เหนื่อยที่บ้านมากเลยค่ะ T T เหนื่อยที่เรียนยังไม่พอกลับมาเจอเขาด่าทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิดอีก

สวัสดีค่ะเราอยากให้ทุกคนช่วยเราหน่อยค่ะ ก็รู้แหละว่าไม่ใช่ปัญหาของคนอื่นแต่จะทนไม่ไหวแล้วค่ะ เราเหนื่อยมากแบบสุดๆ T T =_=อันนี้ไม่ใช่จะให้คนสงสารรึให้บริจาคไรนะคะ แค่อยากทราบความเห็นแล้วก็แนวทางการแก้ของแต่ล่ะคน เนื้อหาส่วนมากก็จะเป็นชีวิตแล้วก็ระบายด้วยนะคะ ใคร ขก. อ่านก็ไม่ต้องก็ได้ค่ะ 😊 มีหยาบด้วยนะคะ ใครไม่ชอบไม่ต้องอ่านค่ะ*

เราอายุ13ค่ะเป็น ผญ. เราเสียพ่อแท้ๆไปตั้งแต่แม่ยังไม่คลอดค่ะ ตอนอนุบาลมีผช.มาเหมือนจะชอบแม่เราแล้วเขาก็มาอาศัยบ้านที่กรุงเทพอยู่เลยค่ะ ตอนนั้นเราเรียกเค้าว่า"พี่"มาตลอด ตอนนั้นก็เป็นอิไร้เดียงสาด้วยนะ ถถถถถ แล้วพอโตมาแม่ก็ให้เรียก"เตี่ย" เพราะคำที่เราเรียกเขาว่า'พี่'มันดูเหมือนผัวเมียเรียกกัน แม่บอกว่าเกลียดพ่อเลี้ยงคนนี้มากๆ เกลียดเค้ามากๆ หนูก็ไม่ชอบเขาแหละ ชอบเอาแต่ใส่อารมณ์แล้วก็ด่า ด่าแบบไอ ยิ้มไอสัสหยาบๆใส่หนูกับแม่นี่แหละ แล้วตอนนั้นทำธุรกิจสต.กัน ด่ากันบ่อยมากชอบแบบทะเลาะให้เราเห็นไรประมาณนี้ 
จนตอนนั้นเราน่าจะ ป.2-3มั้ง เราเหนื่อยจนทนไม่ไหวค่ะ ต้องช่วยเขาแบกของไรทุกวันทำงานบ้านในบ้านกแทบเราตนเดียวหมด แม่ก็ทำค่ะแต่แบบ30-40%เอง ทั้งคู่เขาไม่ได้มีอะไรที่ร่างกายผิดปกติค่ะ เดินได้ไม่ปวดขาไรเลย พ่อเลี้ยงคือแค่ปิดไฟยังเรียกเรามาปิดให้เลยค่ะอยู่ต่อหน้าเลยสวิฟท์ไฟ ถ้าเราไม่ทำให้เขาก็จะด่าค่ะ ว่าแบบทำให้เยอะตั้งแต่เด็กๆเลยนะลำบากมากเลยนะรู้มั้ย เราไม่เคยปริปากเถียงเขาสักคำเลยค่ะ *อันนี้จริงๆ -.- ตอนเราอยู่ประถมเราเป็นคนที่หน้าตาไม่ดีค่ะตอนเด็กๆอยู่ สิวขึ้นเต็ม ฟันเหยิน แล้วก็มีไฝตรงแถวๆระหว่างปากกับจมูกค่ะ มันก็ใหญ่อยู่แล้ว .-. ตั้งแต่ ป.1-ป.6 เราโดนเพื่อนล้อว่าไฝใหญ่ ฟันเหยินงี้ทุกวันเลยค่ะ เวลาไปกินข้าวทำงานกลุ่มไม่มีใครอยากไปด้วยทำด้วยเหมือนคนรังเกียจ เราก็ชินแล้วค่ะ ไม่ได้อะไร ได้แต่กลับมาร้องไห้ไปอ่านหนังสือไปทุกวัน ทำไมต้องมาโดนแบบนี้ด้วยทั้งที่บ้านกับที่ รร. เราเริ่มเรียกร้องความสนใจค่ะ รู้สึกปัญจอ่อนมาก555555 แต่ตอนนั้นยังแบบ -...