เราไม่เข้าว่าทำไมครอบครัวต้องกดดันวันนี้เรามีสอบแล้วมันเครียดมากคะแนนเต็ม10เราผิด2ข้อเราว่าเราทำมันออกมาดีแล้วเราพอใจในคะแนนแต่พอเราไปบอกครอบครัวกลับกลายเป็นว่าเราถูกเปรียบเทียบเค้าบอกว่าคะแนนเราน้อยเราพยายามแล้วโคตรเลยด้วยซ้ำตอนนี้เราอยู่ม.1ตอนเราอยุ่ป.6เราได้เกรด4มาเราโคตรดีใจเราตั้งใจมากจนได้มันมาแต่ตัดมาที่บ้านเค้าแทบไม่ได้ดีใจกับเราเลยแต่พี่เราเกือบติด0แต่เค้าชมนักหนาเราแทบคิดด้วยซ้ำว่าเราเป็นคนในครอบครัวหรือคนใช้เราแทบทำหน้าที่ในบ้านทุกอย่างแต่พี่เราแทบไม่ได้ทำด้วยซ้ำทุกครั้งที่เราเศร้าเราทำได้แค่เขียนลงในสมุดแล้วนั่งฟังเพลงนั่งให้กำลังใจตัวเองแต่พอเราไปดในกระจกเราเริ่มรุ้สึกสมเพจตัวเองเกลียดตัวเองเกลียดที่ทำได้แค่นี้เกลียดที่เค้าไม่สนใจเกลียดที่ดดนดุถุกเกลียดจนไม่อยากอยู่เรารอยยิ้มของทุกคนมันปลอมเป็นยิ้มที่โคตรปลอมเราทำได้แค่ภวนาว่าเค้าจะเห็นเราบ้างหน้าขำที่เรื่องแบบนี้เราระบายกับใครไม่ได้นอกจากตัวเองเราแทบอยากหายไปจากโลกนี้หน้าสมเพจตัวเอง