ถูกมองว่าพาลูกเขาเสียคน ทำไมเขาถึงมองเราเเบบนี้คะ

กระทู้คำถาม

เริ่มเรื่องเลยก็คือ ลุงเเท้ๆของเรามีเเฟนใหม่เเล้วมีลูกติดฝั่งเเฟนมาอยู่ด้วยเป็น ผญ.อยู่ป.6 ซึ่งบ้านเราอยู่ติดกัน วันนี้ฝนตกเเล้วบ้านเราอยู่บนเขาน้องเขามาขอให้เราพาไปตลาด ด้วยความที่เราสงสารเเละกลัวเกิดอันตรายเราเลยจะพาน้องไป เเต่ลุงกลับพูดประมาณว่าไม่ให้ไป ไม่อยากให้เราพาไปกลัวเราพาไปเที่ยวกลัวพาลูกเขาเสียคน เขาบอกว่าอย่ามายุ่งกับลูกเขา ทั้งๆที่น้องเขามาขอให้เราพาไปเอง เเล้วปกติเวลาน้องมีการบ้าน เราจะคอยสอนตลอด บางวันก็ต้องนั่งทำให้เลยเพราะน้องเขาขอให้ทำ เราเป็นขี้สงสารอยู่เเล้วด้วย บางทีขอพาไปที่ไหนซื้ออะไรเราก็พาไป เเม้กระทั่งซื้อชุดนร. ค่าน้ำมันเราไม่เคยคิดบางทีน้องขอรถเราไปเหวนกับเพื่อน 3-4 รอบ เราให้ตลอดเราช่วยเหลือน้องเขาตลอดเวลาน้องขอ เเต่เราไม่เข้าใจทำไมผู้ใหญ่เขามองเราเเบบนั้น เสียความรู้มากจนเราต้องเเอบร้องคนเดียว
บางทีเราอยากจะพูดว่าลูกเขาเป็นคนยังไง
บางทีไปขับรถเหวนกับเพื่อน กับผช. ดึกๆทุกคนเเถวบ้านรู้กันทั้งนั้น เเต่เราไปพูดเพราะสงสารเด็ก อยากจะบอกเขาว่าเราไม่เคยพาลูกเขาทำเรื่องไม่ดี ที่เราทำให้เพราะเด็กมันขอทั้งนั้น ปกติน้องเขาจะอยู่บ้านคนเดียวเพราะพ่อ(ลุง)กับเเม่น้องเขาต้องไปเปิดร้านในที่ๆไกลบ้านมากจึงไม่ค่อยได้นอนบ้าน อาทิตย์นึงกลับบ้าน 1-2ครั้ง ส่วนเราอายุ 20 ปี หรือเขาเห็นว่าเรามีเเฟนตอนเรียนหรอ เขาถึงมองเราเเบบนั้น เเต่เราก็ไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนพ่อเเม่เราก็รู้ว่าเรามีเเฟน เราบอกพ่อเเม่ตลอดทำอะไรไปไหนที่ไหน เราพยายามคิดหาเหตุต่างๆนาๆ
ส่วนเเม่เราก็มีปากเสียงกับลุงเราที่เเกมาว่าเราเเบบนั้น เราเก็บมาคิดมากจนปวดหัวบางทีก็น้ำตาซึม ถ้าเป็นคนอื่นเราจะไม่คิดมากเลยนี่เป็นญาติเเท้ๆตัวเองเขากลับคิดว่าเราเป็นคนเเบบนั้น