ต้องเล่าจากช่วงที่ผมนั้นอายุได้ 15 มันเป็นช่วงที่ผมทำงานหนักมาก เเละ ทุกๆวันผมมักจะเป็นที่รองรับอารมณ์ของหลายๆคนไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ผมเคลียดทุกครั้งที่เป็นที่รองรับอารมณ์ตลอดเวลา ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้เป็นคนผิดอะไร เเต่ต้องโดนใส่อารมณ์อยู่ตลอดเวลา ซึ่งมันทำให้ผมเคลียดมากทุกๆครั้งที่โดนโมโหใส่เเละต่างๆนาๆ ผมมักจะโกรธจนถึงขั้นทำร้ายตัวเองก็มีครับ มือไม้จะสั่นไปหมด ระงับอารมณ์ไม่อยู่ ผผมเคลียดมากครับ ทุกวันนี้ผมเคลียดมาก ผมไม่มีที่ระบายอารมณ์ ผมไม่เคยได้ระบายความในใจที่ผมนั้นอัดอั้นมานาน ซึ่งมันทำให้ผมจะสติเเตก ถึงขั้นคิดสั้นที่จะฆ่าตัวตายหลายรอบเเล้ว ผมกลัวว่าวันนึงผมจะระงับอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่ จนทำร้ายร่างกายของตนเอง หรือ อาจจะฆ่าตัวตายก็ได้ ทุกๆอย่างมันอัดอั้นอยู่ในใจผมตลอดเวลา ถึงจะทำอะไรให้เพลินๆเเต่ก็หมดสนุก ก็กลับมาคิดเเต่เรื่องพวกนี้จนทำให้ต้องเคลียด ผมควรพบ เเพท หรือป่าวครับ ? ผมเริ่มที่จะไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกเเล้ว....