เราเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในชนบทครอบครัวบ้านเรายากจนแต่ก็มีหนึ่งอย่างที่ทำให้ครอบครัวเรามีปัญหาคือพ่อของเราเป็นคนไม่มีระเบียบและใช้เงินสิ้นเปลืองมากแม่มักจะหาเงินมาให้พ่อเราเรียนจบแค่ม. 3 เพราะว่าแม่ไม่มีเงินให้เราเรียนต่อแต่แม่กับมีเงินให้พ่อทุกวันวันละเป็นร้อยๆในขณะที่เราได้เงินกันไปโรงเรียนแค่ 60 บาทเวลาที่มีปัญหาอะไรถ้าเกิดว่าหนูมีปัญหาหรือป่วยแม่จะพาไปแค่ร้านขายยาที่มีสิทบัตรทองแต่ครั้งหนึ่งพ่อเคยเจ็บคอแม่ถึงขั้นกับพาพ่อไปโรงพยาบาลและปล่อยให้เรารออยู่ที่บ้านคนเดียวครั้งนึงเคยเป็นไข้เลือดออกแม่พาไปแค่ร้านยาตอนนั้นเกือบจะตายโชคดีที่อาการหนักเลยได้นอนโรงพยาบาลถือว่ารอดมาได้ครั้งต่อมาแขนหัก 2 ข้างเพราะตกจากต้นไม้ตอนนั้นทรมานมากแต่แม่กับพ่อพาไปให้หมอแถวบ้านเป่าให้แล้วให้นำกระบอกไม้ไผ่ใส่แทนเฟือกตอนนี้หนูอายุเพิ่ง 17 อายุยังไม่ถึง 18 ไม่สามารถทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้หรือไม่ได้ช่วยที่บ้านหาเงินแต่พอหาเงินได้จากการทำกิ๊บติดผมขายแม่ก็เอาไปหมดพอจะไปหาญาติก็โดนห้ามเพราะเสื้อผ้าที่ดูไม่ดีเนื่องจากพ่อกับแม่ให้ใส่เสื้อผ้าที่คนบริจาคส่วนพ่อกับแม่ใส่เสื้อผ้าที่ซื้อมาใหม่แม่กับพ่อรักกันมากจนหนูคิดว่าตัวเองเป็นส่วนเกินหนูเคยไปอยู่กับน้าแล้วโดนน้าขมขืนเลยต้องกลับมาอยู่กับพ่อแม่อีกครั้งเคยอยากได้พิมทำขนมมาทำขายเลยขอแม่แต่แม่บอกว่าไม่มีเงินแต่พอเป็นพ่อบอกว่าอยากเลี้ยงวัวอยากได้รถแม่ถึงขั้นกับไปยืนเงินคนอื่นมาซื้อให้พ่อ พ่อกับแม่นิสัยแย่มากญาติๆทุกคนไม่มีใครชอบเวลามีการรวมญาติครอบครัวหนูเป็นครอบครัวเดียวที่ไม่ได้รับคำชวน อีก1ปีหนูก็จะอายุ18แล้วคิดว่าจะไปทำงานที่ไกลบ้านเพราะอยากได้อิสระเวลาอยู่บ้านโดนบังคับตลอดหนูต้องพูดต้องทำในแบบที่พ่อแม่ชอบ แต่ก็กลัวเพราะเคยโดนข่มขืนมาก่อนกลัวว่าไปอยู่คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียวแล้วจะเจอคนไม่ดีเพราะตั้งแต่เล็กจนโตไม่มีครั้งไหนเลยที่เจอคนดีเจอแต่คนไม่ดีคนหลอกคนรังแก อยากถามว่าจะทำยังไงดีถ้าไปอยู่คนเดียวแล้วก็อยากถามทุกคนว่าถ้าเราจะไม่ส่งตัวให้พ่อแม่ไม่ติดต่อกับทางพ่อแท่อีกเลยเราจะกลายเป็นคนเนรคุณมั้ย?