ทั้งหมดเป็นความผิดและความโง่เขลาของผมเอง
แม้จะเป็นความตั้งใจดี และ ชื่นชมผลงานเขียนของคุณก็ตาม

แต่นั่นเป็นการเปิดประเด็นให้มีคนฉกฉวยนำไปใช้เพื่อระบายความแค้นส่วนตัว
เป็นการกระทำที่แมนมาก ขอย้ำว่า " แมนมาก " ให้เขาภูมิใจกับชัยชนะที่ไร้ศักดิ์ศรี
และความฉลาดที่ไร้ปัญญานั่นไปเถอะ

" ไม่มีใครทำร้ายเราได้มากเท่ากับที่เราทำร้ายตัวเอง "

แต่ที่ผมไม่เข้าใจก็คือ ทำไมผู้คนถึงนิ่งเฉย บางคนสนุกสนานบนความทุกข์ผู้อื่น
ทำไมจิตใจคนถึงจิตใจหยากกระด้างเช่นนี้

คุณยังจำที่ผมพูดกับคุณได้ไหม


" คุณคิดว่าการตายอย่างอริมันต์ยุ จะทำให้คุณเป็นฮีโร่ แล้วศรอรชุนจะล้างแค้นให้คุณงั้นหรือ "

แน่นอนว่า...ตอนนี้คุณคืออริมันต์ยุ ในใจของผม

แค่คำขอโทษอย่างเดียวคงไม่พอ เพื่อเป็นการขอโทษคุณอย่างจริงใจ

ผมขอสละชีพ(ล็อคอินนี้) และ เนรเทศตัวเองออกไปจากที่นี่...ลาก่อน คุณแขวิมล

มวลหมู่เมฆ...หลายหลาก...ฟ้าฟาก
มายาหลาก...ชวนตรึกคิด...พิศวง
ไม่อาจปลง...คงอยู่ใน...ภวังค์ดล
เปรียบดั่งกล...มนต์หมอก...ที่หลอกลวง

ด้วยความอาลัยรักจาก...อดิเทพ