รบกวนขอปรึกษาหรือคำแนะนำเพื่อนๆ พี่ๆ สมาชิกในห้องนี้ด้วยนะคะ ^_^
คือเราแต่งงานกับสามี มีลูกด้วยกัน 2 คน เราอาศัยอยู่กับพ่อ แม่ ฝั่งเรา อยู่กันไปนานๆเข้าก็เกิดทะเลาะกันจนไม่พูดคุยกัน แบบฉบับแม่สะใภ้กับสามี แล้วก็อยู่มากันจนถึงทุกวันนี้ ซึ่งเราก็คนกลาง (สาเหตุที่ทะเลาะกันก็เรื่องไม่เป็นเรื่อง ต่างฝ่ายก็ไม่ยอมกัน แม่ก็จะใช้อารมณ์เป็นหลัก ส่วนสามีพยายามอธิบายถึงเหตุผล แต่ไม่ฟังกัน ) เราก็พยายามให้ปรับจูนเข้าหากันแล้ว อย่างว่าแก้วที่มันร้าวทำยังไงก็ไม่เหมือนเดิม มาตลอดระยะ 8 ปี ที่เราทนและอึดอัดมาตลอด บางทีแม่เราก็บ่นๆสาดเสีย เทเสีย ประชดประชัน ฝั่งสามีก็เงียบแต่ก็มาบ่น บ่นให้เราฟังตลอด ทุกวันนี้เราเก็บกดมาก อัดอั้น ข่มขื่นใจตลอด เวลาออกจากบ้านเพื่อมาทำงานเรารู้สึกสบายใจมาก แต่!พอเวลาเลิกงานต้องเข้าบ้าน มันรู้สึกไม่อยากกลับบ้าน ทั้งกลัว ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย >> ล่าสุดอาทิตย์ที่ผ่านมาสามีก็กลับบ้านของเขาเพื่อไปพักผ่อนเพราะแกก็รู้สึกเหนื่อย พอกลับมาแกก็เปรยๆพูดว่าเราแยกไปซื้อบ้านอยู่ข้างนอกมั้ย? ซึ่งทีแรกเราก็ลังเล แต่คิดไปคิดมาเพื่อความสบายของหลายๆฝ่าย เราก็ตกลงกันและไปดูบ้าน....
หลังจากนั้นไม่นานเราก็เลียบๆคุยกับแม่ว่าเราอยากมีทรัพย์สินเป็นของตัวเองเพื่ออนาคตของลูก เพราะลำพังตัวเราจะมาหาสินทรัพย์พวกนี้คนเดียวไม่ไหว เพราะเรากลัวว่าท่านจะไม่เข้าใจ และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ คือไม่เข้าใจและไม่สนับสนุนเลย อีกทั้งยังพูดว่าก็พากันไปอยู่ให้หมดๆแล้วพ่อกับแม่ก็จะอยู่กันสองตายายเอาก็ได้
เราก็ไม่รู้จะไปต่อยังไง แต่ตอนนี้ใจเราคืออยากย้ายไปซื้อบ้านมาก เพราะความรู้สึกแรกที่เราไปดูบ้าน แว๊บแรกคือความสบายใจ โล่งใจ ทั้งๆที่แค่ไปดูนะคะ
ทั้งนี้ทั้งนั้นเลยอยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ว่า
1. ถ้าเราย้ายไปซื้อบ้านเพื่อแยกครอบครัวเราจะเป็นคนอกตัญญูมั้ยคะ ?
2. มีวิธีอะไรที่พอจะให้พ่อ แม่ สนับสนุนให้เราออกไปอยู่ข้างนอกคะ
3. หรือเพื่อนๆ พี่ๆ ท่านไหนมีคำแนะนำมากกว่านี้มั้ยคะ
สุดท้าย ท้ายสุดก็ขอบคุณทุกๆท่านที่เสนอความคิดเห็นมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
แต่งงานแล้วอยากไปซื้อบ้านอยู่กับสามี พ่อแม่ ไม่พอใจ
คือเราแต่งงานกับสามี มีลูกด้วยกัน 2 คน เราอาศัยอยู่กับพ่อ แม่ ฝั่งเรา อยู่กันไปนานๆเข้าก็เกิดทะเลาะกันจนไม่พูดคุยกัน แบบฉบับแม่สะใภ้กับสามี แล้วก็อยู่มากันจนถึงทุกวันนี้ ซึ่งเราก็คนกลาง (สาเหตุที่ทะเลาะกันก็เรื่องไม่เป็นเรื่อง ต่างฝ่ายก็ไม่ยอมกัน แม่ก็จะใช้อารมณ์เป็นหลัก ส่วนสามีพยายามอธิบายถึงเหตุผล แต่ไม่ฟังกัน ) เราก็พยายามให้ปรับจูนเข้าหากันแล้ว อย่างว่าแก้วที่มันร้าวทำยังไงก็ไม่เหมือนเดิม มาตลอดระยะ 8 ปี ที่เราทนและอึดอัดมาตลอด บางทีแม่เราก็บ่นๆสาดเสีย เทเสีย ประชดประชัน ฝั่งสามีก็เงียบแต่ก็มาบ่น บ่นให้เราฟังตลอด ทุกวันนี้เราเก็บกดมาก อัดอั้น ข่มขื่นใจตลอด เวลาออกจากบ้านเพื่อมาทำงานเรารู้สึกสบายใจมาก แต่!พอเวลาเลิกงานต้องเข้าบ้าน มันรู้สึกไม่อยากกลับบ้าน ทั้งกลัว ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย >> ล่าสุดอาทิตย์ที่ผ่านมาสามีก็กลับบ้านของเขาเพื่อไปพักผ่อนเพราะแกก็รู้สึกเหนื่อย พอกลับมาแกก็เปรยๆพูดว่าเราแยกไปซื้อบ้านอยู่ข้างนอกมั้ย? ซึ่งทีแรกเราก็ลังเล แต่คิดไปคิดมาเพื่อความสบายของหลายๆฝ่าย เราก็ตกลงกันและไปดูบ้าน....
หลังจากนั้นไม่นานเราก็เลียบๆคุยกับแม่ว่าเราอยากมีทรัพย์สินเป็นของตัวเองเพื่ออนาคตของลูก เพราะลำพังตัวเราจะมาหาสินทรัพย์พวกนี้คนเดียวไม่ไหว เพราะเรากลัวว่าท่านจะไม่เข้าใจ และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ คือไม่เข้าใจและไม่สนับสนุนเลย อีกทั้งยังพูดว่าก็พากันไปอยู่ให้หมดๆแล้วพ่อกับแม่ก็จะอยู่กันสองตายายเอาก็ได้
ทั้งนี้ทั้งนั้นเลยอยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ว่า
1. ถ้าเราย้ายไปซื้อบ้านเพื่อแยกครอบครัวเราจะเป็นคนอกตัญญูมั้ยคะ ?
2. มีวิธีอะไรที่พอจะให้พ่อ แม่ สนับสนุนให้เราออกไปอยู่ข้างนอกคะ
3. หรือเพื่อนๆ พี่ๆ ท่านไหนมีคำแนะนำมากกว่านี้มั้ยคะ
สุดท้าย ท้ายสุดก็ขอบคุณทุกๆท่านที่เสนอความคิดเห็นมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