ตั้งแต่เด็กจนโตเราเห็นพ่อทำร้ายร่างกายแม่ตั้งแต่เด็กเวลาที่พ่อกินเหล้าแล้วโมโหก็จะทำร้ายร่างกายแม่บางครั้งเราต้องอดทนเพื่อปกป้องแม่ตอนนั้นเราอยู่ป 4 เขาทำร้ายร่างกายแม่หนักมากแค่แม่ล้มลงแล้วขาไปโดนหน้าพ่อพ่อก็จะทำร้ายร่างกายแม่เราต้องกอดพ่อไว้แน่นๆแล้วขังแม่ไว้ในบ้านพอนานๆเข้าเราทนไม่ไหวเราเลยหนีออกไปอยู่บ้านอาที่เรารู้จักพอเราโตขึ้นเรามีลูก 1 คนตอนนี้เราอายุ 19 เราได้ย้ายกลับมาอยู่บ้านเดิมซึ่งพ่อทำพฤติกรรมเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนคือเขาด่าแม่ของฉันแล้วทำพฤติกรรมทำร้ายร่างกายเหมือนเดิมเราก็ทนไม่ไหวเราก็เลยว่าเขาเราก็ด่าเขาเราร้องไห้เวลาที่แม่โดนทำร้ายร่างกาย แม่เราอยากเลิกกับพ่อแต่ทำไม่ได้เพราะว่าแม่เราสงสารพ่อตั้งแต่ที่เราเกิดมาพ่อก็ทำแม่มาตลอด เราเคยถามแม่เราว่าทำไมถึงไม่ยอมเลิกกับพ่อแม่เราบอกว่าแม่เราสงสารพ่อ พอย้อนไปตั้งแต่สมัยก่อนพ่อเคยมีภรรยามาก่อนหน้านี้1 คนและมีลูกด้วยกันกับภรรยาเก่า 5 คนและลูกของเขาก็บอกกับฉันว่าพ่อทำร้ายร่างกายแม่ของเขาเช่นกันเราไม่รู้จะหาทางออกยังไงดีเราก็รักเขาเหมือนพ่อว่าเขาคือพ่อเราเราพยายามบอกให้แกเลิกเหล้าแกก็ไม่ยอมเลิกแกบอกว่าจะเลิกตอนที่ตายเท่านั้นเราเสียใจมากเราควรจะทำยังไงดีเราเคยบอกแกแล้วแต่แกไม่ยอมฟังเราเลยใครเคยเป็นแบบเราบ้าง ขอบคุณที่อ่านจนจบนะมันมีเยอะกว่านี้แต่เราไม่อยากทำให้ทุกคนอ่านเราคิดมากเหมือนเราตอนนี้ เรากลัวว่าเวรกรรมจะตามเราทันแต่เราคิดไว้แล้วมากับมันตามทันแน่นอนที่เราไปด่าพ่อเราไม่รู้ว่ากลับเราจะหนักมากไหมมีใครบอกเราได้บ้างเราควรทำยังไงดี
เราทะเลาะกับพ่อและใช้คำพูดรุนแรงแค่อารมณ์ชั่ววูบเราอยากรู้ว่าใครมีคนเป็นเหมือนเราบ้าง