คือที่บ้านเราฝั่งยายอ่ะค่ะจะมียายเราที่แบบ้ราเบื่อมากไม่ชอบเลยยายทำอะไรรือเราเบื่อมากเรื่องที่เบื่อก็จะเป็นเรื่องพวกนี้อ่ะค่ะเเล้วไม่ชอบคือยายไอแล้วไม่ชอบปิดปากคือท่านก็เเก่แล้วค่ะเเต่เราก็พยามบอกว่าเออไอเเล้วปิดปากเถอะนะคะยายมันจะติดกันกันได้เเต่ถึงไม่ติดกันเราก็มองว่าเรื่องแบบนี้คือถึงไม่มีเชื้อมันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมานั่งพูดมั้ยอ่ะคะว่าควรปิดปากเรื่องแบบนี้มันเป็นมารยาทที่ถูกปลูกฝังมาตั้งเเต่เด็กเเล้วคือเราก็ไม่รู้จะทำไงเเล้วค่ะจริงๆคนอื่นในบ้านที่เป็นก็มีอีกบางคนเเต่ยายหนักสุดค่ะ เป็นมันทุกรอบ เเล้วยายชอบพูดเสียงดังมากๆต้องบอกก่อนว่ายายเราเป็นอัลไซเมอร์แต่เป็นน้อยมากๆๆๆๆค่ะนั่นแหละค่ะทุกคนเเล้วก็ตอนเช้าที่ยายพูดเสียงดังเรารำคาญมากแบบเราหงุดหงิดสุดๆเลยค่ะตื่นเเล้วรู้ว่าคนอื่นยังนอนก็เเค่เงียบเเล้วชอบถามอะไรเเล้วถามซ้ำเรารู้ค่ะว่าเป็นอาการของโรคแร่เราก็ต้องทำอะไรบ้างถามทุก1นาทีเรารำคาญค่ะบางทีเราก็เดินหนีเลยเเล้วมีอีกนะคะที่บ้านชอบให้เราเสียสละอะไรให้ยายคือเราไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องให้อ่ะคะเช่นเรามีข้าวเราทำไมที่บ้านต้องเอาไปให้ยายกินแล้วให้เรานั่งดูยายกินข้าวเราเเล้วเราต้องไปหาอย่างอื่นกินยายจะไปไหนก็ต้องหลบเราเข้าใจว่ามันเป็นสิ่งที่ต้องทำแต่มันก็เกินไปค่ะเราควรทำไงดีคะให้จัดการกับเรื่องพวกนี้ได้