เซียวบ้ะจ่าง บ้ะจ่างร้อนๆมาแล้วค่า

เซียวบ้ะจ่าง (บ้ะจ่างร้อนๆจ้า)

จำเพลงนี้ได้มั้ยคะ สมัยก่อนจะได้ยินกันแทบทุกตรอกซอกซอยของชุมชนชาวจีนเลยล่ะค่ะ
วันนี้แม่นันพามาดูหลังบ้านความอร่อย..โฮมเมดบ้ะจ่างของครอบครัวมาม้าบุญธรรมกันค่ะว่าจุกจิกขนาดไหน 
แม่นันยืนช่วยอยู่ประมาณหนึ่งชั่วโมงเท่านั้นยังทำเอาขาแข็งเลยค่ะ
มาถึงก็เห็นมาม้าถือตะหลิวใหญ่ยักษ์สองคนกับลูกสาวกำลังผัดตัวข้าวเหนียวกันอย่างขมักเขม้น แรกเริ่มก็ผัดกระเทียมก่อน 
ต่อจากนั้นถึงต่อด้วยข้าวเหนียวและส่วนผสมอื่นๆ ... มาม้าเจ็ดสิบสี่แล้วแต่แรงดีมาก บอกตรงๆว่าแม่นันสู้แรงมาม้าไมไหวค่ะ 
"มา..นัน..มาผัดแทนมาม้าแป๊บนึง" เป็นไงล่ะค่ะ แค่คิดในใจดังไปหน่อย....ขั้นตอนนี้ถือเป็นหัวใจเลยค่ะ ถ้าผัดไม่ทั่ว ไม่เร็ว 
มีสิทธิ์ทำให้ข้าวเหนียวจับเป็นก้อน และไหม้ได้ค่ะ ยิ่งทำทีเยอะๆแบบนี้ ต้องใช้สองคนผัดและต้องเข้าขากันด้วยค่ะ

สมัยนี้หายากมากแล้วค่ะที่จะเห็นบรรพบุรุษและลูกหลานยังมารวมตัวกันทำอาหารโบราณแบบนี้กันอยู่ 
อากิ๋ม (ภรรยาของน้องชายมาม้า) มานอนค้างด้วยตั้งแต่เมื่อคืน เพื่อจะมาช่วยผสมข้าวเหนียว 
ส่วนอาแฉอึ้ม (คุณแม่ของลูกเขยมาม้า) ยังตรงมาจากอุดร เพื่อมาช่วยห่อโดยเฉพาะ อาแฉอึ้มห่อไวมากค่ะ 
นอกนั้นก็ลูกๆ หลานๆ ผลัดกันมาช่วย หลานคนไหนถึงเวลาเรียนออนไลน์ก็จะขอปลีกตัวไปเรียนก่อน

วันนี้ผัดข้าวเหนียวสามกระทะ ได้ประมาณสามร้อยใบ ใช้เวลาหนึ่งวันเต็มๆ ผู้สูงวัยก็นั่งห่อ 
ในขณะที่ลูกหลานแบ่งงานกันทำ 
สองคนช่วยกันแยกใบไผ่ (ต้องแยกใบใหญ และใบเล็กไว้ซ้อนกัน) กว่าจะถึงขั้นตอนนี้ต้องผ่านการล้าง การต้มมาก่อน 
วันนี้ทำสามร้อยลูก ต้องใช้ใบไผ่ถึงหกร้อยใบ เผื่อเสียอีกต่างหาก ปีนี้มาม้าทำพันสองร้อยลูก ลองคูณเข้าไปค่ะ ....
ลูกหลานอีกสองสามคนนั่งตอกไข่เค็มสามร้อยฟองลงภาชนะ บางคนจะสงสัยนะคะว่าทำไมต้องมานั่งตอกทีละใบ 
เค้ามีฟรีสขายเป็นถุงละร้อยฟองนี่คะ ตอกทำไมให้เสียเวลา อย่างที่แม่นันเคยเล่าให้ฟังไงคะว่า ตราบใดที่บรรพบุรุษดั้งเดิมทำเอง 
จะไม่ยอมซื้อวัตถุดิบสำเร็จรูปเด็ดขาดถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ถ้าได้ไข่ที่ดองแล้วมาตอกเองแบบนี้ จะได้ไข่ที่สด ทำออกมาจะอร่อยกว่าค่ะ

