ไม่อยากอยู่แล้วค่ะ

          ตามหัวข้อค่ะ เหนื่อย ไม่รู้ว่าเหนื่อยอะไร รู้แค่ว่าเหนื่อยค่ะ ปัญหาที่มีก็คิดว่าไม่ได้หนักหนาอะไรพอที่จะทำให้อยากฆ่าตัวตาย แต่ก็รู้สึกไม่อยากมีชีวิตอยู่ เท่าที่สังเกตตัวเอง ไม่รู้ว่ามีอาการแบบนี้มานานแค่ไหน อาจจะ1ปีหรือ2ปี แต่ไม่บ่อยขนาดนี้ พักหลังๆซัก5-6เดือน เริ่มมีอาการบ่อยขึ้น อาการที่ว่าคือ รู้สึกไม่มีใครรักหรือสนใจ รู้สึกว่าตัวเองอยู่คนเดียว เป็นตัวปัญหาชอบดึงปัญหามาให้คนอื่นเรื่อยๆ รู้สึกเกลียดตัวเองเวลาส่องกระจก สมเพชตัวเองตลอดเวลา หรือคิดว่าตัวเองไม่สมควรที่จะได้รับอะไรดีๆ เช่นความรักดีๆ การปฏิบัติดีๆ เวลาทะเลาะกับแฟนหรือมีอาการแบบนี้เขาก็บอกเพราะเราทำตัวเอง คิดไปเอง เราไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเพราะจะโดนหาว่าสำออยหรือเรียกร้องความสนใจ วันนี้รู้สึกแย่ทั้งวัน พึ่งร้องไห้เสร็จมาเลยค่ะ
          ความรู้สึกอยากตายมีเป็นระยะๆค่ะ แต่ตอนนี้ยังตายไม่ได้ สั่งการบ้านนักเรียนไว้แล้วพรุ่งนี้นักเรียนจะมาส่ง แล้วต้องทำแผนทำpower pointให้ครูพี่เลี้ยงก่อน ถ้าตายตอนนี้เดี๋ยวเป็นเรื่องค่ะ แต่มันอึดอัดในใจ หยิบคัตเตอร์มาแทงหมอนตัวเองจนพรุนนี่คงไม่ปกติแล้วใช่มั้ยคะ หรือว่ายังไง ความรู้สึกตอนเอาคัตเตอร์กรีดแขนมันรู้สึก ว้าวววว ดีมากๆเลยล่ะค่ะ อยากทำอีกอยากกรีดอีกให้เลือดไหลเยอะๆ แต่ถ้านักเรียนเห็นแผลเค้าต้องสงสัย เลยทำนิดเดียว อยากปรึกษาจิตแพทย์นะคะ แต่กลัวว่าคนอื่นจะรับรู้ กลัวนักเรียนจะรู้ กลัวครูพี่เลี้ยงจะรู้แล้วว่าให้คนโรคจิตมาสอน กลัวพ่อแม่จะรู้แล้วจะเสียใจที่เราเป็นแบบนี้
          อยากจะพูดอะไรมากกว่านี้นะคะแต่พูดไม่ค่อยเก่ง ไม่รู้จะอธิบายความรู่สึกของตัวเองตอนนี้ยังไงดี พยามพิมไม่ให้คนอ่านรู้สึกเครียดไปกับเราแล้วนะคะ ขอโทษจริงๆ พอดีไม่รู้ว่าจะไประบายที่ไหนเลยเลือกพันทิปเพราะไม่มีใครรู้จักตัวเราอยู่แล้ว
          ปล. เรามีอาการทำร้ายตัวเองด้วยค่ะ อารมณ์รุนแรง เอาหัวโขกพื้นหรือผนัง กัดนิ้วตัวเองเล็บฉีก หยิกตัวเองจนเลือดออก  ดึงผมตัวเอง คัตเตอร์กรีดตัวเอง ที่เคยทำมานะคะ เราไม่รู้ว่าควรปรึกษาจิตแพทย์ดีมั้ย เพราะอย่างว่า เรากลัวจะว่าเรียกร้องความสนใจ ที่มาพิมในพันทิปนี่ยังกลัวเลย ยิ้ม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่