ผู้บรรลุ โสดาบัน จะเห็นการเกิดดับของปฏิจจสมุทบาท
จะรู้ว่า ทำไม อวิชชาจึงเป็นเหตุทำให้เกิดสังขาร

เมื่อพระผู้มีพระภาคประทับ ณ  นิคมชื่อกัมมาสธรรมในแคว้นกุรุ(กรุงเดลฮีปัจจุบัน) 
 พระอานนท์เข้าไปเฝ้าและทูลว่า(ขณะนั้นเป็นพระโสดาบัน)
“อัศจรรย์จริง พระเจ้าข้า  ประหลาดจริง พระเจ้าข้า 
 ปฏิจจสมุปบาทนี้  เป็นธรรมลึกซึ้ง  และปรากฏเป็นธรรมลึกซึ้ง 
 แต่ก็ปรากฏแก่ข้าพระองค์  เหมือนเป็นธรรมง่ายๆ”

พระศาสดาตรัสว่า
“อย่ากล่าวอย่างนั้นอานนท์  ปฏิจจสมุปบาทนี้  เป็นธรรมลึกซึ้ง 
 และปรากฏเป็นธรรมลึกซึ้ง  เพราะไม่รู้  ไม่เข้าใจ  ไม่แทงตลอดซึ่งปฏิจจสมุปบาทนี้แหละ
หมู่สัตว์จึงวุ่นวายเหมือนเส้นด้ายที่ขอดกันยุ่ง  ขมวดเหมือนกลุ่มด้ายที่ขอดเป็นปม 
 เป็นเหมือนหญ้ามุงกระต่ายและหญ้าปล้อง  ผ่านพ้น  อบาย  ทุคติ  วินิบาต
และสังสารวัฏไปไม่ได้”
(สํ.  นิ.  ๑๖/๑๑๐-๑๑๑  ข้อ  ๒๒๔-๕)