ย่านเมืองทองธานีถ้าไม่จำเป็นจะไม่แวะไป เพราะถนนแจ้งวัฒนะติดทั้งวัน
ยิ่งย้ายมาอยู่แถวสำโรงเลิกพูดกันได้เลย กว่าจะขึ้นรถไฟฟ้าไปต่อรถปรับอากาศสาย 166 (ทางด่วน)
ที่สถานีอนุสาวรีย์ฯ ลงทางด่วนไปกลับรถที่ปากเกร็ดก่อนเข้าเมืองทองธานี 
วันพุธที่ 3-2-21 มีเหตุจำเป็นมีธุระต้องไปแถวเมืองทองธานีหลังเลิกงาน ไปจากหลักสี่ไม่ไกล
เสร็จธุระวานไปส่งตลาดมะลิเพื่อหาอะไรกิน เจ้าถิ่นบอกว่าตลาดแทบร้างไปแล้ว
ผู้ค้าย้ายไปตลาดถัดไปอีกนิดของกินมากมาย จึงเปลี่ยนไปตลาดบุญเจริญไนท์มาร์เก็ต



เป็นตลาดกลางคืน แต่เปิดตั้งแต่ 11 โมงเช้า
ที่มีเนื้อที่กว้างขวางมาก มีร้านตั้งเดี่ยวสแตนด์อโลนติดแอร์รายรอบที่จอดรถแนวราบ
มีอาคารศูนย์พระเครื่องเมืองทองติดเครื่องปรับอากาศ มีพื้นที่ใหญ่มาก



ใหญ่พอ ๆ กับศูนย์อาหารและร้านค้าที่อยู่ติดกัน



เดินดูร้านอาหารหนึ่งรอบ แต่ละร้านจัดหน้าร้านสวยชวนชิม น่าจะมีเกือบร้อยร้าน
ร้านดังอย่างร้านย่างเนย และร้านบะหมีล้มยักษ์ก็มีสาขาที่นี่









มีร้านทำเล็บหลายร้าน



ร้านนี้เรียกลูกค้าด้วยป้ายแขวนพวงมาลัยกับข้อความชวนเห็นใจ





ร้านนินจากะเพราะราดข้าวห่อละ 25 บาทปริมาณล้น
พนักงานกำลังตักกะเพราเป็ดที่เพิ่งผัดใหม่ให้ลูกค้า







