อยู่ที่นี้บ้างทีก็เหนื่อยน่ะที่จะต้องมากดดันกับอะไรบ้างอย่าง
ไม่เคยได้มีที่ระบายให้กับใคร
เหมือนเป็นคนนอกของค.ค. แต่ก็คงดีแล้วมั่ง เพราะเขาก็ไม่ได้ชอบอะไรเราขนาดเราเป็นลูกยังรู้ว่าเขาทำหน้าที่แม่ไม่ดีพอเลย
เราทำอะไรเขาก็รำคาญ เราไม่ได้สนิทกับแม่ขนาดนั้น
เรื่องอาหาร:แม่าเราทำอาหารเก่งมากน่ะแต่เราก็ยังต้องทำกันเองเพราะเขาไม่ว่าง(เล่น ทรส)เวลาเราถามเขาว่าทำไรกิน เขาก็บอกว่าไม่ได้ทำไรเพราะเขากินแล้ว เรา? แล้วเราเพิ่งกลับมากจากร.ร.เราต้องตื่นมาตั้งแต่6โมงเพื่ออาบน้ำแต่งตัวทำข้าวตอนเช้าไปกินร.ร. เขาไม่เคยตื่นมาก่อนเราเลย แต่กับพ่อเลี้ยงเขาได้กินปลากระพงฯแต่เราก็ได้กินแค่ข้าวใข่ตุ๋นในไม่โครเวฟ
โรงเรียน:บ้างเราก็สงสัยว่าเขารู้หรือเปล่าว่าร.ร.เราชื่ออะไร เขาก็......... แม้กระทั่งรถบัสที่เรานั่งไปเรียนเขายังไม่รู้เลยว่าเลขอะไร
บ้างครั้งก็ดีน่ะแต่ส่วนน้อย รู้คะว่าเราก็ไม่ได้ดีอะไรขนาดนั้นแต่เราก็พยยามปรับตัวเอง แต่เราเป็นฝ่ายเดียวแล้วมันจะได้อะไรใช่ไหมคะ?
ตอนอยู่ที่ไทย
ญาติ:เรามีพี่สาวพี่ชายแล้วก็น้องชานคะ
แม่จะส่งตังให้พี่ชายแล้วก็พี่สาวตลอด แต่เราไม่เคยได้อะไรจากแม่เลยคะ บางทีก็น้อยใจน่ะคะ เขาเคยสัญญาเรื่องจักรยานกับเราแต่ก็ไม่เห็นเลยคะ เขาเคยบอกเราว่าฝากตังไปให้น้าแล้วเดี๋ยวก็คงเอามาให้ ไม่มีเลยคะ แม่เราทำงานอยู่เมืองนอก แม่เราต้องส่งเงินให้คนมากมายแต่เราก็ไม่รู้น่ะคะว่ามีใครบ้าง บางทีเรืองไม่จำเป็นแม่เขาก็ออกเสนอตลอดคะเช่นพี่สาวเราอยากจัดงานวันเกิดแบบมีเพื่อนมาเยอะมากอ่ะคะ
หนูไม่เคยไปน่ะคะ แต่ก็เห็นผ่านทางเฟสบ้าง
งานวันเกิดเราย่าจัดให้คะมีแค่หมูกระทะหนึ่งชุด ข้าวผัด ไส้กรอก น้ำอัดลมบอกเลยคะ โคตรดีใจ เพราะไม่เคยมีวันเกิดแต่ก็ไม่มีใครมาน่ะคะกินแค่กับคนในบ้าน(ย่า ปู่ น้องชายพ่อ)มีพี่ชายอยู่ด้วยน่ะคะแต่ก็อย่างที่บอกคะเราไม่ได้สนิทอะไรขนาดนั้นเหมือนพี่สาวเลยคะแม่รักพี่ชายคนนี้มากอยาได้อะไรให้หมดคะ พอแม่กลับมาจากเมืองนอทุกคนก็จะได้ของขวัญพี่สาวได้ทอง 1เส้น พี่ชายได้คอม หนูได้นาฬิกา ก็ดีใจน่ะคะ แต่เพิ่งมารู้ทีหลังว่าแม่ซื้อมาให้ ลูกของน้องสาวแม่แต่เขาไม่ได้ตั่งใจมาซื้อให้หนู ตอ่หน้าหนูก็บอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลยพี่เขาใส่มาได้ ให้หนูก็ไม่เป็นไร แต่ใจก็คือถ้าเขาใส่ไม่ได้หนูก็ไม่ได้ไรเลยหรอ
ที่บ้านหนูจะเป็นคนเดียวที่ใช้ง่ายที่สุด โดนเบียดเบียนที่สุด พี่น้องแม่มีลูกกันทุกคนน่ะคะแต่เขาไม่ใช้คะ ใช้หนูคะ แต่หนูก็ทำน่ะคะ หนูจะค่อนคางผิวเข้มคะเลยจะโดนคนในบ้านล้อบ่อยๆ ว่าเขมรบ้าง เก็บมาเลี้ยงบ้าง ลูกพี่ลูกน้องเขาพูดแบบนี้กันตลอดเลย คะแต่หนูก็หัวเราะไปน่ะคะ ทั้งที่ในหัวก็คิดไปต่างๆนาๆ
หรือว่าหนูคิดมากไปคะ วันๆเอาแต่จมอยู่กับอดีต
กดดัน ท้อ เหนื่อย ไม่กำลังใจเลยคะ?
