ขออนุญาติเล่าเลยนะคะ เรื่องอาจจะยาวหน่อย...
เราคบกับแฟนมา 5 ปีแล้วค่ะ คบกันตั้งแต่เราเรียนอยู่มหาลัยปี 3 เราเจอกันผ่านเฟสบุ๊ค ตอนนั้นเราโสดพึ่งโดนแฟนทิ้งมา ช่วงปิดเทอมเราเหงาๆ เลยแอดเฟสบุ๊คผู้ไปเรื่อย จนไปเจอเขา ก็แอดไป เขาหล่อ น่ารัก ตี๋ ขาว สเป็คเราเลย จนตอนเช้าอยู่ดีๆเขาทักแชทมาคุยกับเรา เราตกใจมากไม่คิดว่าเขาจะคุย ซึ่งเข้าไปดูโปรไฟล์เขาพึ่งอกหักเหมือนกัน ซึ่งก่อนหน้านี้เขาเคยมาอยู่จังหวัดบ้านเดียวกับเรา แต่น่าจะอกหักเลยกลับไปอยู่บ้าน บ้านเขาอยู่จังหวัดที่เราเรียนมหาลัย ซึ่งก็คุยกันไปเรื่อยๆ เราไม่รู้เลยว่าเขามีใครหรือเปล่า แต่ตอนนั้นเราคือชอบเขามากๆ เขาชอบมาๆหาย ชอบมาทำให้ใจสั่น จนเราแบบอยากเจอเขามากๆ เลยตัดสินใจให้เขามาหาตอนเราเปิดเทอม และเขาก็มา เขาไม่ได้เรียนหนังสือถือว่าเป็นเด็กเกเรคนนึงเลย ซึ่งตอนนั้นเรารู้นะคะว่าเขาไม่ได้ชอบเราจริงจัง น่าจะหลอกเงิน แต่เราไม่มูฟออน ก็ยอมอยู่ให้เขาหลอกไปเรื่อยๆ ไม่เคยเปิดตัว จนเราสืบไปสืบมาเขามีคนคุยอีกคนอยู่คนละมหาลัยกับเรา เขาสับรางกันไปมา ซึ่งเราก็พอรู้แล้วว่าที่แฟนเก่าเขายอมเลิกเพราะเขาเจ้าชู้แบบนี้ แต่เราไม่ยอมถอยค่ะ คิดว่าความดีของเราจะหยุดเขาได้ เราไปเปิดตัวกับคนคุยของเขาว่าเขาเป็นแฟนเรา คนคุยเขาก็ตกใจ บอกจะเลิกคุยให้ แต่ไม่เลยเวลาเขากลับบ้านเขาจะหายไป เขาไปอยู่กับคนคุยตลอด เราเลยไปตามเขาถึงบ้าน แต่สุดท้ายเขาไล่เรากลับ และบอกเลิกเรา เรากับเขาไม่ได้ติดต่อกันเกือบเดือน จนเขาทักเรามาใหม่ มาขอโทษ และบอกเหตุผลว่าคนคุยเขาไม่ดีเหมือนเรา ไอเราก็มูฟออนวงกลม ก็กลับไปอีก...

ทีนี้เราเลยบอกเขาว่าถ้ากลับมาต้องเลิกคุยกับทุกคน เขาก็ยอม ย้ายมาอยู่กับเราเกือบสองอาทิตย์ แต่ระหว่างเราไปเรียนเขาอยู่ห้องก็แอบคุยเหมือนเดิม แต่เราก็ไม่อะไรเพราะคิดว่าเขาอยู่กับเรา ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเราเป็นคนออกเอง จนบางอาทิตย์ไม่พอเราเลยต้องขอที่บ้านบ่อยขึ้น จนที่บ้านสงสัย วันนั้นเราจะไปเที่ยวกับเขาและเพื่อนของเรา แต่พีคคือที่บ้านมาหาเราแบบไม่บอก ก็เจอเขา ครอบครัวเราโกรธมากที่เราทำแบบนี้ พ่อเราไล่เขากลับไปบ้าน ซึ่งมันดึกมากแล้ว เราก็สงสารเขาเพราะไม่มีรถแล้ว เลยให้เพื่อนเราขับไปส่งที่บ้านให้ คืนนั้นเราโดนตีโดนด่าแม่เราให้เลิกกับเขา เพราะเขาไม่เรียนหนังสือ ไม่ทำงาน ไม่มีอนาคตอะไรเลย แต่ด้วยความเป็นเด็กไม่ยอมยังไงก็จะคบกับเขาต่อ พ่อเราเลยยึดรถเรากลับไปบ้านเพื่อที่เราจะได้ไม่ไปหาเขาอีก แต่เราก็ไม่ยอมนั่งรถไปบ้าง เช่ารถบ้าง ทำทุกอย่างจะได้เจอเขา บางทีแอบไปนอนบ้านเขา นั่งรถมาเรียนทำแบบนี้วนไปเรื่อยๆ จนที่บ้านเรามารับเราที่บ้านเขา พาเรากลับไปบ้าน ช่วงนั้นปิดเทอมพอดี เราเสียใจมาก เขาเองก็อึดอัดเพราะที่บ้านเราโทรไปด่าแม่เขา แต่ตอนนั้นเราก็อยากเจอรักเขาไปแล้ว ที่บ้านเราหัวโบราณ ต้องแต่งงานกันก่อนถึงจะอยู่ด้วยได้ พ่อแม่เราเลยให้พ่อแม่เขามาขอ ถึงจะให้กลับไป แต่เรารู้ว่าที่พ่อแม่ทำเพราะอยากให้เราเลิกโดยกดดันเขา เขาจะได้สั่งให้แฟนเราเลิกกับเรา เราโทรขอให้แม่เขามาหมั้นเรา เพราะเราอยากเจอเขา แม่แฟนเลยไปกู้เงินมาหมั่นเรา ทำทุกอย่างตามประเพณี  แฟนเราตอนนั้นอึดอัดมาก เพราะไม่อยากให้แม่ทำจะยอมเลิกกับเรา แต่แม่สงสารเรา ก็เลยทำให้ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นแฟนเราเต็มใจหมั้นกับเราไหม แต่แฟนเราคือเข้าหาผู้ใหญ่เก่งก็คุยกับที่บ้านเราถูกคอทุกคนก็เอ็นดูแฟนเรามากขึ้น..

