คือผมเป็นคนที่ไม่สนใจกับอะไรเลย คืออะไรจะเกิดก็ปล่อยไปถึงขั้นไม่ได้รู้สึกอะไรกับพ่อเเม่ด้วยซ้ำคิดเเค่ว่าก็คนเหมือนกัน พอเพื่อนเริ่มบอกว่าเราเป็นคนเเบบนี้หลายคนเราก็สังเกตุเราเองเเล้วมันก็อาจจะจริงก็ได้เราไม่เคยเเคร์อะไรเลย ดูเฉยชา เเล้วอีกอย่างเราเป็นคนเก็บตัวไม่พูดกับใครเวลาใครถามหรือชวนคุยก็จะไม่ชอบ จนผมมีเเฟน ผมก็รักเเฟนคนนี้มากนะ เเต่ไม่รู้ทำไมผมไม่ได้เหมือนเเคร์จริงๆอารมเเบบคบก็คบถ้าเลิกก็ไม่เป็นไร อยู่เเบบนี้ตลอด เเต่ผมเป็นที่เคารพคนนะ ให้เกรียรติ ขี้เกรงใจ เเต่อีกใจมันเหมือนเเบบ ก็ทำไปเเบบนั้นเเระไม่ได้จะเคารพอะไร ผมไม่รู้ตัวเองเลยว่าผมเป็นโรคอะไรกันเเน่ จนตอนนี้เลิกคุยกับเเม่ไปเเล้ว เพราะทะเลาะกันเเต่ทำไมผมรู้สึกดียังไงไม่รู้ เวลาอยู่คนเดียวมันรู้สึกดีมากๆ ใครพอจะรู้มั้ยครับว่ามันคือโรคอะไรหรือเป็นอาการอะไร