ตามหัวข้อเลยค่ะ จะเล่าอาการให้ฟังนะคะ
คือเราเป็นมานานมากจนคิดว่าเปนเรื่องปกติในชีวิตไปแล้ว แต่พอมาลองๆคิดดูก็แอบบคิดว่าหรือจริงๆเราเปนโรคนี้อยู่
เราเริ่มนอนดึกตั้งแต่ประถมเลยค่ะ สมัยมีแท็ปเล็ตก็คือเล่นทั้งวันวันหยุดก็ตื่นเที่ยงตลอด จนมาช่วงม.ต้นก็เริ่มนอนดึกขึ้นเรื่อยๆ มีช่วงนึงที่เหมือนจะเป็นซึมเศร้าด้วยคิดมากทั้งเครียดเรื่องหลายๆอย่าง(ไม่แน่ใจว่ามันเกี่ยวกับที่เรานอนดึกขึ้นมั้ย) ม.3-4ก็คือตื่นเที่ยงทุกวัน เราเริ่มเครียดอีกเพราะเราก็พยายามที่จะนอนไวๆแล้วตื่นให้ทัน(เราร้องไห้โทษตัวเองตลอดเลยทำไมทำไมได้) คือเราพยายามเข้านอนตั้งแต่3ทุ่มตลอดแต่ก็นอนไม่หลับเลย เคยโดนยืดทรศ.ไม่ให้เล่นตอนกลางคืนก็หลับไม่ลง แล้วก็ชอบมีอาการผีอำบ่อยๆ(มาก)ทำให้เรายิ่งไม่กล้านอน ตื่นเช้าก็ไม่เคยที่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกที่ตั้งเอาไว้ ใครปลุกก็ไม่ได้ยินแต่คนปลุกบอกว่าเราขานรับอยู่ คือเราหลับลึกขนาดนั้นเลย😂

เรามารู้ตัวว่าถ้าเราจะหลับได้ตอนง่วงถึงลิมิตจริงๆแล้วจะสลบไปเอง แต่เราเป็นคนที่ง่วงทั้งวันนะ5555 คือเราปล่อยหัวว่างไม่ได้เลยแป๊ปๆคิดนู้นคิดนี่ แต่ก่อนจะฟังเพลงหรือฟังคลิปให้หลับ ตอนนี้ไม่ได้ละยิ่งมีเสียงยิ่งไม่หลับ

มีช่วงนึงเราเริ่มนอนเช้า แล้วเวลาก็ถอยลงเรื่อยๆสิบโมง เที่ยง บ่าย เย็น จนมาถึงช่วง2-3ทุ่มแล้วก็ทำให้เราตื่นเช้าได้ ตอนนั้นเราดีใจมากกก แต่เวลาก็ถอยลงอีกเรื่อยๆจาก3ทุ่มเป็น5ทุ่ม แล้วก็ลูปไปเช้าอีก
คือกว่าเราจะข่มใจหลับได้คือใช้เวลามากๆเลยทีเดียว 2ชม.ขึ้นเลยมั้งถ้ามันไม่ถึงลิมิต จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนั้น ยิ่งเพิ่งไปดูหนังผีมายิ่งนอนไม่หลับเลยค่ะ แต่มันเป็นฟิลแบบไม่กล้านอนมากกว่า ปกติจะพยายามหลับเพราะอยากมาก นี่ไม่กล้า กลัวฝันเพราะอย่างที่บอก เราชอบอาการผีอำบ่อย5555 มันทรมานมาก นี่เข้าวันที่2แล้วที่ไม่กล้านอน

จากที่เล่ามา เราจำรายละเอียดได้ไม่ค่อยมากเพราะเราคิดว่ามันปกติเลยไม่ได้ใส่ใจ แต่ตอนนี้คือเราอยากนอนมากเลยค่ะ😭
_จากที่เล่ามาเราดูเข้าข่ายโรคนอนไม่หลับมั้ยคะ

ปล.อย่าคุยเรื่องผีในกระทู้นี้นะคะ เรากลัว