แค่อยากระบาย และปรึกษาค่ะ    ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร   แต่บางทีอึดอัดค่ะ ..เข้าเรื่องนะคะ..

   แต่งงานแล้วย้ายมาอยู่บ้านสามีค่ะ  อยู่รวมกับพ่อแม่สามีด้วย  หลานๆสามี 4-5 คน (วัยประมาณเด็กประถม) ก็มักจะมาเล่นที่บ้านนี้บ่อยๆ  
ชอบรื้อนั่นนี่ออกมาเล่น...ไม่เคยเก็บ กินข้าวกินขนมตรงไหน...ถ้วยจานก็กองไว้ตรงนั้น  
ปู่กับย่า(พ่อแม่สามี)ก็ต้องคอยมาเก็บให้ล้างให้  เราก็ช่วยบ้าง แต่ส่วนใหญ่เขาจะเก็บกันเอง เหมือนเกรงใจเราทีต้องมาคอยเก็บให้หลานๆเค้า
.....ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่บอกให้หลานเก็บเองล้างเอง  

  คือเราโดนเลี้ยงมาแบบพ่อแม่เป็นเจ้านาย ลูกๆเป็นทาศ^^ อันไหนที่ลูกทำเองได้ ก็ควรให้ลูกทำเอง ไม่ใช่ให้ลูกชี้นิ้ว
ใครกินก็ล้างเอง ใครเอาไรออกมาตรงไหนโปรดเก็บที่ ไม่งั้นโดนรุม พี่น้องเราเยอะ ถ้าพ่อแม่มาคอยทำให้ทุกอย่าง แย่กันพอดี

  เรามักแอบดุหลานเรื่องนี้บ่อยๆ บอกหลานว่าเขาแก่กันแล้ว  ต้องคอยเก็บให้ล้างให้พวกหนูๆอีกหรอ โตแล้วนะ
อย่างน้อย เก็บใส่อ่างให้ก็ยังดี  หลานก็บอกว่า " ปู่ทำไม่ไหว งั้นน้าก็ล้างให้หน่อยสิ น้ายังไม่แก่นิ " ...... จ่ะ (-.-")

  เราไม่กล้าอบรมอะไรมาก เพราะปู่ย่าเค้ายังไม่ว่าอะไรเลย  อีกอย่างเราเองก็มีลูกวัย 2 ขวบ ต้องเอาลูกก่อน
หลานๆก็ปล่อยให้เค้าดูแลกันไป

  ทีนี้ แม่สามีก็มาเสียชีวิต และไม่นานพ่อสามีก็จากไปอีกคน..(RIP)
................. บ้านนี้ก็ยกให้กับสามีเราไป.....................

หลานๆก็ยังมาเล่นเหมือนเดิม  ...และทำรกเหมือนเดิม
.....ทิ้งจานชามไว้เหมือนเดิม ..บางทีเปิดทีวีดู แต่พอเลิกดูก็สบัดก้นไป เปิดทีวี เปิดไฟ พัดลม ทิ้งไว้
......น้ำในตู้กินหมดไม่แช่ให้ (เรากรอกน้ำวางไว้เต็มตะกร้าตั้งไว้ข้างตู้เย็น)  
...บางทีก็วิ่งจากบ้านมากินน้ำเย็นที่นี่ (บ้านอยู่ติดๆกันหมด)  สงสัยที่บ้านไม่แช่น้ำเย็น  (-.-")
....วิ่งเล่นกันมาที่ไหนไม่รู้ แต่พอปวดห้องน้ำ ก็มาเข้าบ้านนี้
สามีเรากลับจากทำงานมา บ้านเละ น้ำไม่มีให้กิน ห้องน้ำก็กลิ่นหึ่ง อึแล้วไม่ยอมกดชักโครกกัน

   คือ ... เราก็รู้ตัวนะ ว่าเราเยอะไป เด็กก็คือเด็ก แต่เราว่าเพราะเด็กเนี่ยแหละ  เลยต้องฝึก ต้องพูดให้รู้ตัว เด็กคงคิดเองไม่เป็นว่าอันไหนดีไม่ดี
..........เราเองมีลูก........... ลำพังแค่เก็บของลูกที่ทำเลอะก็แย่แล้ว ..............
"ถ้าลูกเราเล่นกับพวกหลานๆด้วย เราไม่ค่อยซีเรียส ถือว่าลูกได้มีเพื่อนเล่น จะรกจะอะไรก็ไม่ว่า"
   นี่ลูกเราเล่นด้วยแล้วทะเลาะกันซะมากกว่า  เค้าเลยไม่ยอมอยู่กับพวกหลานๆ ถ้าวันไหนหลานๆมาบ้าน ลูกเราจะไม่ออกจากห้อง
หรือไม่ก็ออกอยู่นอกบ้านไปเลย จะไม่มาเล่นด้วย
   แล้วลูกเราอ่ะ วัยกำลังเรียนรู้ แต่ก่อนเวลาเล่นของเล่นเสร็จเค้าจะเก็บ เล่นถีบรถเสร็จก็จะจอดที่ ไม่ต้องคอยบอกสอนทีสองทีทำเองได้
แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเก็บละ  เพราะเห็นคนอื่นไม่เก็บ บางทีเราเก็บของเล่นที่หลานเล่นไว้ เราก็จะเรียกลูกมาช่วยเก็บด้วย เค้าก็เก็บนะ
เหมือนว่าเห็นแม่ทำอะไร ก็ทำตาม เลียนแบบตาม  แต่มาพักหลังนี้ไม่ทำละ............



คือ เราอยากรู้ว่าเราควรจะทำยังไงกับหลานๆดี  จะพูด จะอบรม ยังไงดี ให้แบบดูเหมือนไม่บ่นอ่ะ
พูดทีนึงก็ทำทีนึง วันไหนไม่พูดก็อีหรอบเดิม  (-.-")
เรื่องล้างจานชามเหมือนว่ายาก เพราะอยู่บ้าน แม่ๆ พี่ๆ เค้าทำให้ ยิ่งหลานชายยิ่งไม่ทำอะไรเลย ให้น้องตัวเองทำให้หมด

อะไรที่เราประหยัดได้เราก็อยากจะเซฟ    แต่ก่อนพ่อแม่สามีออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน
ตอนนี้อยู่บนสามีหมด เงินเดือนไม่ถึงหมื่น เราไม่ได้ทำงานอะไร เป็นแม่บ้านอย่างเดียว

1. เด็กๆ ประถม ป.2 -ป.3 -ป.4- ป.5 เนี่ย โตพอที่จะทำอะไรเองได้ยังคะ
2. น้ำในตู้ ไม่หวง แต่จะพูดยังไงให้ "กินหมดแล้วแช่ให้ด้วยนะ"     พอเราจะกิน แม่ม..หมด!!
3. ทำไงให้เด็กรู้จักประหยัด ปิดเครื่องใช้ไฟฟ้า เมือเลิกใช้
4. พูดไงให้เด็กทำตามคะ พูดจนรำคาญในความจู้จี้ของตัวเองแล้ว หลานๆก็ยังเป็นเหมือนเดิมอ่ะ
.
.
.
.
----------เฮ่ออออ-------- โล่ง ได้ระบาย
.
.
ตรงไหนที่เราเยอะไป มากไป หรือเราควรทำอะไร กรุณาให้คำแนะนำทีนะคะ

ขอบคุณที่รับฟังค่ะ........