ผมโตมาในสังคมเมืองหลวง ย่านบางรัก ตั้งแต่เด็กยันโต-คบหาแต่เพื่อนในบริเวณใกล้เคียงบ้าน ส่วนใหญ่เพื่อนจะมีฐานะระดับกลาง-สูง

จนมาวันนึง..ผมได้เจอน้องคนนึงที่ชนบท ผมได้ไปสัมผัสวิถีชีวิตเค้า มันก็แตกต่างจากที่เราโตมา แต่เราเลือกที่จะยอมรับ และมีความสุขไปกับมัน

**เรื่องที่ผมแปลกใจที่สุดคือ การใช้ชีวิตของน้องคนนั้น ค่อนข้างดิบๆ การใช้ภาษาออกจะไม่ค่อยสุภาพ การวางตัวไม่ถูกกาลเทศะ รวมถึงการใช้ชีวิตแบบผิดๆในกิจวัตรประจำวัน และการใช้ชีวิตสไตล์ชิวๆตามวิถีมีคนชนบทครับ

ผมเกิดคำถามขึ้นมามากมาย ทำไมคนเหมือนกันถึงได้ใช้ชีวิตได้ต่างกันแบบนี้ คำตอบหลัก น่าจะเป็น การศึกษาครับ น้องเค้าเรียนจบแค่ม.ต้น สอบเทียบจบม.ปลาย และไม่มีโอกาสต่อมหาลัย อันด้วยไม่มีเงินเรียนหรือ ไม่มีใครคอยชี้นำหรือต้องทำงานเลี้ยงตัวเองก็ตาม มันคือการพลาดโอกาสดีๆในการมีชีวิต มีลมหายใจในแต่ละวัน