มารีวิวความผิดหวังให้ได้อ่านกันคะ
อาจจะยื้อยาว หรือวนไปวนมา ก็ขออภัยด้วยนะคะ
ขอพื้นที่ระบายหน่อยคะ
เราอายุ 33 ปี ส่วนแฟนเราอายุ 23 ปี เราทั้งคู่เป็นคู่รักเพศเดียวกัน เราใช้ชีวิตร่วมกันมากำลังจะก้าวเข้าปีที่ 6 แต่แล้วสุดท้าย มันก็กำลังจะจบลงอย่างไม่สวยงามสักเท่าไหร่ ความรักของเราสองคนต่างกันโดนสิ้นเชิง แฟนเราน่าจะเริ่มจากร้อย ส่วนเราเริ่มจากศูนย์ ตลอดระยะเวลาที่คบกันมีบ้างที่ทะเลาะกันแต่ในการทะเลาะทุกครั้ง เราก็ยังสามารถมีเค้าอยู่ข้างตลอดมา จนมาครั้งนี้ มันไม่เหมือนกับทุกครั้ง ด้วยเพราะเราทั้งคู่ใช้ชีวิตด้วยกันมานานพอสมควร จากที่เค้าเริ่มจากร้อย มันก็ค่อยๆ ลดลงไปเรื่อยๆ จนเหลือศูนย์ และเราจากที่เริ่มจากศูนย์ มันกับเพิ่มขึ้นทุกๆ วัน จนตอนนี้มันก็อาจจะเกินร้อยไปแล้ว เค้าเดินเข้ามาบอกว่าเค้าพยายามทำทุกๆ วันให้มันปกติ ให้ดี ให้มีความสุขมาตลอด แต่พอมาถึงวันนี้ เค้าไม่สามารถทำมันต่อไปได้อีกแล้ว เค้าไม่สามารถที่จะฝืนความคิด ความรู้สึก ฝืนหัวใจที่จะทำแบบนี้ต่อไปได้อีกแล้ว และตลอดระยะเวลาช่วง 3-4 มานี้ เค้าบอกว่าจากที่เค้าเคยรักเรา มันกลับแปลเปลี่ยนเปนแค่ความห่วงใย ความผูกพันมากกว่า เค้าเลยไม่อยากยื้อเราไว้ เค้าพูดทุกอย่างว่าเราดี เราทุ่มเทให้เค้ามาตลอด เราซื่อสัตย์ เรารักเค้ามาก เราดีเกินกว่าที่จะเข้าไปอยู่ในชีวิตเค้าได้อีกต่อไปได้ เค้าบอกว่า เค้าไม่สมควรมีเราอยู่ในชีวิตตั้งนานแล้ว เค้าควรปล่อยเราสักที เค้าพูดทุกอย่างให้เราเข้าใจ แต่ตอนนั้นเราไม่เข้าใจกับสิ่งที่เค้าพูดเลย ไม่ว่าจะคำพูดที่เข้าพูดตัดเรามันจะแทงใจแค่ไหน เราก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี จนเหตุผลสุดท้ายที่เค้าพูดมาว่าเค้ามีคนอื่น นั่นมันยิ่งทำให้เราอยากจะยื้อเค้าไว้ที่สุด เพราะคิดว่ายังไง เค้าอาจจะมองเห็นความรักและความทุ่มเท ความดีที่เราทำให้ที่ผ่านๆ มา เราจึงได้ปรึกษากับครอบครัวแฟน ไม่ว่าจะเปนพ่อแม่ พี่ป้าน้าอา ว่าเราจะทำสิ่งๆ นึง เพื่อเป็นการแสดงให้เค้ารู้ว่าเราจริงใจ และมั่นคง อยากอยู่ดูแลเค้ามากแค่ไหน และเค้าก็เป็นเพียงผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่เราจะขอเค้าแต่งงาน จนกระทั่งเมื่อคืนเรารวบร่วมความกล้าและความตั้งใจทั้งหมดขอเค้าแต่งงาน พร้อมๆ กับขอให้เค้าให้โอกาส ให้เค้าเปิดใจรับเราเข้าไปอีกสักครั้ง ผลมันก็ออกมาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่มันก็ไม่ได้แย่ ด้วยใจความที่เค้ากับเราคุยกันมันเยอะมาก เราขอไม่พูดถึงล่ะกัน แต่มันทำให้เราคิดว่า จากก่อนหน้านี้ ที่เราคิดว่าเราต้องมีเค้าอยู่เท่านั้น เราอยากอยู่ดูแลเค้า ดูแลครอบครัวเค้า มันก็เปลี่ยนความคิดเราไป ความคิดเราตอนนี้มันทั้งอยากได้โอกาส และไม่อยากได้โอกาสนั่นอีกแล้ว เค้าบอกว่าเค้าขอให้คำตอบสิ้นเดือนนี้ แต่ไม่ว่าผลจะออกมายังไง เค้าบอกให้เราทำใจ และยอมรับมันให้ได้ด้วยนะ เค้าให้เราสัญญา เราเองก็รับปาก ก็คงต้องลองดูคะ ผลมันจะออกมายังไงเราก็คงต้องยอมรับมันให้ได้ รอดูสิ้นเดือนมกราคมนี้คะ #ก้าวไม่ข้าม6ปีเฉยเลย แย่จังเนาะ
