ทำไมต้อง เปล่งวาจาขึ้นกรรมฐาน?

    ทำไมต้องมีการขึ้นกรรมฐาน แล้วขึ้นกรรมฐานต้องเปล่งวาจาเช่นนี้เพราะอะไร

อิมาหัง ภันเต ภะคะวา อัตตะภาวัง ตัสสะ ภะคะวะโต ปะริจจัชชามิ

    ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอมอบอัตภาพร่างกายและชีวิต แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า เพื่อปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ตามเวลาอันสมควรต่อไป



อิมาหัง ภันเต อาจะริยะ อัตตะภาวัง อาจะริยัสสะ ปะริจจัชชามิ

    ข้าแต่พระอาจารย์ผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอมอบอัตภาพร่างกายและชีวิต ถวายต่อท่านพระอาจารย์ ขอพระอาจารย์โปรดให้พระกรรมฐานแก่พวกข้าพเจ้าทั้งหลาย เพื่อจะได้ปฏิบัติในโอกาสอันสมควรต่อไป



    ที่เปล่งวาจาเช่นนี้เพื่อที่จะยึดเป็นสรณะ เราจะทำทุกอย่างเราต้องมีสรณะก่อน ถ้าเราไม่มีสรณะพอเราเข้าไปเราก็ไม่มีที่ยึดเหนี่ยว เหมือนกับเราไปทำงานที่คลีนิค เราต้องมีสรณะก่อนว่า คลีนิคนี้นี่โอเค (โอเค คือ คลีนิคนี้ดีต่อเรา ไม่ได้ก่อให้เกิดความเสียหายต่อเรา เราสามารถเรียนรู้และพัฒนาตนเองจากคลีนิคนี้) แต่ถ้าเรามีความคิดว่า คลีนิคนี้นรก มันก็นรก แต่ถ้าเราบอกว่าคลีนิคนี้โอเค จิตใจของเราก็จะมาทางโอเค เราก็จะพัฒนาขึ้นสำหรับเรา

ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์