ปากหม้อหมุนตามน้ำแทนสายพาน







มีร้านราเม็งอยู่ใกล้ทางเข้าหนึ่งร้าน



ร้านเข้าใจตั้งชื่อ ชื่อคล้ายกับ Yayoi เป็น Ayoi อ่านว่าอาโยอิ ไม่ใช่น้องอ้อย
เป็นคำญี่ปุ่นแปลว่าพระจันทร์เสี้ยว หรือไม่เก่งภาาาญี่ปุ่นอาจอ่านว่า "อาหย่อย"
เป็นคำแผลงของคำว่า "อร่อย" เป็นบาร์ราเม็งนั่งล้อมเคาน์เตอร์เห็นการทำราเม็ง 
หรืออาหารอื่น ๆ ราเม็งเป็นอาหารเส้นแบบก๋วยเตี๋ยว ที่ไม่ค่อยสนใจ หรือเป็นตัวเลือกแรกเวลาหิว
เพราะกินอย่างไรก็ไม่คุ้มราคา มีแค่เท่คุยกับเขาโก้รู้เรื่อง ก๋วยเตี๋ยวบ้าอะไรชามละ 2-600 บาท
มีเส้น มีหน่อไม้ มีผักแค่หอมญี่ปุ่นซอย ใส่ไข่ยางมะตูมครึ่งฟอง และมีแค่หมูเป็นแผ่นกลมที่เรียกว่า
""ชาชู" ที่มาจากภาษจีนว่า "ชะสิว"บางจ๋อย จ่ายเงินหลายร้อยอิ่มเพราะเส้น 
ถึงจะดูวิธีทำจากรายการทีวีแชมเปี้ยนยอดฮิตสมัยก่อน เกี่ยวกับราเม็งว่า มีการเตรียมเครื่องแต่ละอย่างนานมาก 
ทั้งการเคี่ยวน้ำแกงข้ามวันข้ามคืน การทำชาชู ที่เสียน้ำหนักหมูไปเกือบ 20 เปอร์เซ็นต์ 
ยิ่งเมืองไทยเปิดขายในห้างค่าเช่าสูงดึงราคากระฉูด แต่ระยะหลังเริ่มมีคนไทยเปิดร้านราเม็ง
ราคาไม่เกินชามละ 80 บาท อาหารไม่หลากหลาย แต่พอรับได้นาน ๆ ครั้ง
มาเจอร้านนี้ในโครงการบุญเจริญไนท์มาร์เก็ตแถวเมืองทอง ซึ่งมีร้านอาหารน่าสนใจหลายร้าน
แต่มาสะดุดหยุดกึกกับร้านนี้ ร้านไม่มีคนขายสวยโชว์อึ๋มคัพ D นุ่งสั้นแก้มก้นแลบ 
แต่เพราะเป็นร้านราเม็งสัญชาติไทย ที่ไม่ได้ขายแค่ราเม็งเพียงอย่างเดียว ยังมีกิวด้งข้าวหน้าเนื้อของชอบด้วย 
แถมยังเลือกน้ำแกงราเม็งได้ครบทั้งทงคัทสึ ชิโอะ (เกลือ) และโชยุ จัดไป 3 ชามตามลำดับตามความหิว



รายการอาหารและโปรโมชั่น









เริ่มจากเขียนสั่งในกระดาษพร้อมกับชื่อไม่เสิร์ฟผิดคน



แม้ว่าเคาน์เตอร์ของร้านยังพอมีที่ว่าง และโต๊ะทางเดินระหว่างร้านจะว่าง
แต่ใกล้กับร้านมีโต๊ะนั่งรับลม อีกทั้งมีสัมภาระเยอะจึงเลือกนั่งด้านนอก



ไม่เคยเจอราเม็งเนื้อจัดไปเลยชามแรกน้ำแกงโชยุ 80 บาท 
ดูเหมือนเนื้อวากิวคาโกชิมะ A5 แต่ 80 บาท ได้แค่โคขุนโพนยางคำก็คุ้มแล้ว



ไข่เป็ดหมักโชยุ ต้มเป็นไข่แดงยางมะตูม



เนื้อสุกนุ่มเยี่ยมด้วยการอบไอน้ำ หอมกลิ่นย่างด้วยการเซียร์พ่นไฟ 
แถมราดด้วยน้ำมันกระเทียมดำข้น ๆ หอม ๆ ซึ่งเป็นสุดยอดอาหารบำรุงของคนญี่ปุ่น 







เส้นราเม็งแบบเส้นเล็ก เพื่อให้น้ำแกงเคลือบได้ถึงทั่ววรกายดูดซู้ดคล่อง
การดูดเส้นซู้ดเสียงดังของคนญี่ปุ่นถือเป็นเรื่องปกติ ชวนสาวไปกินตอนจีบกัน 
ไม่ถือเป็นการเสียมารยาท แต่บ้านเราชวนสาวไปกินก๋วยเตี๋ยว ต้องค่อย ๆ คีบเส้นใส่ช้อนแล้วค่อยกิน



โรยงาขาวมากถูกใจ น้ำแกงไม่มันมากรสจัดห้ามเติมเค็มเพิ่ม
กินราเม็งน้ำแกงต้องร้อนถึงจะอร่อย ยกมาวางปั๊บต้องรีบกินทันที
มีเช่นนั้นความร้อนของน้ำแกงจะลดลง เพราะถ่ายเทไปยังเส้น



ยังติดใจเนื้อต่อด้วยกิวด้ง 80 บาทแถมซุปมิโสะ (20 บาท)



