คือว่าเรื่องมันมีอยู่นะคะคือเรามีพี่สาว3คนเราน้องเล็กสุดค่ะพี่สาวคนโตอายุ30ขึ้นพี่สาวคนกลางจะ25แล้วค่ะส่วนเราแค่13เอง
คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราก็นั้งเล่นทรศปกตินี้แหละคะแต่ครูส่งลายมาว่าเราเนี้ยงานค้าง/ไม่เข้าเรียนเราก็เลยรีบไปปั่นงานค่ะเพราะรู้ว่าแม่จะต้องด่าเราเรื่องนี้แล้วผ่านไปสักพักเหตุการณ์ก็ปกติดีค่ะทุกอย่างเลยจนกระทั้งแม่เปิดอ่านไลน์เราก็เล่นทรศปกตินี้แหละค่ะแล้วพ่อก็บอกเราว่าแม่เรียกเราก็เลยไปหาแม่ค่ะแม่ก็บอกว่าทําไมไม่เข้าเรียนทั้งๆที่เราก็นั้งเรียนแต่เราไม่มีโอกาสอธิบายเลยค่ะเค้าด่าเราว่าอย่างู้นอย่างงี้เค้าเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นบ้างด่าเราเนรคุณบ้างซึ่งเราก็เสียใจนะค่ะที่เค้าพูดแบบนี้เราก็เงียบแล้วก็กดทรศถามเพื่อนค่ะจนเราสะดุดคําหนึ่งที่เค้าพูดเค้าบอกกว่าจะให้เราลาออกเราก็แบบห๊ะ13เนี้ยนะจะออกเค้าก็ยืนยันคะว่าจะให้เราออกแล้วเค้าก็บอกว่าเราอายหมาบ้างไหมแค่อนาคตเราเนี้ยยังมองไม่เห็นเลยเราก็แอบเฟลๆนะแล้วเค้าก็ด่าเราว่าเลี้ยงเรามาจนโตแต่ทําได้แค่นี้แค่เรื่องเรียนเค้าก็ปวดหัวกับเราเเต่เราคิดว่าเราจัดการได้มากๆเลยค่ะเเต่เค้าไม่ฟังนี้สิแล้วเค้าก็บอกว่าจะยึดทรศเราและไม่ให้เรานอนห้องส่วนตัวซึ่งเราว่ามันไม่สมควรมากๆเพราะเป็นของส่วนตัวเค้าและเค้าก็บอกเลยบอกให้ไปเก็บที่นอนมานอนกับเค้าเราก็ทําตามแต่ก็แอบไปนั้งในห้องสักพักใหญ่เลยละค่ะเราคิดว่าแม่ไม่สมควรพูดคํานี้ออกมามากๆแล้วทรศเราก็เกี่ยวอะไรกันด้วยห้องด้วยเราก็ร้องไห้นะคะอารมณ์แบบเค้าจะให้เราออกจากรร.อย่างเดียวเลยเราก็ไม่กล้าเถียงเพราะเราเคยที่จะอธิบายและเค้าก็หาว่าเราเถียงเค้าตบปากเราเเรงมากแบบหน้าชามากค่ะเราก็มานั่งคิดๆว่าเค้าทําเราเกิดมาอะเค้าก็ค้องพร้อมที่จะอะไรคอยซัปพอร์ตเราแต่นี้ไม่เลยค่ะเราโตมาด้วยตัวเองอดทนก็อดมาตลอด5กว่าปีเราก็มีความสุขนะคะที่ได้อยู่กับเค้าแต่มาเจอแบบนี้คือหนูทนมาตั้งเเต่11-13ปีปรึกษาใครก็ไม่ได้เลยเอาแต่บอกว่าเจอหนักกว่านี้อีกมีพี่ก็ไม่ช่วยอะไรเลยเราถามอะไรก็ด่าเราโง่ตลอดถึงเค้าจะพูดเล่นแต่เราไม่เล่นด้วย แล้ววันนี้แม่คือมาไล่หนูออกจากรร.หนูว่าจะขอคําปรึกษาจากครูบอกเค้าไปตรงๆเลยว่าหนูเจอสถานการณ์แบบนี้มันไม่ไหวจริงๆคือเค้าจะให้เราออกอย่างเดียวเลยมีอีกหลายเลยที่เล่าไม่หมดเราว่าเราจะปรึกษาครูเพราะไม่รู้สิครูอาจจะช่วยเราก็ได้ตอนนี้คืออึดอัดมากๆคะอยากออกจากบ้านกลังนี้มากๆเลยเราก็อยากจะคุยกับผู้ใหญ่ที่ใช่เหตุผลให้มันรู้ๆกันไปเลย คุยกับพ่อก็ไม่รู้เรื่องอีกค่ะหนูควรทํายังไงดีคะคือไม่อยากทนจริงๆ
ครอบครัว=เซฟโซน(?)
คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราก็นั้งเล่นทรศปกตินี้แหละคะแต่ครูส่งลายมาว่าเราเนี้ยงานค้าง/ไม่เข้าเรียนเราก็เลยรีบไปปั่นงานค่ะเพราะรู้ว่าแม่จะต้องด่าเราเรื่องนี้แล้วผ่านไปสักพักเหตุการณ์ก็ปกติดีค่ะทุกอย่างเลยจนกระทั้งแม่เปิดอ่านไลน์เราก็เล่นทรศปกตินี้แหละค่ะแล้วพ่อก็บอกเราว่าแม่เรียกเราก็เลยไปหาแม่ค่ะแม่ก็บอกว่าทําไมไม่เข้าเรียนทั้งๆที่เราก็นั้งเรียนแต่เราไม่มีโอกาสอธิบายเลยค่ะเค้าด่าเราว่าอย่างู้นอย่างงี้เค้าเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นบ้างด่าเราเนรคุณบ้างซึ่งเราก็เสียใจนะค่ะที่เค้าพูดแบบนี้เราก็เงียบแล้วก็กดทรศถามเพื่อนค่ะจนเราสะดุดคําหนึ่งที่เค้าพูดเค้าบอกกว่าจะให้เราลาออกเราก็แบบห๊ะ13เนี้ยนะจะออกเค้าก็ยืนยันคะว่าจะให้เราออกแล้วเค้าก็บอกว่าเราอายหมาบ้างไหมแค่อนาคตเราเนี้ยยังมองไม่เห็นเลยเราก็แอบเฟลๆนะแล้วเค้าก็ด่าเราว่าเลี้ยงเรามาจนโตแต่ทําได้แค่นี้แค่เรื่องเรียนเค้าก็ปวดหัวกับเราเเต่เราคิดว่าเราจัดการได้มากๆเลยค่ะเเต่เค้าไม่ฟังนี้สิแล้วเค้าก็บอกว่าจะยึดทรศเราและไม่ให้เรานอนห้องส่วนตัวซึ่งเราว่ามันไม่สมควรมากๆเพราะเป็นของส่วนตัวเค้าและเค้าก็บอกเลยบอกให้ไปเก็บที่นอนมานอนกับเค้าเราก็ทําตามแต่ก็แอบไปนั้งในห้องสักพักใหญ่เลยละค่ะเราคิดว่าแม่ไม่สมควรพูดคํานี้ออกมามากๆแล้วทรศเราก็เกี่ยวอะไรกันด้วยห้องด้วยเราก็ร้องไห้นะคะอารมณ์แบบเค้าจะให้เราออกจากรร.อย่างเดียวเลยเราก็ไม่กล้าเถียงเพราะเราเคยที่จะอธิบายและเค้าก็หาว่าเราเถียงเค้าตบปากเราเเรงมากแบบหน้าชามากค่ะเราก็มานั่งคิดๆว่าเค้าทําเราเกิดมาอะเค้าก็ค้องพร้อมที่จะอะไรคอยซัปพอร์ตเราแต่นี้ไม่เลยค่ะเราโตมาด้วยตัวเองอดทนก็อดมาตลอด5กว่าปีเราก็มีความสุขนะคะที่ได้อยู่กับเค้าแต่มาเจอแบบนี้คือหนูทนมาตั้งเเต่11-13ปีปรึกษาใครก็ไม่ได้เลยเอาแต่บอกว่าเจอหนักกว่านี้อีกมีพี่ก็ไม่ช่วยอะไรเลยเราถามอะไรก็ด่าเราโง่ตลอดถึงเค้าจะพูดเล่นแต่เราไม่เล่นด้วย แล้ววันนี้แม่คือมาไล่หนูออกจากรร.หนูว่าจะขอคําปรึกษาจากครูบอกเค้าไปตรงๆเลยว่าหนูเจอสถานการณ์แบบนี้มันไม่ไหวจริงๆคือเค้าจะให้เราออกอย่างเดียวเลยมีอีกหลายเลยที่เล่าไม่หมดเราว่าเราจะปรึกษาครูเพราะไม่รู้สิครูอาจจะช่วยเราก็ได้ตอนนี้คืออึดอัดมากๆคะอยากออกจากบ้านกลังนี้มากๆเลยเราก็อยากจะคุยกับผู้ใหญ่ที่ใช่เหตุผลให้มันรู้ๆกันไปเลย คุยกับพ่อก็ไม่รู้เรื่องอีกค่ะหนูควรทํายังไงดีคะคือไม่อยากทนจริงๆ