชื่ออยู่แล้ว หลังจากนั้นเราก็ไม่ไปบ้านลุงเค้า แต่พอผ่านมานานสักประมาณ2-3 ปี เราไปเล่นกับน้องที่บ้านลุงคนนั้น เราไปอาบนํ้ากับน้อง2คน เราเห็นว่าลุงเค้าแอบถ่ายพอเราบอกน้องว่า เห็นมั้ย มีคนแอบถ่าย น้องเราก็ไม่เชื่อเราก็ไม่อาบต่อรีบใส่เสื้อกลับบ้าน เพราะครั้งนี้มันทำให้อยู่ๆเรารู้สึกเกลียดตัวเอง เราคิดว่าตัวเองสกปรก เราไม่ชอบร่างกายตัวเอง เป็นครั้งแรกที่เราเริ่มกรีดแขนตัวเอง เรารู้สึกว่าทำแล้วรู้สึกดี รู้สึกปลดปล่อย หลังจากนั้น เวลาเราโกรธ เกลียด เครียด เราจะกรีดแขนตัวเอง ต่อยกำแพง ตบหน้าตัวเอง ตีหัวตัวเอง หยิกตัวเองบ้าง ทำแล้วมันรู้สึกดีขึ้นจริงๆ มาถึงวันหนึ่งวันที่ เราคิดที่จะกินยาล้างห้องนํ้าผสมกับนํ้ายาปรับผานุ่ม ทุกคนงงมั้ยว่าทำไมเราต้องกิน กรดกับเบสทำไมเราไม่กินกรดไปเลย เพราะเราไม่อยากตายไงล่ะ เราแค่อยากให้ความเจ็บปวดนี้มันหายไป  เรากลัวว่าเราจะคิดที่จะตายจริงๆขึ้นมาเรากลัวใจตัวเอง เราควรทำไงดี เราเหนื่อยมากเลยทุกคนเราท้อมากเราไม่เก่งแล้วนะเศร้า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่