ตอนนี้เราอายุ19ค่ะ เราย้ายออกไปอยู่หอแล้วแต่จะกลับบ้านทุกๆวันเสาร์-อาทิตย์ กลับบ้านมาก็ไม่เคยมีความสุข แต่ต้องบอกว่าจริงๆ พ่อกับแม่รักและดูแลเราดีมากๆ เราไม่ติดใจอะไรเลยกับข้อนี้ แต่มันไม่ได้ทำให้เรามีความสุขเลยค่ะเพราะเค้าชอบทะเลาะกันต่อหน้าลูกๆ คุณปู่คุณย่า(เพราะอยู่บ้านเดียวกัน) หรือแม้กระทั่งคนนอก เคยมีเหตุการณ์นึงที่ครอบครัวไปทานข้าวกับแฟนน้องสาวเรา ขากลับตอนที่อยู่ในรถ พ่อกับแม่ก็เถียงกันเสียงดัง จนแฟนน้องสาวเรามาคุยลับหลังว่ากลัวพ่อแม่จะมีปัญหากัน ไม่อยากให้เค้าทะเลาะกันเลย

เราเคยพยามพูดกับพ่อแล้วว่าบางเรื่องอย่าไปใส่อารมณ์กับแม่ แต่กลับเป็นว่ายิ่งพูดเค้าก็หาเหตุผลมาซัพพอร์ตตัวเอง เช่น ก็แม่ไม่รู้จริง พ่อจะอธิบายไม่ได้หรือไง และกลับเป็นว่าเวลามีปากเสียงกันเค้าต้องคิดว่าตัวเองถูกเสมอ เราไม่รู้จะทำยังไงกับทรรศนะคติของเค้าแล้ว

  ส่วนแม่ ที่บอกว่าจะแยกออกไปอยู่หลายครั้ง ก็ไม่เคยออกไปอยู่จริงๆ เราเป็นห่วงความรู้สึกเค้ามากกว่า ตอนนี้เรากับน้องสาวก็โตๆกันแล้ว (น้องสาว18) เหตุผลหลักๆของแม่ที่เค้าไม่ไปคือ กลัวแม่สามี(คุณย่า) มาด่าว่าเลี้ยงดูไม่ดี เค้าบอกจะทนจนกว่าเรากับน้องจะเรียนจบ

   ตอนนี้คิดว่าแค่เรียนจบย้ายไปอยู่ข้างนอกแต่ก็ยังจะส่งเงินมาให้เค้า ประมาณนี้ค่ะ พวกเค้าอยากให้อยู่ด้วยแต่เราก็ไม่โอเคเหมือนกันค่ะ