จุดอิ่มตัวนี่มันน่ากลัวจริงๆ นะคะ
อาจจะยื้อยาว หรือวนไปวนมา ก็ขออภัยด้วยนะคะ
ขอพื้นที่ระบายหน่อยคะ
เราอายุ 33 ปี ส่วนแฟนเราอายุ 23 ปี เราทั้งคู่เป็นคู่รักเพศเดียวกัน เราใช้ชีวิตร่วมกันมากำลังจะก้าวเข้าปีที่ 6 แต่แล้วสุดท้าย มันก็กำลังจะจบลงอย่างไม่สวยงามสักเท่าไหร่ ความรักของเราสองคนต่างกันโดนสิ้นเชิง แฟนเราน่าจะเริ่มจากร้อย ส่วนเราเริ่มจากศูนย์ ตลอดระยะเวลาที่คบกันมีบ้างที่ทะเลาะกันแต่ในการทะเลาะทุกครั้ง เราก็ยังสามารถมีเค้าอยู่ข้างตลอดมา จนมาครั้งนี้ มันไม่เหมือนกับทุกครั้ง ด้วยเพราะเราทั้งคู่ใช้ชีวิตด้วยกันมานานพอสมควร จากที่เค้าเริ่มจากร้อย มันก็ค่อยๆ ลดลงไปเรื่อยๆ จนเหลือศูนย์ และเราจากที่เริ่มจากศูนย์ มันกับเพิ่มขึ้นทุกๆ วัน จนตอนนี้มันก็อาจจะเกินร้อยไปแล้ว เค้าเดินเข้ามาบอกว่าเค้าพยายามทำทุกๆ วันให้มันปกติ ให้ดี ให้มีความสุขมาตลอด แต่พอมาถึงวันนี้ เค้าไม่สามารถทำมันต่อไปได้อีกแล้ว เค้าไม่สามารถที่จะฝืนความคิด ความรู้สึก ฝืนหัวใจที่จะทำแบบนี้ต่อไปได้อีกแล้ว และตลอดระยะเวลาช่วง 3-4 มานี้ เค้าบอกว่าจากที่เค้าเคยรักเรา มันกลับแปลเปลี่ยนเปนแค่ความห่วงใย ความผูกพันมากกว่า เค้าเลยไม่อยากยื้อเราไว้ เค้าพูดทุกอย่างว่าเราดี เราทุ่มเทให้เค้ามาตลอด เราซื่อสัตย์ เรารักเค้ามาก เราดีเกินกว่าที่จะเข้าไปอยู่ในชีวิตเค้าได้อีกต่อไปได้ เค้าบอกว่า เค้าไม่สมควรมีเราอยู่ในชีวิตตั้งนานแล้ว เค้าควรปล่อยเราสักที เค้าพูดทุกอย่างให้เราเข้าใจ แต่ตอนนั้นเราไม่เข้าใจกับสิ่งที่เค้าพูดเลย ไม่ว่าจะคำพูดที่เข้าพูดตัดเรามันจะแทงใจแค่ไหน เราก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี จนเหตุผลสุดท้ายที่เค้าพูดมาว่าเค้ามีคนอื่น นั่นมันยิ่งทำให้เราอยากจะยื้อเค้าไว้ที่สุด เพราะคิดว่ายังไง เค้าอาจจะมองเห็นความรักและความทุ่มเท ความดีที่เราทำให้ที่ผ่านๆ มา เราจึงได้ปรึกษากับครอบครัวแฟน ไม่ว่าจะเปนพ่อแม่ พี่ป้าน้าอา ว่าเราจะทำสิ่งๆ นึง เพื่อเป็นการแสดงให้เค้ารู้ว่าเราจริงใจ และมั่นคง อยากอยู่ดูแลเค้ามากแค่ไหน และเค้าก็เป็นเพียงผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่เราจะขอเค้าแต่งงาน จนกระทั่งเมื่อคืนเรารวบร่วมความกล้าและความตั้งใจทั้งหมดขอเค้าแต่งงาน พร้อมๆ กับขอให้เค้าให้โอกาส ให้เค้าเปิดใจรับเราเข้าไปอีกสักครั้ง ผลมันก็ออกมาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่มันก็ไม่ได้แย่ ด้วยใจความที่เค้ากับเราคุยกันมันเยอะมาก เราขอไม่พูดถึงล่ะกัน แต่มันทำให้เราคิดว่า จากก่อนหน้านี้ ที่เราคิดว่าเราต้องมีเค้าอยู่เท่านั้น เราอยากอยู่ดูแลเค้า ดูแลครอบครัวเค้า มันก็เปลี่ยนความคิดเราไป ความคิดเราตอนนี้มันทั้งอยากได้โอกาส และไม่อยากได้โอกาสนั่นอีกแล้ว เค้าบอกว่าเค้าขอให้คำตอบสิ้นเดือนนี้ แต่ไม่ว่าผลจะออกมายังไง เค้าบอกให้เราทำใจ และยอมรับมันให้ได้ด้วยนะ เค้าให้เราสัญญา เราเองก็รับปาก ก็คงต้องลองดูคะ ผลมันจะออกมายังไงเราก็คงต้องยอมรับมันให้ได้ รอดูสิ้นเดือนมกราคมนี้คะ #ก้าวไม่ข้าม6ปีเฉยเลย แย่จังเนาะ