- ถถถถ เด็กน้อย หนูเริ่มกรีดแขนค่ะ แต่ไม่ได้บอกแล้วก็ไม่ได่ให้ใครดูเลย ตอนเราอยู่ประมาณ ป.5รึป.6นี่แหละ เราแอบชอบเพื่อน ผญ. คนนึง แล้วเราก็คุยกับเขาผ่านไลน์จาก ทรศ. แม่เป็นเพื่อนร่วมห้องค่ะ แต่ตอนนั้นยังไม่มีใครซื้อ ทรศ. ให้เราค่ะเลยต้องใช้ของแม่ เราคุยกับเขาสนุกมากๆเลย เป็นแฟนคนแรกในชีวิตค่ะ มีความสุขมากๆเลย ไปกินข้าวจับมือกับเขาได้โดยที่เขาไม่รังเกียจเราเลย ตอนนั้นดีใจมากๆค่ะ สุดท้ายเขาก็บอกเลิกเราค่ะตอนนั้นเรายังเรียนพิเศษอยู่เลย ร้องไห้เลยค่ะ 5555555 
แต่แม่เรารับไม่ได้ค่ะตอนไปเปดทรศ.แอบดูแชทที่หนูคุยกับแฟนคนแรกหนู ประมาณว่าลูดจะชอบ ผญ.ไมไ่ด้ ผิดเพศเหรอ แม่เรายอมรับไม่ได้ค่ะ เลยอยากให้เลิกกันด้วย แล้วอีกไม่กี่วันเราก็โดนเขาบอกเลิกค่ะ  แต่เขายังไม่รู้ว่าแม่เรารับไม่ได้                ตอนเราเรียนประถมเป็นรร.เอกชนค่ะ เกรดเราก็ดีอยู่ไม่ใชึเด็กเกเรอ่ะไร น้าเราชอบให้เราไปติวค่ะ ติวจนเราเครียดทนไมไ่หวค่ะ ที่บ้านเรา(แม่กับพ่อเลี้ยงก็ด่าแบบเดิมค่ะ) เราทนแบบนี้ทุกวัน ทำงานบ้านให้เขาทุกอย่างขัดอะไรไม่ได้ จนเราโดนให้ไปเรียนติวเข้มเข้า ม.1ค่ะ น้าเราอยากให้เราเข้าห้องพิเศษ(อารมณ์แบบห้องคิงไรงี้แหละ) เราไปสอบค่ะ ไม่ติดค่ะแต่อีกนิดเดียวก็ติดแล้ว ตอนนั้นเหมือนน้าเราเฟลมากๆ เขาจะให้เขียนเหมือนใบสมัครอะไรสักอย่างตอนสอบเข้าห้องพิเศษ ในใบเขาถามประมาณว่าจะทำอะไรดีๆให้ รร. เราเลยตอบแบบคนดีวิชาการไปค่ะ แบบพัฒนาไรงี้บลาๆ แล้วผัวน้าก็ยังไม่ชอบค่ะ ให้เราเขียนใหม่ประมาณ2-4รอบ เราเขียนไปร้องไห้ไปค่ะ ใครอ่านมาถึนี่ก็คงคิดว่าอินี่จะร้องไห้ห่าไรเยอะแยะใช่มั้ย55555555 ขอโทษค่ะก็ไม่อยากร้องเหมือนกัน แต่มันก็กลั้นไม่อยู่ น้าเราอยากให้เราออกมา
เพอร์เฟคค่ะ ทุกๆเรื่อง เราคุยกับเขาทีไรต้องคะ/ค่ะตลอด น้าเราจ่ายค่าเทอมให้ตั้งแต่เราอยู่ ป.1-ป.6ค่ะ เราเลยไม่อยากไปไรมาก 

