ตอนนี้เรากำลังป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เราพึ่งมารู้ตัวตอนที่อยู่ปี 1 ซึ่งเรากินยามาเกือบประมาณ 1 ปีแล้ว บางครั้งเราก็ลืมกินตอนช่วงสอบจนหลงลืมวันเวลาไปหมดเลย แต่ก่อนเราเป็นคนนอนเยอะมาก นอนทั้งวันไม่ทำอะไร ตื่นมาก็หมดวันแล้วพอเราเริ่มกินยาหมอ เรายิ่งไปง่วงบ่อยกว่าเดิมอีก และนอนไม่เป็นเวลาด้วย เราก็พยายามบอกหมอเรื่อยๆ หมอก็พยายามปรับยาให้เรา เขาก็คือ นักจิตแพทย์นั่นเอง และเราก็ยังคุยกับนักจิตวิทยาร่วมด้วยเป็นรายสัปดาห์ บางครั้งเราก็คิดว่าเราอยาก c0mmit  $uicide มันคิดในหัววนๆไป

จนกระทั่งวันนึงพ่อเลี้ยงเราเอามีดวิ่งไล่จะแทงแม่เรา และที่บ้านก็ไม่มีเงิน เขาไล่พวกเราออกจากบ้านกันหมดเลย เพราะเราไปด่าเขา แต่ว่าเราเกลียดเค้ามานานมากแล้วที่เค้าเอาแต่ด่าแม่เรา และทำให้ครอบครัวเราล่มจมขนาดนี้เพราะเค้าแอบไปกู้เงินนอกระบบ จนเราต้องมาอยู่บ้านเช่าที่กรุงเทพฯ คะแนนสอบก็แย่ แมวที่เรารักมากก็เสียไป คือทุกอย่างมันแย่ไปหมด

จนกระทั่งวันนึงหลังจากผ่านเหตุการณ์แผ่นดินไหวไป เราลองทักไปหาพ่อแท้ๆของเราที่ไม่ได้เจอกันมา 10 ปี เพระเรายังหวังว่าจะได้รับความรักจากเค้าสักนิด แต่สีน้ำเสียงของเขาไม่มีความห่วงใยเราเลย แถมเขายัง blame แม่เราอีกว่าเขาน่ะ ยอมรับนะว่านอกใจแม่หลายครั้งตั้งแต่ตอนที่แม่ท้อง แต่ว่าเขาหยุดนอกใจแล้ว แต่แม่เราก็นอกใจไม่หยุดเหมือนกันไปแต่กับผู้ชายคนใหม่ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องจริงเลยสักนิด ตอนนั้นเราโกรธมาก เราก็เลยเอามีดคัตเตอร์กรีดแขนตัวเอง เรารู้ว่ามันเป็นการกระทำที่โง่มาก แต่เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับชีวิตจริงๆ บางครั้งเราก็กินยาเกินขนาดตามที่หมอสั่ง อย่างยานอนหลับก่อนนอนวันละ 1 เม็ด เรานอนไม่หลับมากตอนนั้น เพราะรูมทเมทเสียงดังมาก เราเลยกินยานอนหลับหมดทั้งแผงไปเลยพอตื่นมาก็เดินเซ พูดไม่รู้เรื่อง

แต่ว่าตอนนี้เราเปลี่ยนใจแล้วเรื่องความคิดที่จะ ฆตต เพราะเราเปิดไปดูคลิป gore แล้วมันน่ากลัวมาก เรากลัวความตาย ไม่สิ เราอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป เราอยากทำความฝันของเราให้สำเร็จ อยากเรียนให้จบ 4 ปี ถึงแม้ว่าเกรดเราจะอุบาทว์มากก็ตามเถอะ (ถ้าเราไม่โดนรีไทร์ออกก่อนอะนะ) แต่เราได้พบกับเพื่อนใหม่คนนึง เขาคอยไปรับไปส่งเราไปเรียน และก็เวลาเลิกเรียนเค้าก็จะไม่ให้เรากลับห้อง เพราะถ้าเรากลับไปเราจะไปนอนอย่างเดียวแล้วตื่นไม่เป็นเวลาเลย เราก็เลยตัดสินใจไปเล่นบาสกับว่ายน้ำเพื่อคลายเครียด เขาเทคแคร์เราดีมากเหมือนพี่ชายคนนึง เราสนิทกันมากกว่าเพื่อนในสาขาอีก แม้ว่าเขาจะมาจากต่างคณะก็ตาม

สิ้นเดือนเมษายนและต้นพฤษภาคมเราจะสอบแล้ว แต่ตอนนี้เรายังไม่ได้เริ่มอ่านหนังสือเลย เรารู้นะว่าถ้าไม่อ่านมันจะเกิดอะไรขึ้น แต่ว่าตอนนี้ชีวิตเรามันแบบ… ไม่อยากเอา เหี้3 อะไรแล้วอ่ะ เหมือนโรบอทโง่ๆที่แบตหมด นอนอยู่เฉยๆ ไม่อยากทำอะไรเลย ในหัวบ่นแต่ว่าอยากตายๆๆๆ

สุดท้ายนี้ มีใครพอจะทราบไหมคะว่า โรคซึมเศร้าจะหายตอนไหน หายนานไหม และสามารถหายขาดได้ไหมคะ เพราะทุกวันนี้เราทนไม่ไหวแล้ว มันทรมานมากเหลือเกิน อยากเอาความเจ็บปวดทางจิตใจนี้ออกไปจากสมอง อยากมีความสุขเหมือนคนอื่นๆ อยากทำตามความฝัน อยากไปเรียนต่อต่างประเทศ และทำเกรดรวมให้มากกว่า 2.00 เพราะตอนนี้เทอมแรกได้แค่ 1.71 แต่เราอยากแข่งหมากรุกเป็นนักกีฬาประจำหมาลัยต่อค่ะ หมากรุกกับ การวาดภาพคือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขมาก ๆ เหมือนคุณแม่กับน้องสาวของเราและคุณยายด้วยค่ะ