"แปลกเอ๋ยแปลกใจ"ไฉนหนา
ไม่เคยพบ เห็นหน้า แม้เพียงหน
เพียงอักษร กลอนพา ช่างน่ายล
คล้ายถูกมนตร์ ดลใจให้คำนึง
เพียงแค่อ่าน วลี ที่ส่งถ้อย
ด้วยน้ำคำ เรียงร้อย พลอยคิดถึง
สัมผัสพจน์ รสคำ พารำพึง
ติดตราตรึง หวามไหวในอารมณ์
คิดถึงใคร กันหนอ พ้อในจิต
เพียง..อักษรลิขิต ดังติดหล่ม
ยากถอนใจ คล้ายถัก สลักปม
อยากชื่นชม ทุกบท พจน์กลอนกานท์
ถ้อยวลี ขับขาน เป็นสาส์นฝาก
ไพเราะมาก จับจิต หรือพิษหวาน
มาหลอกให้หลงกลมกมลมาน
ร้อยกรองผ่าน อักษรามาล่อลวง..
"สุนันท์ยา"
..."แปลกเอ๋ยแปลกใจ"...
เพียงอักษร กลอนพา ช่างน่ายล
คล้ายถูกมนตร์ ดลใจให้คำนึง
ด้วยน้ำคำ เรียงร้อย พลอยคิดถึง
สัมผัสพจน์ รสคำ พารำพึง
ติดตราตรึง หวามไหวในอารมณ์
เพียง..อักษรลิขิต ดังติดหล่ม
ยากถอนใจ คล้ายถัก สลักปม
อยากชื่นชม ทุกบท พจน์กลอนกานท์