สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงอายุ11ปี(ตอนนี้อยู่ป.6)ค่ะ เราโดนครอบครัวทำร้ายตอนอยู่ป.4 อายุ9ปีค่ะ ช่วงนั้นเราทะเลาะกับครอบครัวหนักมากค่ะเพราะปัญหาการเรียนหลังจากที่แค่ทะเลาะ ยายเราก็เริ่มที่จะตบหน้าเรา และแม่เราก็รู้เรื่องค่ะแตีแม่เข้าข้างยาย เลยมาตบหน้าเราเพราะว่า แม่บอกว่าหัดฟังผู้ใหญ่บ้าง หลังจากนั้นเราก็ทะเลาะกันอีกรอบ พวกเขาตบตีเราเป็นว่าเล่นเลยหละค่ะ แล้วพอมาช่วงที่ไปเรียนได้แล้ว แต่พอจะไปเราก็ไม่อยากไปเลยขังตัวเองไว้ในห้องน้ำ(เรื่องนี้เราผิดจริงๆค่ะ) หลังจากนั้นแม่เราเลยพังประตูมาค่ะ ตอนแรกแมาเหมือนจะเป็นห่วงแต่กลับไม่ใช่เลยค่ะ เราทะเลาะกับแม่เหมือนเดิมและแม่ก็ตบเราเหมือนเดิมค่ะ พอถึงช่วงป.5 เราก็กรีดแขนตัวเอง ตอนที่กรีดรู้สึกแค่เหนื่อยกับชีวิต ไม่อยากอยู่ แต่รอยกรีดครูก็เห็นจนได้ค่ะ ครูเลยโทรบอกแม่ ตอนที่แม่รู้แม่เงียบมากค่ะและตัดสายแม่ไป พอเรากลับไปถึงบ้านก็เลยทะเลาะกันเรื่องนี้ค่ะแม่เหวี่ยงเก้าอี้ใส่เรา ตะคอกต่อว่าเรา และก็จบลงที่แม่ตบเราเหมือนเดิมค่ะ และเรื่องกรีดแขน
คือเราหยุดกรีดแขนไม่ได้เลยค่ะเวลาเรารู้สึกแย่ เราก็นึกถึงแต่คัตเตอร์และกรีดแขนกับคอตลอด แต่ถึงเวลาเราไม่ได้รู้สึกเสียใจ เราก็กรีดแขนเหมือนเดิมเลยค่ะ ถึงเราจะหยายามไม่กรีดแขนตัวเองเท่าไหร่ แต่ความคิดเราก็อยากที่จะกรีดตลอดเลยค่ะ เราไม่ได้อยากเรียกร้องความสนใจหรอกนะคะ แต่เราหยุดไม่ได้จริงๆ