ขอระบายคะ ทุกวันนี้ ท้อใจมากคะ เรื่องเพื่อนร่วมาน เข้าใจนะคะว่างานทุกๆที่ต้องมีแบบนี้ แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะมานั่งปลง บางเรื่อง บางคำพูดก็ทำร้ายจิตใจ​กันมาก  ตอนนี้เรา อายุ35 แล้ว ถูกแฟนทิ้งตอนอายุ32  แค่นี้เราก็เสียใจอยู่แล้ว ลืมไม่ได้ มีคนใหม่ไม่ได้ แล้วเพื่อนร่วมงานก็เกิดอาการเป็นห่วงเราคือแบบว่า เราไม่ได้แต่งงาน ระวังจะไม่มีคนเลี้ยงดูตอนแก่ อยู่​บ้านพักคนชราก็ต้องใช้เงินเยอะนะ  เพราะแบบนี้สิถึงไม่มีใครเอา ดูถูกสารพัด แต่ก็จริงอย่างที่เขาว่าระมั้ง จนก็จน นิสัยไม่ดี ไม่สวย ไม่มีใครเอา มันบั่นทอนจิตใจมากคะ มันทำให้เรารู้สึกว่าเรามันด้อยค่า ต่ำต้อยขนาดนั้นเลยเหรอ เขาถึงได้มองเราเป็นแบบนั้น เรื่องการงานก็มักจะโดนเอาเปรียบ  เผลอไม่ได้ต้ิงโดนแทงข้างหลังประจำำ  อยากลาออกคะแต่ว่าด้วยอายุ และงานที่หายาก มันทำให้ลำบากมากที่จะไปจากที่นี่ได้ อ้อแล้วเขาก็บอกว่ารูปร่างอย่างเราคงไปสมัครงานที่ไหนไม่ได้  พอท้อใจก็ได้แต่นั่งร้องไห้พูดกับใครก็ไม่ได้มีแต่คนรอซ้ำเติมแค่ขอระบายคะมันอัดอั้นมาก ยิ่งคำว่า เพราะอย่างนี้สิถึงไม่มีใครเอา พอนึกถึงคำพูดนี้ทีไรน้ำตาก็ไหลทันทีคะ