เราเคยคิดจะหย่า

ได้คุยกับสามีแล้ว แต่ช่วงน้นสามีประชดอย่างเดียวเลย เราตัดสินใจจะหย่าละ เราบอกว่าจะบอกลูกแล้วนะ เราจะหย่ากัน สามีตอบกลับมาว่า บอกเลย อยากทำอะไรก็ทำ

เราขึ้นห้องไปคุยกับลูก บอกว่า แม่กับพ่อมีปัญหากัน เราไม่รักกันแล้ว อยู่กันต่อไป เราก็จะทะเลาะกันบ่อยๆ เราไม่มีความสุขที่อยุ่ตรงนี้ แต่เราเป็นแม่ เราจะถามลูกก่อน ถ้าออกไปอยู่กับแม่ ไม่ได้เจอปะป๊า หนูจะโอเคไหม

ลูกถามเราว่า แม่อยู่แบบนี้ 3 คนพ่อแม่ลูกไม่ได้หรอ

เราบอกว่า อยู่ได้ ถ้ามันเป็นความต้องการของลูก แต่ลูกก็ต้องยอมรับให้ได้ว่าจะเห็นภาพที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยๆ แม่ร้องไห้ แม่ไม่มีความ

ลูกเราบอกว่า หนูไปอยู่กับแม่ 2 คนค่ะ หนูไม่อยากให้แม่ร้องไห้ ไม่อยากให้แม่เสียใจ

แต่สุดท้ายเราไม่ได้หย่านะคะ สามีเห็นเราเอาจริง เลยขึ้นมาขอโอกาสเรากับลูก

เราว่า ถ้าเราคุยกันด้วยเหตุผลจริงๆ ให้เค้าเข้าใจ เราว่าเค้ายอมรับได้นะ แรกๆ อาจจะมีบ้างที่ซึม ที่เสียใจ แต่ถ้าเราพยายามเติมเต็มให้เค้าทั้งพ่อและแม่ เราว่าเค้ารับได้

ลองพูดกับลูกด้วยความจริง แต่ไม่ต้องใส่อคติ ใส่ความรุ้สึกโกรธ หรือใดๆ ลงไปนะคะ

เหตุผลสีชมพูที่เข้าใจง่ายไม่ทำร้ายความเป็นเด็กจ่ะ
ความคิดไม่ตรงกันถึงต้องแยกกันแต่ก็ยังเป็นพ่อเป็นแม่ให้ลูก
พ่อชอบมีกิ๊กเยอะแม่รับไม่ได้จึงต้องแยกอยู่ มีวันครอบครัวอาทิตยละ1วันไปกินข้าวดูหนังเที่ยวให้เด็กยังรุ้สึกว่ายังมีพ่อแม่อยู่
ใช้วิธีเล่าในเชิงมีความสุขมีรอยยิ้มจ่ะ เด็กจะรู้สึกว่าพ่อแม่แยกกันพ่อแม่มีความสุขเด็กจะเข้าใจและไม่เครียดจ่ะ เด็กอยู่กับฝั่งไหนให้เล่าเรื่องดีๆของฝั่งตรงข้ามให้เด็กฟัง เด็กจะรู้สึกได้จ่ะว่าพ่อแม่รักกันแค่แยกกันอยู่เพราะเข้ากันไม่ได้ ไม่ควรให้เด็กรู้ถึงความเศร้าเสียใจของเรา เด็กจะตั้งคำถามว่าทำไม
ประสบการณ์ตรงจ่ะ พ่อเราเลิกกับแม่เพราะทะเลาะกันตีกัน แต่พ่อจะบอกกับเราเสมอว่ารักแม่แต่เข้ากันไม่ได้ เล่าให้ฟังแบบตลกๆเราก็จะขำไปด้วย