โพสต์นี้ผมขอระบายความในใจเรื่องผลพวงจากการที่ผมโตมากับครอบครัวชาวมุสลิมที่ค่อนข้างเคร่งครัดครับ คือ สมัยก่อนตั้งแต่เล็กจนเข้าสู่วัยรุ่น ญาติผมมักจะผลัดเปลี่ยนเวียนกันจัดงานบุญบ่อย เดือนหนึ่งอาจจะเกิดขึ้น 2 ครั้ง บ้านผมก็จัดครับ ลุงป้า น้า อา ก็จะมาพบปะเสวนากัน ต่างคนต่างพาลูกหลานมาเจอกัน เล่นด้วยกัน ฟังดูก็เป็นบรรยากาศที่อบอุ่น น่ารัก แต่บทสนทนาของบรรดาญาติ มักจะวนเวียนอยู่ในเรื่องคนนอกศาสนา นอกรีต ซึ่งไม่ใคร่จะดีนักครับ ทั้งๆ ที่ทุกคนก็กำลังยืนอยู่บนแผ่นดินแห่งพุทธศาสนา คือในสังคมชาวมุสลิมจะมีวิธีการเรียกคนที่ไม่นับถืออิสลามว่า "ชาวนรก" เขาจะเชื่อว่า ไม่ว่าคนต่างศาสนานั้นจะเป็นคนดีประเสริฐสักแค่ไหนก็ตาม เช่น เขาอาจจะเป็นคนพุทธที่เคยแม้กระทั่งช่วยเหลือทำบุญสุเหร่าในศาสนาอิสลามมาก่อนหรือช่วยคนมุสลิมมามาก พระเจ้าก็จะปฏิเสธเขาและส่งเขาลงนรกตลอดกาลอยู่ดี อันนี้ผมเคยถามตรงๆ ก็ได้รับการยืนยันแบบนั้น เวลาเดินทางไปไหนต่อไหนกับคุณพ่อผม คุณพ่อของผมก็จะเคยด่าพระ ว่าพระต่างๆ นาๆ อย่างไม่มีเหตุผล และว่าคนต่างศาสนาให้ฟัง ส่วนตัวผมไม่ชอบจริงๆ ขนาดตอนนั้นผมเป็นคนมุสลิมอยู่ก็ตาม

ปัญาก็คือ สิ่งเหล่านี้มันส่งผลมาถึงผมในปัจจุบันในวันที่ผมกลายมาเป็นชาวพุทธทั้งตัวและหัวใจ มันแฝงมาในจิตโดยที่ผมไม่รู้ตัว คือ ตัวผมนั้นดูเหมือนจะมีจิตๆ หนี่ง เสมือนเป็น ขันธมาร หรือ จิตมาร ที่ซ้อนอยู่ภายในอีกชั้น ที่มักจะคอยเปล่งเสียงวาจาปรามาสพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ทุกสิ่งที่ผมรักและยึดมั่น รวมถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด เสมือนคนที่ยืนอยู่ก้นหลุมลึก มองขึ้นมาที่ปากหลุม และพยายามตะโกนขึ้นมาด้วยเสียงที่แผ่วเบา ทั้งๆ ที่จิตผมกำลังภาวนา พุทโธ อยู่ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ากังวลมากครับ มันเลยทำให้กลายเป็นนิวรณ์ในขณะปฏิบัติกรรมฐาน และทำให้การกรรมฐานผมไม่พัฒนาเท่าที่ควรหรือไม่

ทุกวันนี้ผมเพียรพยายามต่อสู้กับมันอย่างมาก พยายามเหยียบมันไว้ไม่ให้เปล่งวาจาอะไรออกมา ผมจะไม่ค่อยกล้ามองหน้าพระพุทธรูปแบบเต็มตาเลยเพราะแบบนี้ครับ พอแค่มองหรือจินตนาการภาพของท่านขึ้นมาในจิต มันจะพูดออกมาทันทีแบบไม่ทันให้ตั้งตัว ถ้าจะมองหรือนึกภาพ ผมต้องตั้งสมาธิชนิดที่เรียกว่าเข้มแข็งมากๆ จนผมรู้สึกตึงๆ บริเวณหว่างคิ้วเลย ผมกลัวว่าพระพุทธเจ้าจะเข้าใจผมผิด แต่ผมก็พยายามมองในทางที่ดีครับว่า ท่านมีเมตตาสูงและคงเข้าใจในปัญหานี้ของผม แต่ผมก็กลัวอีกว่า พรหม เทพ เทวดาจะโกรธเคืองผมหรือเปล่า เพราะพวกเขายังมีอารมณ์ของมนุษย์อยู่ ก่อนปฏิบัติกรรมฐาน ผมจะขอขมาลาโทษ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เสมอ ผมได้แต่รอวันที่ผมจะเอาชนะมันได้อย่างเด็ดขาด จนเสียงด่าทอของมันค่อยๆ มลายหายไปในที่สุดครับ

ปัจจุบันคุณพ่อของผมเสียไปนานแล้วครับ แต่เชื่อว่าท่านยังคงอยู่ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณพ่อก็เพียรมาสื่อสารกับทุกๆ คนในครอบครัวหลายครั้ง สำหรับบางคนที่ทำได้ มาในฝันบ่อยครับ ซึ่งพ่อจะไม่พอใจที่ผมหันมานับถือพุทธ ท่านปล่อยวางผมแล้วครับและหันไปดึงทางพี่ชายกลับเข้านับถืออิสลามแทน ตอนนี้พุ่งเป้าไปที่น้องเขยครับ ผมและทุกคนรู้สึกว่าคุณพ่อไม่ได้ไปอบายภูมินะครับ จะด้วยเหตุผลอันใดก็ตาม เพราะนอกจากข้อเสียเรื่องทัศนคติที่มีต่อคนต่างศาสนา เรื่องอื่นท่านก็เป็นคนดีมากครับทั้งกับครอบครัว ญาติๆ และเพื่อนฝูง ท่านยังคงอยู่และรอคอยที่จะได้เจอทุกคนอีกครั้ง ถ้าผมฝึกกษิณได้สำเร็จ ผมก็อยากทราบความเป็นไปของท่านในตอนนี้นะครับ

กราบขอบพระคุณที่ทนอ่านจนจบครับ

สุดท้ายนี้ขออำนาจบารมีองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ ขอให้บุญกุศลที่ข้าพเจ้าสร้างมาทั้งหมดในชาติปัจจุบัน อดีตชาติ ทุกภพทุกชาติ และบุญที่จะเกิดขึ้นนับจากนี้ตราบจวบจนลมหายใจสุดท้ายของข้าพเจ้าที่เกิดจาก ศีล ทาน ภาวนา ที่สำเร็จแล้วแก่ข้าพเจ้า จงสำเร็จแก่ ทุกท่านและพรหม เทพ เทวดาที่อารักขาทุกท่าน ขอให้สิ้นแล้วซึ่งความทุกข์ทั้งปวง และบรรลุมรรคผลนิพพานในชาติปัจจุบันกาลเทอญ