ช่วงนี้รู้สึกว่านอนยากมากกกกกกกก หลับยากมากๆๆๆ มันทรมานมากที่อยากนอนแต่มันไม่นอน
จนเราต้องเปิดไฟ แล้วต้องคลุมโปงแล้วรอสักพักถึงจะหลับ ไอตอนที่เราตั้งใจปิดไฟนอนมันก็ไม่หลับ
จนเดี๋ยวนี้ถ้าไม่ได้คลุมโปงคือไม่หลับจริงๆ ตาจะเปิด สมองจะไม่มีความง่วงเลยจนกว่าจะเช้าจริงๆ

แล้วหลังจากนั้นเราก็กลายเป็นคนที่ชอบนอนเปิดไฟมาก เพราะไม่ชินกับที่มืด กลัวที่มืด
ถ้าให้อยู่ที่มืดๆจิตเราจะตก คล้ายระแวง ถ้าให้พูดแบบเหตุผลเด็กๆก็กลัวผีแหละค่ะ
แล้วเมื่อคืนเราพยายามลองนอนปิดไฟ คือตาไม่หลับเลย เริ่มนอนตอนตี 2 ก็ยังไม่ง่วงเลย
เราเลยพยายามหาอะไรอ่าน ออกกำลังกายบ้าง (เพราะคิดว่าถ้ามันเหนื่อย ล้าคงจะง่วงไปเอง)
แต่ก็ไม่หลับเลย กว่าจะหลับคือเกือบเช้า มันเป็นฟีลที่ทรมานมาก แล้วเมื่อเช้าต้องตื่นมาเรียน 8 โมงคือตึ้บ หน่วง

แล้วช่วงที่เรารู้สึกได้คือ ตี 1 - 2 เราจะรู้สึกคึกเป็นพิเศษ หานู่นหานี่มาทำ
พอหลังจากตี 3 คือปกติ เบื่อๆ แต่ไม่ง่วง กว่าจะรู้สึกง่วงและนอนหลับได้คือ เช้า เลย เช้าจริงๆ
อยากทราบว่าใครพอมีวิธีช่วยเรื่องนี้ไหมคะ เราไม่อยากไปหาหมอ ไม่อยากออกจากบ้านเลยเพราะอยู่พื้นที่เสี่ยง

ปล.ไม่ได้เอาโทรศัพท์เข้าห้องนอนนะคะ