สวัสดีค่ะ เรามีในบางเวลาอาการอยู่ดีๆก็อยากร้องไห้ รู้สึกเศร้า รู้สึกหดหู่ ไม่มีความสุข แต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร ทั้งๆที่ไม่มีเรื่องให้เครียด มันเบื่อไปหมด ไม่สดใส จะว่าเราก็ชินกับระบบครอบครัวที่มีกรอบมีกฎเกณฑ์ก็ได้ พ่อแม่ยังไม่ปล่อย ทั้งๆที่ตอนนี้เรา 30 แล้ว เรื่องงานก็ทำงานที่ครอบครัวหาให้เลือกให้ เราแคร์ทุกคนมากกว่า เรื่องความรักก็เฉยๆก็ดีค่ะ รู้แค่ว่าเครียด เศร้า อยากร้องไห้ บางวันทำงานไปร้องไห้ไป เป็นแบบนี้บ่อยครั้งและหลายครั้งแล้ว แต่พอได้ร้องแล้วรู้สึกดีขึ้นค่ะ สักพักก็จะเป็นปกติก็ไม่เข้าใจว่าตัวเองเป็นอะไร ร้องมากร้องน้อยแล้วแต่ว่าวันนั้นจะเศร้ามากหรือเศร้าน้อยค่ะ ถ้าวันไหนรู้สึกเศร้าๆจะไม่อยากคุยกับใคร แล้วก็ไม่อยากให้ใครมาคุยด้วยแม้แต่คนในบ้าน บางทีก็คิดว่าไม่อยากอยู่แล้ว อยากไหลตายอยากหลับไปเลย เขาจะได้เอาร่างกายไปเป็นอาจารย์ใหญ่ อวัยวะก็ช่วยคนเจ็บป่วยต่อไป ่แต่ก็รู้ตัวค่ะว่าตัวเองไม่ทำร้ายตัวเองไม่ฆ่าตัวตายแน่นอนค่ะ เลยอยากรู้ว่าเป็นเพราะอะไรคะ หรือว่าเราโรคส่วนตัวสูง (เวลาอยู่ต่อหน้าครอบครัวเราดูปกตินะเฮฮาร่าเริงไม่แสดงมุมเศร้า)

เราอาจจะพิมพ์มากไป แต่แค่ไม่รู้จะระบายกับสิ่งที่เป็นอยู่กับใคร