ขอสคริปมาตอนมัธยมเลยล่ะกัน
เราเลยไปสอบแบบรอบธรรมดามาค่ะที่ รร.รัฐบาลที่นึงในนนทบุรีมาแล้วก็ติด ไม่ได้ดีใจไรมากค่ะเฉยๆเพราะมันเหนื่อยทุกเรื่องมากนานแล้ว แต่ยังไงก็ต้องเรียนจนกว่าตัวเองจนทนกับทุกอย่างไม่ไหวแล้วก็ตายไป 
ชีวิต ม.1เราก็ แบบถูๆไถๆค่ะ เทอมแรกก็ดีอยู่คะแนนเก็บไรดีแต่ตายตอนสอบค่ะได้น้อยแบบผ่าเสนยาแดงไรงี้ ไม่ค่อยตั้งใจเรียนเท่าไรแต่ก็ไม่ได่เกเรค่ะ
เพื่อนสนิทเราก็ยังไม่มีเหมือนเดิมค่ะ เราคุยเล่นไรบ้างแต่เหมือนเขาไม่อยากคุยกับเราค่ะ เลยผ่านช่วงนั้นมาได้ ที่บ้านน้า แม่ พ่อเลี้ยงด่าทำอะไรเหมือนตอนเด็กๆเหมือนเดิมค่ะ
ม.2 ดีขึ้นแบบมากๆเลยค่ะ เรื่องเรียน เพื่อน ได้เพื่อนเป็นกลุมแล้วค่ะ สามคนนับเราด้วย เขาไม่เคยลืมเลยค่ะ คุยง่ายมาก แอบดีใจค่ะ เรื่องเรียนดีขึ้นมากๆ

ม.3 ตอนนี่ยังไม่ขึ้นค่ะ แต่พอเปิดเทอมก็ขึ้นแน้วว

มาต่อเรื่องที่บ้านเราค่ะ พ่อเลี้ยงทำงานค่ะ->มีเงินเดือน แม่เราเป็นแม่บ้านค่ะไม่ได้ออกไปทำงาน แม่เราเป็นคนเงินรั่วมากๆ.. เจอไรก็จะซื้อให้ได้แบบเอาของตัวเองให้ได้เพระาบอกว่าสำคัญกับทุกคนแต่สุดท้ายให้ตัวเองคนเดียวค่ะ พ่อเลี้ยง้เป็นคนเงินช็อตมากๆ ค่าบ้านน้ำไฟจ่ายทีด่าอย่างเดียวค่ะ เราไปเรียนพิเศษเลขมา ค่าเรียน2พันค่ะ แม่เรามีเงินจากเราชนะซึ่งมันจะ1000บาท/เดือนค่ะ ครูสงสารที่บ้านหนูเลยลดให้ครึ่งนึงค่ะจ่ายให้แค่1พันพอ หนูเลยดีใจแล้วก็ขอบคุณครูมากๆเลยค่ะ แม่หนูเลยบอกว่าจ่าย5ร้อยไปก่อรเดะไปจ่ายให้ สุดท้ายแม่เราใช้เงินหมดค่ะ แล้วเราก็ไม่รู้จะทำไง น้าที่ส่งเราเรียนจะลาออกจากงานค่ะน้าจะไม่ส่งแล้ว(เราไม่ได้จะให้ใครบริจาคเงินมาให้เรานะคะ**) เราเลบครียดมากคาะจเอาไงกับเทอมต่อไปดี อยากทำงานมากๆ ไปถามที่ไหนก็คือเขาไม่รับเด็กขนาดนี้ค่ะ เครียดมากค่ะ ทนจนอยากตายเต็มทนแล้ว อยากไปหาจิตแพทย์มากๆค่ะ แต่แม่บอกว่าห้ามป่วยไรไม่มีเงิน เคยขอแม่ให้พาไปค่ะ ประมาณปลายปี63 จนตอนนี้ 64เดือน4จะ5แล้วยังๆมาได่ไปเลยค่ะ เวลาโทรไปหาสายด่วนสุขภาพจิตก็เหมือนมันจุกในคอค่ะ ทำไงดีคะ จะกอดใครก็ไม่กล้าเลย เหนื่อยมากๆค่ะ ถ้าใครมองว่ามันเรียกร้องความสนใจก็ไม่ต้องเม้นต์ก็ได้นะคะ ขอบคุณที่อ่านจนจบแล้วก็ถ้าใครให้คำปรึกษาช่วยได้ก็ขอบคุณมากๆค่ะ (。•́︿•̀。) 😕
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่