จริงๆเราเองก็ไม่แน่ใจว่าโรคซึมเศร้านั้นเป็นแบบไหนบ้าง แฟนของเราโดนทำร้ายจิตใจ ด้วยสภาพสังคมที่มีเพื่อนบูลลี่ตลอด ครอบครัวไม่เข้าใจ มันจึงทำให้เธอจากที่เป็นคนที่น่ารักกับเรา ไม่เหวี่ยงเราหนัก ไม่หงุดหงิดบ่อย แต่ตอนนี้มันตรงกันข้ามค่ะ บางวันตื่นมาตอนเช้าเธอจะตั้งประเด็นมาให้ตัวเองหงุดหงิดอยู่เรื่อย เธอบอกเคยเป็นอยู่ครั้งหนึ่งแล้วหายไป แล้วก็กลับมาเป็นอีกครั้ง เธอมักจะระบายอารมณ์ของตัวเองลงบนทวิตเตอร์ค่ะ
จริงๆเราเองก็ไม่แน่ใจว่าโรคซึมเศร้านั้นเป็นแบบไหน แฟนของเราโดนทำร้ายจิตใจ ด้วยสภาพสังคมที่มีเพื่อนบูลลี่ตลอด ครอบครัวไม่เข้าใจ มันจึงทำให้เธอจากที่เป็นคนที่น่ารักกับเรา ไม่เหวี่ยงเราหนัก ไม่หงุดหงิดบ่อย แต่ตอนนี้มันตรงกันข้ามค่ะ อารมณ์ของเธอขึ้นๆลงๆ บางวันดีบางวันไม่ดีบางครั้งตื่นมาตอนเช้าเธอจะตั้งประเด็นมาให้ตัวเองหงุดหงิดอยู่เรื่อย เราเป็นคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆเธอตลอด คอยให้กำลังใจในตอนที่เธอท้อ และมันอาจจะมีบางครั้งที่เราไม่ได้ให้ความสนใจเธอในตอนนั้น เธอก็มักจะคิดอยู่เสมอว่าเราไม่ใส่ใจเธอ ซึ่งเรารู้ตัวเองดีว่าเราเป็นห่วงเธอมากแค่ไหน เราคอยอยู่ข้างๆในวันที่เธอไม่เหลือใคร เธอบอกเคยเป็นอยู่ครั้งหนึ่งแล้วหายไป แล้วก็กลับมาเป็นอีกครั้ง เธอมักจะระบายอารมณ์ของตัวเองลงบนทวิตเตอร์ค่ะ เนื้อความของเธอก็จะประมาณว่า "ก็รู้อยู่ว่าตัวเธอเป็นยังไง ยังจะมาทำให้หงุดหงิดอารมณ์เสีย" แต่เป็นคำพูดที่รุนแรงกว่านี้ ซึ่งในบางประโยคนั้นเธอจะสื่อถึงเรื่องการตายตลอดค่ะ เธอเอาแต่คิดว่าตอนเธอโดดเดี่ยวไม่มีใคร ซึ่งยังมีเราที่คอยให้กำลังใจตลอด ซึ่งวันนี้ที่มาตั้งกระทู้ก็เพราะโดนเธอหงุดหงิดและเหวี่ยงใส่ตั้งแต่เช้า เธอบอกกับเราว่าอย่าทำให้เธอหงุดหงิด ใส่ใจเธอให้มากกว่านี้ แต่บางทีมันก็สุดสำหรับเราแล้วค่ะ เราใส่ใจเธอมากกว่าใคร และที่สุดของความรู้สึกเราที่รักเธอมากๆค่ะ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่เข้าใจ...
เราศึกษาเรื่องคำพูดที่ไม่กระทบจิตใจของคนที่เป็นโรคนี้ค่ะ และเราเคยบอกให้เธอโทรปรึกษาโดยตรงแต่เธอปฏิเสธเพราะเธอเบื่อวิธีนี้ค่ะ จนตอนนี้เราเลยเลือกทำในสิ่งที่ทำได้คือคอยอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน ยอมให้เธอระบายสิ่งที่อัดอั้นในใจ และหวังว่าเธอจะไม่คิดจะทำอะไรที่ส่งผลให้ทุกคนเสียใจในภายหลัง..
แฟนของเราบอกเราว่าเป็นโรคซึมเศร้า..
จริงๆเราเองก็ไม่แน่ใจว่าโรคซึมเศร้านั้นเป็นแบบไหน แฟนของเราโดนทำร้ายจิตใจ ด้วยสภาพสังคมที่มีเพื่อนบูลลี่ตลอด ครอบครัวไม่เข้าใจ มันจึงทำให้เธอจากที่เป็นคนที่น่ารักกับเรา ไม่เหวี่ยงเราหนัก ไม่หงุดหงิดบ่อย แต่ตอนนี้มันตรงกันข้ามค่ะ อารมณ์ของเธอขึ้นๆลงๆ บางวันดีบางวันไม่ดีบางครั้งตื่นมาตอนเช้าเธอจะตั้งประเด็นมาให้ตัวเองหงุดหงิดอยู่เรื่อย เราเป็นคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆเธอตลอด คอยให้กำลังใจในตอนที่เธอท้อ และมันอาจจะมีบางครั้งที่เราไม่ได้ให้ความสนใจเธอในตอนนั้น เธอก็มักจะคิดอยู่เสมอว่าเราไม่ใส่ใจเธอ ซึ่งเรารู้ตัวเองดีว่าเราเป็นห่วงเธอมากแค่ไหน เราคอยอยู่ข้างๆในวันที่เธอไม่เหลือใคร เธอบอกเคยเป็นอยู่ครั้งหนึ่งแล้วหายไป แล้วก็กลับมาเป็นอีกครั้ง เธอมักจะระบายอารมณ์ของตัวเองลงบนทวิตเตอร์ค่ะ เนื้อความของเธอก็จะประมาณว่า "ก็รู้อยู่ว่าตัวเธอเป็นยังไง ยังจะมาทำให้หงุดหงิดอารมณ์เสีย" แต่เป็นคำพูดที่รุนแรงกว่านี้ ซึ่งในบางประโยคนั้นเธอจะสื่อถึงเรื่องการตายตลอดค่ะ เธอเอาแต่คิดว่าตอนเธอโดดเดี่ยวไม่มีใคร ซึ่งยังมีเราที่คอยให้กำลังใจตลอด ซึ่งวันนี้ที่มาตั้งกระทู้ก็เพราะโดนเธอหงุดหงิดและเหวี่ยงใส่ตั้งแต่เช้า เธอบอกกับเราว่าอย่าทำให้เธอหงุดหงิด ใส่ใจเธอให้มากกว่านี้ แต่บางทีมันก็สุดสำหรับเราแล้วค่ะ เราใส่ใจเธอมากกว่าใคร และที่สุดของความรู้สึกเราที่รักเธอมากๆค่ะ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่เข้าใจ...
เราศึกษาเรื่องคำพูดที่ไม่กระทบจิตใจของคนที่เป็นโรคนี้ค่ะ และเราเคยบอกให้เธอโทรปรึกษาโดยตรงแต่เธอปฏิเสธเพราะเธอเบื่อวิธีนี้ค่ะ จนตอนนี้เราเลยเลือกทำในสิ่งที่ทำได้คือคอยอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน ยอมให้เธอระบายสิ่งที่อัดอั้นในใจ และหวังว่าเธอจะไม่คิดจะทำอะไรที่ส่งผลให้ทุกคนเสียใจในภายหลัง..