ใส่ไข่ออนเซ็นแต่ชอบไข่แดงดิบของไข่ดองโชยุมากกว่า 



มีเครื่องเคียงในชามเป็นกิมจิและยำวาหร่าย



น้ำราดใสสามรสแฝงรสน้ำส้มสายชูเหมือนซูชิ เนื้อบางชิ้นติดมันแบบเสือร้องไห้ 



ร้านไกลอยากลองอย่างอื่น แต่สั่งทีละชามไม่ไหวพุงจะแตก 
เห็นแบบใส่หมูสามชั้น (คาคูมิ) 80 บาทน่ากิน ขอเพิ่มหมูชาชู (40) เพิ่มกุ้งเท็มปุระ (25) 
น้ำแกงแบบทงคตสึต้มเล้งรีดคอลลาเจน โดนไป 145 บาท



น้ำแกงหอมการเคี่ยว แต่ไม่ข้นโอเวอร์บอดี้ 
ทั้งหมูสามชั้นทั้งหมูชาชูหนาเกือบครึ่งเซ็นติเมตร ค่อยเรียกได้ว่าเนื้อหมูเต็มคำ 





ทั้งสามชั้นและเนื้อหมูนุ่ม หอมกลิ่นจากการเซียร์พ่นไฟ





กุ้งทำเทมปุระตัวขนาดพอดี แต่กรอบน้อยไปหน่อย 



เส้นและข้าวเริ่มอืดในท้องขอกิมจิญี่ปุ่นไม่แดงพริกมากแบบเกาหลีมาตัดหน่อย



ทางร้านรีบกดน้ำดื่มสีชมพูเข้ากับกิมจิปกติบริการตัวเองฟรีมาให้ นึกดีใจว่าเป็นโรเซ่ไหงกลายเป็นน้ำยาอุทัย
เหมือนเป็นการดึงสติกลับมาว่า เป็นร้านขายราเม็งญี่ปุ่น แต่เป็นของคนไทยคุ้มเกินราคา 
ไม่ต้องไปห้างเปลืองเงินเสี่ยงโควิด 19 อยากลองเกี๊ยวซ่า อยากลองซารุโซบะ อยากลองข้าวหน้าปลา 
แต่ทำไมมีฟิชแอนด์ชิพ มีเฟรนช์ฟรายส์ อยากกินอีกแต่คงมาไม่ไหว ราเม็งอร่อยชามละ 80 บาท 
เดือนแห่งความรักลดอีก 10% แต่ค่ารถไปกลับกว่าหกร้อย ต้องรอจังหวะมาดูสาวมอเตอร์โชว์ไม่ให้เมียจับได้
เจ็บตัวเสียค่าเย็บแผลอีกหลายหมื่น กินเสร็จจ่ายเงินแล้วเพิ่งเห็นรับคนละครึ่งไม่ดูให้ดีเอง
ร้านเพิ่งเปิดครบปีอีกไม่กี่วัน ขายทุกวัน 15.00-22.00 น.ราคาดีคุณภาพดีเกินคุ้ม น่าจะขายได้อีกหลายเจนเนอเรชั่น



กิน 3 ชามอิ่มตื้อจุก ต้องขออภัยชาวนาที่ข้าวเหลือ



ก่อนกลับแวะเข้าห้องน้ำหยอดเหรียญ 5 บาท
ทางเข้าดูดีไม่เหมือนประตูลูกกรงหมุนเหมือนเดินเข้าคุก
ข้างในสว่างสะอาด เพราะมีพนักงานดูแลตลอดเวลา



ติดตามเรื่องราวอื่น ๆ ได้ที่เพจ "เที่ยวไปกินไป by laser"
https://th-th.facebook.com/เที่ยวไปกินไป-by-laser-458383970993701
ที่เอาไว้รวบรวมเรื่องเที่ยวเรื่องกิน ที่สั้นเกินกว่าจะนำมาลงเป็นบทความ
หรือ อยู่ระหว่างรวบรวมเป็นบทความที่สมบูรณ์ ที่อาจใช้เวลาหลายปี
#กินตามอาสาม #อร่อยตามอาสาม #ตามรอยอาสาม #เที่ยวกับอาสาม