โต๊ะหนึ่งกำลังห่อไส้เค็ม อีกโต๊ะหนึ่งห่อไส้หวาน หน้าที่อื่นก็แบ่งๆกันไป แต่แม่นันแอบเห็นอากิ๋มก้มๆเงยๆ 
คอยเก็บคอยทำความสะอาดนู่นนี่ตลอด ทั้งๆที่ตัวเองเพิ่งเสร็จจากการผสมข้าวเหนียวไปสามกะละมังใหญ่ๆ 
นี่ล่ะค่ะเค้าถึงว่าคนแก่อยู่เฉยไม่เป็น ลูกหลานรึเป็นห่วงกลัวจะลื่นล้ม ห้ามไปก็เท่านั้นค่ะ พวกเราคอยเช็ดถูพื้นไม่ให้ลื่นจะดีกว่า 
ส่วนมาม้านั่งนานไม่ได้ ลุกขึ้นยืนแต่ละครั้งขาจะชาสั่นอยู่นานเลยค่ะ ลูกๆต้องช่วยกันจับคนละข้าง

ห่อเสร็จต้องนำมานึ่งอีกชั่วโมงเศษ ลังถึงทั้งใหญ่ทั้งหนัก แถมฝาก็สูงปรี้ด ถ้าไม่ได้แรงผู้ชาย..สาวๆคงล้าไปกว่านี้ค่ะ 
งานนี้ตี๋เล็กจึงเป็นพระเอกไปค่ะ

นึ่งเสร็จใช้ตะขอเกี่ยวมาแขวนผึ่งไว้กับราว รอจนขนมเย็นจึงจะนำไปส่งลูกค้าที่สั่งไว้ วันนี้ต้องนึ่งสองรอบเลยค่ะ
ลูกหลานมาม้าน่ารักทุกคน เวลามีงานใหญ่ทุกครั้งก็จะมาช่วยกัน 
วันนี้แม่นันแอบชื่นชมน้องแครอท (หลานสาวอาม่า) นางน่ารัก อารมณ์ดี แถมทะมัดทะแมง 
ที่พิเศษไปกว่านั้นคือมีสปิริตในการช่วยเหลือสูงค่ะ อี๊นันอดชมไม่ได้..นางน่ารักจริงๆ

“พี่นัน..เข้ามาช่วยกันชิมเร๊ว” เสียงน้องหมวยตะโกนมาจากในบ้าน 
* เมื่อเสร็จจากการนึ่งทุกครั้ง จะมีการชิมก่อนเพื่อดูว่ารสชาติขาดเกินรสใดรสหนึ่งหรือเปล่า เวลาแม่นันทำขนมผักกาดก็ใช้วิธีนี้ค่ะ

ทุกคนต่างถือช้อนมาแบ่งกันชิม
“อื้ม..อร่อย ทุกอย่างเข้าเนื้อดีจริงๆ”
“อ้าว..แล้วนันจะกลับแล้วเหรอ”
“ใช่ค่ะ..หนูมีลูกค้านัดรับขนมช่วยบ่ายต่อค่ะ”
พวกเค้าคงอยู่ทำต่อกันเย็นค่ำค่ะ กว่าจะเก็บล้างอะไรอีก นี่ล่ะค่ะ งานหลังบ้านที่ไม่มีวันหมดของคนทำอาหาร
#บ้ะจ่าง #อร่อย #ร่อยบอกต่อ #ตามหาของกิน #เยาวราช #nanthineehomemade #อาหารจีน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่