ไม่เคยได้มีที่ระบายให้กับใคร
เหมือนเป็นคนนอกของค.ค. แต่ก็คงดีแล้วมั่ง เพราะเขาก็ไม่ได้ชอบอะไรเราขนาดเราเป็นลูกยังรู้ว่าเขาทำหน้าที่แม่ไม่ดีพอเลย
เราทำอะไรเขาก็รำคาญ เราไม่ได้สนิทกับแม่ขนาดนั้น
เรื่องอาหาร:แม่าเราทำอาหารเก่งมากน่ะแต่เราก็ยังต้องทำกันเองเพราะเขาไม่ว่าง(เล่น ทรส)เวลาเราถามเขาว่าทำไรกิน เขาก็บอกว่าไม่ได้ทำไรเพราะเขากินแล้ว เรา? แล้วเราเพิ่งกลับมากจากร.ร.เราต้องตื่นมาตั้งแต่6โมงเพื่ออาบน้ำแต่งตัวทำข้าวตอนเช้าไปกินร.ร. เขาไม่เคยตื่นมาก่อนเราเลย แต่กับพ่อเลี้ยงเขาได้กินปลากระพงฯแต่เราก็ได้กินแค่ข้าวใข่ตุ๋นในไม่โครเวฟ
โรงเรียน:บ้างเราก็สงสัยว่าเขารู้หรือเปล่าว่าร.ร.เราชื่ออะไร เขาก็......... แม้กระทั่งรถบัสที่เรานั่งไปเรียนเขายังไม่รู้เลยว่าเลขอะไร
บ้างครั้งก็ดีน่ะแต่ส่วนน้อย รู้คะว่าเราก็ไม่ได้ดีอะไรขนาดนั้นแต่เราก็พยยามปรับตัวเอง แต่เราเป็นฝ่ายเดียวแล้วมันจะได้อะไรใช่ไหมคะ?
ตอนอยู่ที่ไทย
ญาติ:เรามีพี่สาวพี่ชายแล้วก็น้องชานคะ
แม่จะส่งตังให้พี่ชายแล้วก็พี่สาวตลอด แต่เราไม่เคยได้อะไรจากแม่เลยคะ บางทีก็น้อยใจน่ะคะ เขาเคยสัญญาเรื่องจักรยานกับเราแต่ก็ไม่เห็นเลยคะ เขาเคยบอกเราว่าฝากตังไปให้น้าแล้วเดี๋ยวก็คงเอามาให้ ไม่มีเลยคะ แม่เราทำงานอยู่เมืองนอก แม่เราต้องส่งเงินให้คนมากมายแต่เราก็ไม่รู้น่ะคะว่ามีใครบ้าง บางทีเรืองไม่จำเป็นแม่เขาก็ออกเสนอตลอดคะเช่นพี่สาวเราอยากจัดงานวันเกิดแบบมีเพื่อนมาเยอะมากอ่ะคะ
หนูไม่เคยไปน่ะคะ แต่ก็เห็นผ่านทางเฟสบ้าง
งานวันเกิดเราย่าจัดให้คะมีแค่หมูกระทะหนึ่งชุด ข้าวผัด ไส้กรอก น้ำอัดลมบอกเลยคะ โคตรดีใจ เพราะไม่เคยมีวันเกิดแต่ก็ไม่มีใครมาน่ะคะกินแค่กับคนในบ้าน(ย่า ปู่ น้องชายพ่อ)มีพี่ชายอยู่ด้วยน่ะคะแต่ก็อย่างที่บอกคะเราไม่ได้สนิทอะไรขนาดนั้นเหมือนพี่สาวเลยคะแม่รักพี่ชายคนนี้มากอยาได้อะไรให้หมดคะ พอแม่กลับมาจากเมืองนอทุกคนก็จะได้ของขวัญพี่สาวได้ทอง 1เส้น พี่ชายได้คอม หนูได้นาฬิกา ก็ดีใจน่ะคะ แต่เพิ่งมารู้ทีหลังว่าแม่ซื้อมาให้ ลูกของน้องสาวแม่แต่เขาไม่ได้ตั่งใจมาซื้อให้หนู ตอ่หน้าหนูก็บอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลยพี่เขาใส่มาได้ ให้หนูก็ไม่เป็นไร แต่ใจก็คือถ้าเขาใส่ไม่ได้หนูก็ไม่ได้ไรเลยหรอ
ที่บ้านหนูจะเป็นคนเดียวที่ใช้ง่ายที่สุด โดนเบียดเบียนที่สุด พี่น้องแม่มีลูกกันทุกคนน่ะคะแต่เขาไม่ใช้คะ ใช้หนูคะ แต่หนูก็ทำน่ะคะ หนูจะค่อนคางผิวเข้มคะเลยจะโดนคนในบ้านล้อบ่อยๆ ว่าเขมรบ้าง เก็บมาเลี้ยงบ้าง ลูกพี่ลูกน้องเขาพูดแบบนี้กันตลอดเลย คะแต่หนูก็หัวเราะไปน่ะคะ ทั้งที่ในหัวก็คิดไปต่างๆนาๆ
หรือว่าหนูคิดมากไปคะ วันๆเอาแต่จมอยู่กับอดีต