ความคิดความอ่านคนผ่านโลก 
มีทุกข์มีโศกมาถี่ถี่
จะได้รักใครไหมในปีนี้
เสียดายที่ก่อนเก่าไม่เข้าใจ 

เสียดายวันเวลาน้ำตาร่วง
เสียดายดวงจิตเคยพิศมัย 
เสียดายวันเก่าเศร้าร่ำไป
เสียดายใครใครไม่ใยดี

ทุกข์เทวษเลศนัยในเหตุการณ์
คบมานมนานก็คนนี้
ความไม่เข้าใจเกิดได้ในบางที
จะมีหรือไม่ดีโชคบ่งชี้

สายน้ำไหลไปไม่หวนกลับ 
ความลับไม่มีในโลกนี้
กาลเวลาพิสูจน์ทุกเหตุคดี
ทองเนื้อดีย่อมไม่..กลัวไฟ

ชีวิตช่างคลับคล้าย       นิยาย
เกิดแก่จนเจ็บตาย         ต่อสู้
ปีเก่าเปลี่ยนผันผาย      ปีใหม่
สาวหนุ่มมากมายผู้    โดดเต้นตามดวง

ธรรมชาติสร้างโอบอุ้ม หล่อหลอม
สัมผัสรักหวลหอม       แนบเนื้อ
ด้วยรักและเฝ้าถนอม   นาแม่
หวังแค่เจ้าหน่อเชื้อ   เติบขึ้นคนดี

เส้นทางโรยด้วยดอก  กุหลาบ
ความรักอบอุ่นอาบ        ห่อหุ้ม
วัยใสรุ่นฉายฉาบ           น่ารัก
ชายมะรุมมะตุ้ม      นับนิ้วไม่พอ

อ่อนวัยต่างช่วงใช้      เล่าเรียน
วัยฉกรรจ์พากเพียร    หนักสู้
ใช้กระเบียดกระเสียน  เงินเก็บ
บรรลุนิติภาวะรู้    หลุดพ้นเยาวัย

บุพเพสันนิวาสนั้น         นำพา
สาวหนุ่มย่อมคบหา      เริ่มต้น
บุญมีย่อมสรรหา     เหมาะเจาะ
เคราะห์เก่าอาจหลุดพ้น  พบผู้เหมาะสม

ชะตาอาจต้องกับ         บางคน
โลกช่างหมุนเวียนวน  ยอกย้อน
ไกลพรากจากเสียจน เศร้าโศก
ดอกรักมากกลีบซ้อน  ซ่อนไว้ในใจ

เป็นเสมือนดังม่านกั้น   เบาบาง
ไม่ใฝ่ใจไม่วาง              อีกข้าง
ดั่งตาชั่งคานทาง         น้ำหนัก
ไม่รักหลงคำอ้าง       พี่นี้รักจริง

ระยะทางวิ่งม้า            พิสูจน์
นานนับคำคนพูด        เชื่อได้
ประหนึ่งดั่งเป็นสูตร    สำเร็จ
ใช่จากศูนย์แต่ใช้      เริ่มได้ทันที

ชีวิตผิดพลาดพลั้ง        เคยมี
สามารถแก้ทันที         บ่อยครั้ง
ใช้สติตรึกตรองคดี      หาเหตุ
อาเภทเกินยับยั้ง  ปล่อยให้บุญกรรม

ชีวิตมาสุดท้าย         ตามเห็น
หาใช่ยกประเด็น        โอ่อ้าง
ประสบการณ์ชี้เป็น    ตัวบอก
คิดรอบคอบย่อมสร้าง  ผิดพลั้งบางเบา

วันนี้ 'วันครู' รีบตั้งกระทู้ ร่ายได้แค่นี้ค่ะ มลภาวะไม่ดีจากฝุ่นละอองและให้เก็บตัวจากโควิด ข่าวขาดโลหิตรับบริจาค แก่แล้วทำไม่ได้ แต่อาจจะเป็น 'ครูใหญ่' ได้ในอีกไม่นาน
 กลอนและโคลง จาก'ครู' ของใครในนี้ เกียรติที่ได้รับด้วยความขอบคุณค่ะ ( ภาพครูมักจะคู่กับไม้เรียว..)

เชิญแต่งระลึกถึงครูภาษาไทยด้วยกันค่ะ

๑๖ มกราคม ๒๕๖๔