..."แปลกเอ๋ยแปลกใจ"...


"แปลกเอ๋ยแปลกใจ"ไฉนหนา
ไม่เคยพบ เห็นหน้า แม้เพียงหน
เพียงอักษร กลอนพา ช่างน่ายล
คล้ายถูกมนตร์ ดลใจให้คำนึง

เพียงแค่อ่าน วลี ที่ส่งถ้อย
ด้วยน้ำคำ เรียงร้อย พลอยคิดถึง
สัมผัสพจน์ รสคำ พารำพึง
ติดตราตรึง หวามไหวในอารมณ์

คิดถึงใคร กันหนอ พ้อในจิต
เพียง..อักษรลิขิต ดังติดหล่ม
ยากถอนใจ คล้ายถัก สลักปม
อยากชื่นชม ทุกบท พจน์กลอนกานท์
 
ถ้อยวลี ขับขาน เป็นสาส์นฝาก
ไพเราะมาก จับจิต หรือพิษหวาน
มาหลอกให้หลงกลมกมลมาน
ร้อยกรองผ่าน อักษรามาล่อลวง..

"สุนันท์ยา"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่