ทำไมคนยิ่งอายุมากๆยิ่งพูดมาก พูดทุกอย่างที่คิด พูดไปเรื่อย เหมือนเหงา คนฟังเหนื่อยแทน เพราะต้องเอาเวลาไปทำงานทำการด้วย นั่งฟังทั้งวันทั้งคืนไม่ไหว เราจะพูดบ้างก็เหมือนเค้าไม่สนอ่ะ เค้าต้องการพูดอย่า

ผู้สูงอายุหรือคนแก่ ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย มนุษย์สุดแสนเอาแต่ใจ และเข้าใจยาก คนที่ต้องดูแลผู้สูงอายุต้องคอยตามใจ ดูแลปรนนิบัติ หาข้าวหาน้ำ หาอาหารขนมที่ชอบมาคอยประเคน แต่ก็ไม่วายต้องไม่ถูก

เราสงสัยมากๆเลย ว่าทำไมคนแก่ส่วนใหญ่ ถึงขี้บ่น จู้จี้จุกจิกจัง บ่นได้ทีนึง สองสามชั่วโมง มีตรรกะโยงได้ทุกเรื่อง สามารถบูรณาการเอามายำบ่นรวมกันได้หมด เป็นเพราะฮอร์โมนเปลี่ยนแปลงหรือว่าอะไรคะ เราแค่อยาก

เราอายุจะเข้าหลักสี่แล้วนะค่ะ แต่บังเอิญโสด เลยย้ายออกไปไหนไม่ได้ ทำงานก็กิจการที่บ้าน ที่บ้านมีญาติผู้ใหญ่รวมบุพการี 4 คน ที่ต้องดูแล ก็ โอเค ถ้าเขาไม่จู้จี้จุกจุกเรื่องมาก เป็น perfectionist ไปหมด เ

บ้านของเราน่าอยู่อบอุ่นมีความสุขมาตลอด .. ตั้งแต่เกิดจนโต จนกระทั่งวันเวลาผ่านไปเราโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ และผู้ใหญ่ในบ้านแก่ลงเรื่องมันเริ่มแย่ตั้งแต่ “แก่ลง” นี่แหละจะเรียกวัยทองหรอ