สวัสดีทุกคน... เราขอเล่าเรื่องราวในชีวิต ที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้
เราแค่ อยากจะถามทุกคนว่า ... "เราควรใช้ชีวิตแบบไหนต่อไปหลังจากนี้"

เริ่มที่ ... ฉันเกิดมา

แม่ของฉันตั้งท้องฉัน ในขณะที่พ่อกำลังจะแต่งงานใหม่ กับภรรยาที่กำลังตั้งท้องเช่นกันและจดทะเบียนสมรสกัน

...ฉัน กับ ลูกของภรรยาพ่อ เกิดห่างกันแค่ 4 เดือน จึง ใช้ชีวิตมาแบบโดนเปรียบเทียบตลอด
...ฉันอยู่บ้านย่า ส่วนน้องอยู่บ้านพ่อและแม่ของเค้า
และต่อมาแม่ของฉันก็ไปมีครอบครัวใหม่ มีน้องฝ่ายแม่คนละพ่อ 2 คน 
และต่อมาพ่อของฉันก็มีน้องเพิ่ม มาอีก 3 คน

เริ่มต้นชีวิต ...
ฉันเรียนชั้นเดียว กับน้องต่างแม่มาโดยตลอดตั้งแต่เตรียม อ.1 จนถึงมหาลัย ...
ฉันอดทนมาโดยตลอด
- อดทนกับการต้องใช้ชีวิตที่ห้ามเก่งกว่าน้องๆ ต้องยอมทำตัวโง่ๆ
- อดทนไม่ว่า เค้าจะมองด้วยสายตาหรือท่าทางแบบรังเกียจ ก็ต้องอดทน
- อดทนให้เค้าด่าเรา ให้เราอายต่อหน้าคนงานคนอื่นๆ ซึ่งก็ต้องอดทน

จนถึงตอนนี้
*** ฉันกลัวการโดนด่า เวลาใครมีปัญหา ฉันต้องโดนถาม
*** ฉันกลัวการโดนถาม คำตอบของฉันคือ ถ้าไม่ได้ทำก็ต้องยอมรับ
*** ฉันอายที่โดนต่อว่า ท่ามกลางคนมากมาย ทั้งๆที่ฉันไม่ได้ทำและไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยว

มันใช้ชีวิตหวาดระแวงไปทุกทาง ฉันกลัวการมีปัญหากับทางฝั่งบ้านพ่อ
ไม่ใช่ว่าฉันไม่สู้นะ แต่คนข้างหลังฉันเค้าต้องลำบากเวลาที่มีปัญหา นั้นก็คือ ย่าและปู่ของฉัน
ฉันควรจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงดี

ไม่มีใครอยู่ข้างๆฉันเวลาฉันมีปัญหา หรือโดนด่า ฉันโดนรุมอยู่คนเดียว มันหนักมากเหนื่อยมาก โครตเหนื่อยใจเลย
ฉันควร สอนตัวเองยังไง ควรบอกตัวเองยังไง กับเรื่องของครอบครัวนี้ ...ฉันอยากเป็นอิสระจากการโดนด่า โดนกดดันจากพวกเค้า