เราเป็นคนที่มักจะเป็นคนคอยให้คำปรึกษาเพื่อน เพื่อนที่เคยเล่าปัญหาให้ฟังจะพูดกันทุกคนว่า เวลาได้ระบายให้เราฟังจะรู้สึกดีขึ้นสบายใจขึ้น แต่เหมือนว่าเรามักจะเก่งแต่เรื่องของคนอื่น55 เพราะเรื่องของตัวเองแต่ละอย่างยังคงคาราคาซังอยู่จนถึงตอนนี้ ปัญหาของตัวเองยังคงอยู่ เราสามารถแก้ปัญหาได้ด้วยตัวเองก็จริง แต่บางทีการที่คนอื่นมาระบายอะไรให้ฟัง เราก็อยากเล่าปัญหาที่ตัวเองเจอให้คนอื่นบ้าง แต่มันเล่าไม่ได้ เราก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าเพราะอะไร แม้กระทั่งพ่อแม่และพี่สาว เราก็ไม่กล้าเล่า ไม่ใช่ว่าไม่สนิทกับคนในบ้านนะคะ บางทีเราอาจจะไม่กล้าเล่าเพราะไม่อยากให้เค้าคิดมากก็ได้ เราเลยหันไปหาเพื่อนแทน แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมค่ะ เราไม่กล้าเล่า เพราะอะไรก็ไม่รู้!! โมโหตัวเองมากก เราก็คิดๆนะคะว่าบางทีเราไม่เล่าเพราะทุกคนเป็นคนที่รู้จักเรา รู้นิสัยรู้หน้าตาของเรา พอเล่าไปแล้วทุกคนอาจจะมองเราไม่เหมือนเดิมก็ได้ วิธีสุดท้ายเราหาเพื่อนในเกมได้คนนึงซึ่งเราไม่รู้จักเค้าเค้าก็ไม่รู้จักเรา ก็เหมือนจะกล้ามาหน่อย แต่สุดท้ายก็...ไม่กล้าอยู่ดื เราอยากรู้ค่ะว่ามีใครเป็นเหมือนเราบ้าง ไม่เคยเล่าปัญหาให้ใครฟัง แต่เราก็ไม่ใช่คนที่จะเก็บเรื่องทีกอย่างมาคิดสะสมจนระเบิดงี้นะคะ เรามีวิธีจัดการตัวเองอยู่ค่ะ เป็นคนไม่ค่อยคิดอะไรมาก ร่าเริงตลอด แต่บางทีก็อยากเล่าปัญหาให้คนอื่นฟังบ้าง  แต่มันทำไม่ได้ เหมือนมีอะไรอุดปากอยู่ยังไงยังงั้น55 หรือชีวิตนี้เราจะไม่สามารถเล่าอะไรให้ใครฟังได้ มันอาจจะดีกับตัวเราแล้วหรือเปล่านะ? เฮ้ออออ TT