------ ทำไมชาวพุทธ จึงพูด "ความทุกข์ ความทุกข์" -- ทำไม เห็นแต่ความทุกข์ 'ไม่เห็น'"ความสุข" ที่มีอยู่เหรอ ???

.

---- ความจริง ชาวพุทธ เห็นถึง ความสุข ที่คนอื่น พูดถึง อยู่
 
    เหมือน ที่ทุกคนเห็น
นั่นแหละ


.
      แต่ที่ชาวพุทธ พูด ถึง  "ความทุกข์  ความทุกข์"  อยู่ตลอดเวลา  นั่นก็เพราะ

       ชาวพุทธ เห็นว่า

       อาการ ที่ "รู้สึก มีความสุข และความทุกข์ 
     (รวมทั้งความรู้สึกไม่ทุกข์ ไม่สุข (ความรู้สึกเฉยๆ)"

.

     ที่เกิดขึ้น ในจิตใจ ตลอดเวลา และแปรปรวน ไปไม่คงที่ตลอดเวลา 

     นั่นแหละ

     ที่เป็น "ความทุกข์ ระดับละเอียด"

        ที่คนที่ ยังเไม่เคยเห็น
        สภาวะความแปรปรวนไปของจิตใจ 

        หรือยังไม่เคย  ดู สภาวะจิตใจ ของตนเอง ว่า
        "แปรปรวน ตลอดเวลา  ไม่คงที่"
     
     ก็จะยังคิดว่า เป็นความสุข

.

     ถ้าใคร ได้เคย "ดู" สภาวะจิตใจ ของตนเอง
     
    ก็จะเข้าใจว่า  สิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจตัวเอง
     ที่เคยเห็นว่า เป็น"ความสุข'นั้น 
    ไม่ใช่สภาวะที่คงที่ ตลอดเวลา

   แม้จะอยู่ในสวรรค์ มีกายที่เป็นทิพย์ (ไม่ต้องเจ็บป่วย เจ็บปวด)

    สภาวะ จิตใจ ก็ยังแปรปรวน ตลอด

       นั่นความ
"ความทุกข์ ของจิตใจ"

      ที่คนที่ยังไม่เห็น ไม่เข้าใจ 
      
     

      เมื่อ เข้าใจ แล้ว
และ รู้ว่า ความรู้สึกทั้งหลาย  แปรปรวนไปเป็นธรรมดา  

      ไม่ยึดถือ ความรู้สึกทั้งหลายที่เกิดขึ้นในใจ

      ก็ จะเกิด
" ความสงบสันติสุข ในจิตใจ"
   
     ไม่ว่า จะมีความแปรปรวน ไปของจิตใจ ไป อย่างไร ว่า รู้สึกสุข รู้สึกทุกข์ รู้สึกเฉยๆ

    ก็จะ มีความสงบสุข ร่มเย็นอยู่เสมอ




     
     .
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่