ตามหัวข้อเลยค่ะ คือว่าพ่อเป็นคนที่ชอบด่าว่า ใช้อารมณ์ใส่แม่อย่างนุ้นอย่างนี้บ่อยครั้งแต่แม่กลับทนฟังแต่แทนที่จะเงียบ เขาดันไปบอกป้าข้างบ้านว่าพ่อชอบด่าเอะอะอะไรก็ผิดไปหมด แล้วเราล่ะความรู้สึกคนเป็นลูกที่เป็นได้แค่ผู้ฟัง(ตอนอยู่ในเหตุการณ์)และเอามาคิดอยู่คนเดียว(ด้วยความที่ลูกคนเดียวด้วย)บางครั้งก็แอบร้องเพราะทนไม่ไหวกับสถานการณ์แบบนี้จริงๆ บางวันเราก็แอบคิดอยู่นะว่าถ้าวันนึงเราตายหรือหายไป เราอยากรู้ว่าพวกเขาจะอยู่ด้วยกันอีกรึป่าว
เสียใจกับอย่างอื่นไม่เท่าไหร่ มาเจอเรื่องแบบนี้คือรับไม่ไหวจริงๆ เราควรทำยังไง ตอนนี้เราแทบจะไม่เหลือใครแล้วนอกจากในนี้
ไม่ว่าใครที่ได้อ่านข้อความนี้ ขอบคุณที่รับฟังหนูนะ..
ความรู้สึกคนเป็นลูก
เสียใจกับอย่างอื่นไม่เท่าไหร่ มาเจอเรื่องแบบนี้คือรับไม่ไหวจริงๆ เราควรทำยังไง ตอนนี้เราแทบจะไม่เหลือใครแล้วนอกจากในนี้
ไม่ว่าใครที่ได้อ่านข้อความนี้ ขอบคุณที่รับฟังหนูนะ..