สักกปัญหสูตร
เพลงขับกล่อมของปัญจสิขะ คันธรรพบุตร

            “แม่ภัททาสุริยวัจฉสา-
             ฉันขอกราบท่านติมพรุบิดาของเธอ
             โดยเหตุที่เธอเกิดมางดงาม ทำให้ฉันปลื้มใจ
             เหมือนสายลมย่อมเป็นที่ปรารถนาของผู้มีเหงื่อ
             หรือเหมือนน้ำเป็นที่ปรารถนาของผู้กระหาย
             เธอผู้ไฉไลเป็นที่รักของฉัน
             ดุจธรรมเป็นที่รักของพระอรหันต์
             เธอจงช่วยดับความเร่าร้อน-
             เหมือนช่วยวางยาคนไข้ผู้กระสับกระส่าย
             เหมือนให้อาหารแก่ผู้หิว
             หรือเหมือนใช้น้ำดับไฟที่กำลังลุกอยู่
             ขอให้ฉันได้ซบลงจดถันและอุทรของเธอ
             เหมือนช้างที่ร้อนจัดในคราวร้อน
             หยั่งลงสู่สระโบกขรณีมีน้ำเย็น
             ระคนด้วยละอองเกสรดอกปทุม
             ฉันมึนงงเพราะ(เห็น)ช่วงขาที่งามสมส่วน
             ไม่รับรู้เหตุการณ์ (อะไรๆ)
             เหมือนช้างเหลือขอเพราะถือว่าเราชนะได้แล้ว-
             ฉันมีใจจดจ่อที่เธอ ไม่อาจกลับใจที่แปรผันไป
             เหมือนปลาที่กลืนเบ็ดเข้าไป
             นางผู้เจริญ เธอจงเอาขาซ้ายกระหวัดฉันไว้
             เธอผู้มีดวงตาหยาดเยิ้มจงกระหวัดฉันไว้เถิด
             เธอผู้งดงามจงสวมกอดฉันไว้
             สิ่งนี้คือสิ่งที่ฉันปรารถนายิ่งนัก
             ความใคร่ของฉันต่อเธอผู้มีผมงามสลวย
             ถึงมีน้อยก็เกิดผลมาก
             เหมือนทักษิณาที่ถวายแด่พระอรหันต์
             นางผู้งดงามทั่วสรรพางค์
             บุญที่ฉันได้ทำไว้ในพระอรหันต์ผู้คงที่นั้น
             จงอำนวยผลแก่ฉันพร้อมกับเธอ
             นางผู้งดงามทั่วสรรพางค์
             บุญที่ฉันได้ทำไว้ในปฐพีมณฑลนี้
             จงอำนวยผลแก่ฉันพร้อมกับเธอ
             แม่(ภัททา)สุริยวัจฉสา ฉันใฝ่ฝันหาเธอ
             เหมือนพระสมณศากยบุตรผู้ทรงเข้าฌานอยู่ผู้เดียว
             ผู้มีปัญญาครองตน มีสติ
             เป็นมุนี แสวงหาอมตธรรม
             แม่คุณคนงาม ถ้าฉันได้อยู่ร่วมกับเธอ ก็จะพึงชื่นชม
             เหมือนพระมุนีบรรลุพระสัมโพธิญาณอันสูงสุดพึงชื่นชมฉะนั้น
             หากท้าวสักกะผู้เป็นใหญ่แห่งดาวดึงส์
             จะประทานพรแก่ฉัน
             ฉันก็จะต้องเลือกเอาเธอเป็นแน่
             ความปรารถนาของฉันมั่นคงอยู่อย่างนี้
             แม่คุณผู้เฉลียวฉลาด
             ฉันขอน้อมไหว้บิดาของเธอผู้มีธิดางามเช่นนี้
             ดุจต้นสาละที่ผลิดอกใหม่ๆ ฉะนั้น”

เนื้อหาในพระสูตรแบบนี้ทำไมดูแปร่งๆครับ  มันเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง หรือว่าเป็นแค่เรื่องสมมติที่ผูกขึ้นสร้างอรรถรถเท่านั้น
ดูคล้ายกับบทอัศจรรย์ในวรรณคดีเลย   ที่พรรณนาเรื่องเพศและกามารมณ์แทรกซึมไว้ในบทกวีสวยๆจะได้ไม่ต้องเขิน
แล้วนี่ยังอุตส่าห์ทำให้อารมณ์พลอดรักงอกเงยกลายเป็นพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ได้อีก

อีกอย่างสงสัยว่าทำไมพระเถระที่เป็นผู้สังคายนาพระไตรปิฎกถึงต้องอุตส่าห์จำบทเพลงแบบนี้โดยละเอียด  มาใส่ไว้ในพระไตรปิฎกด้วย
ท่านเหล่านั้นก็เป็นพระอรหันต์กันหมดแล้ว   ร่ายบทเพลงเช่นนี้มาจะไม่กระดากปากเหรอ  แถมเสี่ยงที่จะถูกติเตียนด้วยพระอื่นมาอ่านแล้วจะเกิดกามราคะ
ทั้งที่สรุปเหตุการณ์เป็นเรื่องย่อเหลือบรรทัดเดียวก็ได้   หรือเว้นแต่พระสูตรนี้จะเป็นของปลอม