สวัสดีค่ะ เราอายุ 27 แฟนเรา 26 เราสองคนแต่งงานมีลูกแล้วค่ะ ตอนนี้ลูกได้ 9 เดือนแล้ว ปัญหามันคือว่า
สามีเราไม่ทำอะไรเลยค่ะ เค้าไม่มีงานประจำทำ มีแค่รับเหมางานไฟเล็กๆน้อยๆ คชจ. ทุกอย่าง เลยหนักมาทางเรา
ถ้าวันไหนไม่ทำงาน เค้าจะนอนทั้งวัน นอนอย่างเดียว ไม่คิดจะช่วยทำงานบ้าน หรือ เลี้ยงลูกเลยค่ะ
ซึ่งส่วนมาก จะนอนมากกว่าทำงาน 😞 ส่วนเรา ออกไปทำงานตั้งแต่ 8 โมง กลับถึงบ้าน 6 โมงทุกวัน
กลับมาถึงไหนจะดูลูก ไหนจะงานบ้านอีก เหนื่อยเหมือนตัวจะขาด
ถามว่าเมือก่อนเค้าเป็นแบบนี้มั้ย ก็ใช่ค่ะ แต่ตอนนั้นเราคิดว่า เอออยู่กัน 2 คน ไม่เป็นไรหรอก
ไม่ทำอะไร เราก็ไม่เคยว่า ไม่เคยด่า ด้วยความขี้เกียจทะเลาะ ยอมทำเองหมดทุกอย่าง เค้าเลยติดนิสัย
แต่พอมีลูก คชจ. มันก็เพิ่มขึ้น รายได้จากเราฝั่งเดียวมันไม่พอไง พอคุยกับเค้าตรงๆ ก็ทะเลาะกัน
จนตอนนี้อยู่กันแบบไม่คุยกันมาจะ 3 เดือนแล้วค่ะ คุยกันแค่เรื่องลูก
แต่ คชจ. ของลูก เราออกคนเดียวทั้งหมดเหมือนเดิมนะคะ เค้าไม่เคยเอ่ยถึงเลยคะ
เราเลยรู้สึกว่า ไหนเมื่อมีเค้าแล้ว เราก็ยังต้องเหนื่อยคนเดียว รับผิดชอบทุกอย่างคนเดียว
สู้ไม่มีดีกว่ามั้ย ตอนนี้เราอยากแยกออกมาอยู่คนเดียวมาก แต่ครอบครัวเราเค้าไม่เข้าใจ
พูดแค่ว่า ไม่สงสารลูกหรอ พ่อแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน อดทนเพื่อลูกไม่ได้หรอ คือทุกวันนี้เราก็รู้สึกเหมือนเลี้ยงลูกคนเดียวอยู่แล้ว
เลยเฉยๆ ถ้าจะถอยออกมา ทำงานก็เหนื่อยกายแล้ว เลยไม่อยากกลับมาบ้าน มาเจอหน้าเค้าอีก มันทำให้เรารู้สึกเหนื่อยใจเพิ่มขึ้นไปอีก
เราจะคุยกับครอบครัวตัวเอง และ ครอบครัวแฟนยังไง ให้เค้าเข้าใจเราค่ะ
ผิดมั้ย ? ที่เราไม่อยากทนต่อ เพื่อแค่รักษาคำว่าครอบครัว
สามีเราไม่ทำอะไรเลยค่ะ เค้าไม่มีงานประจำทำ มีแค่รับเหมางานไฟเล็กๆน้อยๆ คชจ. ทุกอย่าง เลยหนักมาทางเรา
ถ้าวันไหนไม่ทำงาน เค้าจะนอนทั้งวัน นอนอย่างเดียว ไม่คิดจะช่วยทำงานบ้าน หรือ เลี้ยงลูกเลยค่ะ
ซึ่งส่วนมาก จะนอนมากกว่าทำงาน 😞 ส่วนเรา ออกไปทำงานตั้งแต่ 8 โมง กลับถึงบ้าน 6 โมงทุกวัน
กลับมาถึงไหนจะดูลูก ไหนจะงานบ้านอีก เหนื่อยเหมือนตัวจะขาด
ถามว่าเมือก่อนเค้าเป็นแบบนี้มั้ย ก็ใช่ค่ะ แต่ตอนนั้นเราคิดว่า เอออยู่กัน 2 คน ไม่เป็นไรหรอก
ไม่ทำอะไร เราก็ไม่เคยว่า ไม่เคยด่า ด้วยความขี้เกียจทะเลาะ ยอมทำเองหมดทุกอย่าง เค้าเลยติดนิสัย
แต่พอมีลูก คชจ. มันก็เพิ่มขึ้น รายได้จากเราฝั่งเดียวมันไม่พอไง พอคุยกับเค้าตรงๆ ก็ทะเลาะกัน
เราเลยรู้สึกว่า ไหนเมื่อมีเค้าแล้ว เราก็ยังต้องเหนื่อยคนเดียว รับผิดชอบทุกอย่างคนเดียว
สู้ไม่มีดีกว่ามั้ย ตอนนี้เราอยากแยกออกมาอยู่คนเดียวมาก แต่ครอบครัวเราเค้าไม่เข้าใจ
พูดแค่ว่า ไม่สงสารลูกหรอ พ่อแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน อดทนเพื่อลูกไม่ได้หรอ คือทุกวันนี้เราก็รู้สึกเหมือนเลี้ยงลูกคนเดียวอยู่แล้ว
เลยเฉยๆ ถ้าจะถอยออกมา ทำงานก็เหนื่อยกายแล้ว เลยไม่อยากกลับมาบ้าน มาเจอหน้าเค้าอีก มันทำให้เรารู้สึกเหนื่อยใจเพิ่มขึ้นไปอีก
เราจะคุยกับครอบครัวตัวเอง และ ครอบครัวแฟนยังไง ให้เค้าเข้าใจเราค่ะ