หนูเป็นคนไม่ชอบคนใส่อารมณ์ วีน เหวี่ยงประมาณนี้แต่ฟ้าประทานคนขี้เหวี่ยงขี้วีนมาในรูปแบบเพื่อนสนิทและแม่ จริงๆบางครั้งพวกเขาก็ดีค่ะ แต่เกลียดตอนพูดใส่อารมณ์ วีน เหวี่ยงใส่ ทั้งที่พูดดีๆก็ได้ แต่กลับชอบวีนแทนที่จะพูดดีๆ แม่ก็แบบชอบทำหน้าบูดหงุดหงิดไรไม่รู้ โดนตะคอกแทบจะทุกวันละ แต่ยังไงก็ไม่ชินสักทีนับวันเข้ากลายเป็นว่ายิ่งหงุดหงิดง่ายกว่าเดิมเวลาโดนจิ๊ใส่โดนวีนโดนเหวี่ยงโดนตะคอกใส่ กดเก็บกดมั้งคะเนี่ย หนูโดนนิดๆหน่อยๆรู้สึกโมโหมาก ความรู้สึกแบบพูดดีๆจะตายรึไง อาจจะเป็นเพราะหนูเซนซิทีฟอ่อนไหวเกินไป เลยเป็นแบบนี้ ทำยังไงให้ชินดีคะ หรือต้องแก้ความรู้สึกตัวเองยังไงให้ไม่เป็นแบบนี้ให้ไม่โมโหมากกว่าเหตุแบบนี้ การที่แม่เป็นแบบนี้ทำให้หนูอยากคุยกันกับแม่น้อยลง หลีกเลี่ยงการคุยกับแม่  (ปล.หนูอายุ13นะคะตอนนี้ยังเด็กคงควบคุมอารมณ์ไม่เก่งจริงๆ ยิ่งเซนซิทีฟด้วยอ่อนไหวแบบมากๆ เหนื่อยค่ะไม่อยากเซนซิทีฟแล้วมีวิธีแก้ให้ไม่เป็นคนเซนซิทีฟมีบ้างมั้ยคะ)