รินร่ายพจน์บทกลอนอักษรรักร้อยสลักปักลงส่งคำขานว่าใครหนึ่งคิดถึงรำพึงกานท์จากวันวานผ่านเผยเอื้อนเอ่ยมา ลืมหรือยังอักษรกลอนคนเศร้าที่เคยเคล้าครวญคำเพรียกพร่ำหาว่ารักเอยเฉลยพร่ำรำพันพาคำนึงอยู่ทุกครามิลา

ผู้เขียน กิตติศักดิ์ คงคา (นายพินต้า) จำนวนหน้า : 216 หน้า หนังสือความเรียงประสบการณ์โรคซึมเศร้าของผู้เขียนและเพื่อน สอดแทรกความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับโรค ยา การดูแลตัวเองของผู้ป่วย การก้าวผ่านความเลวร้

ส่งคำถ้อยร้อยความนำมาฝาก เป็นสาส์นจากดวงใจส่งไปถึง เป็นอักษรกลอนขานกานท์รำพึง ด้วยคำนึงถึงอยู่ไม่รู้คลาย คิดถึงถ้อยวาจาภาษาสวย อิ่มเอมด้วยไมตรีมิรู้หาย หลายคืนวันห่างห้องหมองเดียวดาย มิได้หมายแปรผันม

แว่ว- ลำนำ คำร้อย ถ้อยคิดถึง หวาน -ตราตรึง ซื้งใน หทัยเผย ขาน -อักษร กลอนกานท์ รำพันเปรย ขับ- กรองร้อย เฉลย เอ่ยสำนวน รับ- คำร้อย ถ้อยหวาน ที่สาส์นส่ง รู้- ว่าคง อาลัย ใคร่คืนหวน ด้วย -สัมพันธ์ มั่นห

"แปลกเอ๋ยแปลกใจ"ไฉนหนาไม่เคยพบ เห็นหน้า แม้เพียงหน เพียงอักษร กลอนพา ช่างน่ายล คล้ายถูกมนตร์ ดลใจให้คำนึง เพียงแค่อ่าน วลี ที่ส่งถ้อย ด้วยน้ำคำ เรียงร้อย พ

ถึงเวลาใกล้พรากจากกันแล้ว โอ้ดวงแก้วน้องครวญคร่ำรำพันหา อยากวอนขอเพียงหยุดฉุดเวลา เดินช้าๆได้ไหมใจ..อ้อนวอน เมื่อเวลาจากกันใกล้มาถึง ให้คะนึง..รำพึงพร่ำย้ำทอดถอน หัวใจเจ็บ..เหน็บหนาวช่างร้าวรอน