หลังจากหมั้นบ้านเราก็เริ่มปล่อยให้เราไปหาเขาบ้าง ไปนอนด้วยบ้าง แต่ยังไม่ให้รถคืนนะคะ เรายังคงเดินทางโดยรถโดยสาร จนเราใกล้เรียนจบ ที่บ้านเราเลยให้เรามาอยู่ที่บ้านเขาเลย เพราะห้องเช่าไว้เราก็ไม่อยู่ เราก็ย้ายมาอยู่บ้านเขาจนเราเรียนจบ มีไปกลับบ้านบ้าง ส่วนแฟนเราหลังจากหมั้นกันก็ไม่มีใคร ไม่ได้คุยใคร ก็ไปหางานทำสักพักจนเขาไปเป็นทหาร เราก็อยู่บ้านเขามาตลอด และที่บ้านก็ให้รถคืนเราก็มีรถใช้ตอนแฟนเราไม่อยู่

บ้านแฟนอยู่กันครอบครัวใหญ่ มีพ่อแม่ พี่ชายคนที่1 พี่สาวคนที่2 หลานสาว1คน พ่อแม่พี่สาวและหลานเขาดีกับเรามาก ส่วนพี่ชายมีคุยบ้าง เรากับแม่มีบ้างที่งอลกัน เพราะเราก็โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบเสียงดัง แต่ด้วยที่เราไม่มีห้องเป็นของตัวเอง นอนตรงหน้าห้องพี่สาวเท่านั้น เลยจะได้ยินหมดใครทำอะไร แต่เราก็อยู่ได้นะ มีแอบน้อยใจขอแฟนไปอยู่ข้างนอกบ้าง แต่แฟนก็คุยกับแม่ให้เบาเสียง จนเราเองก็ผล่อยวาง ถอยคนละก้าวก้บแม่ ทุกอย่างก็ดีนะตอนนั้นเรามีความสุขมาก แฟนน่ารักตามใจเราทุกอย่าง แบบรักเรามากๆ เขากลัวเราจะทิ้งเขาไป จนเราหางานได้ เราก็ทำงานกลับเลิกค่ำทุกวัน ก็ไม่ค่อยได้สุงสิงกับที่บ้านแฟน เพราะใช้ชีวิตกันคนละเวลาเหมือนอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตวนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆเกือบสองปี จนแฟนเราปลดทหาร
เราก็หางานให้ทำในห้างนึงในจังหวัด ซึ่งเป็นช่วงที่พี่ชายแฟนคนที่3 กลับมาอยู่บ้านด้วย คนที่บ้านก็จะเยอะเพิ่มขึ้แถมยังมีคู่สะใภ้มาอีก เราเลยไม่ค่อยลงลอยกับคู่สะใภ้เท่าไหร่ เพราะเขาชอบเสียงดังโผงผาง และพี่ชายก็คงตามเมียทุกอย่าง เลยมีปัญหากันแบบไม่คุยกัน แต่เราก็ปล่อยผ่านไปเพราะถือว่าเราอยู่มาก่อน

ระหว่างที่แฟนเราไปทำงานได้เกือบสามเดือน สิ่งที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิดขึ้น แฟนเรามีกิ้กที่ทำงาน...   ผู้หญิงมีแฟนอยู่แล้วด้วย แฟนผู้หญิงเป็นทหาร ซึ่งตอนนั้นเราจับได้ครั้งแรกแฟนบอกจะเลิกคุย เราก็โอเคเชื่อใจ พอเขาเดือนที่สองเราเห็นยังคุยกันอีกเลยไปคุยกับผู้หญิง ผู้หญิงบอกจะเลิกคุยให้ เราก็โอเคในเมื่อบอกเลิกคุยนะ และคุยกับแฟนของผู้หญิงแล้วด้วย แฟนเขาก็สัญญาจะไม่ให้แฟนเขามาวุ่นวายกับแฟนเราอีก จนครั้งที่สามแฟนผู้หญิงมาบอกเราเองว่ายังคุยกันอยู่แถมแอบเจอกันทุกคืน ตอนนั้นเราเครียดมากๆ เพราะเขาก็นอนกับเราทุกคืน แอบเอาเวลาไหนไปเจอ เราไม่คิดว่าเขาจะทำกับเราแบบนี้ เราไปบอกแม่แฟน แม่แฟนก็เครียดพยายามคุยกับลูกเขา แต่แฟนคือไม่ยอมรับว่าไปหาผู้หญิง ทะเลาะกับแม่ จนพี่ชายแฟนคนที่3 ว่าเราเอาเรื่องมาบอกแม่ทำให้แม่เครียด ซึ่งเราก็เถียงกับพี่ชายแฟนอีก ตอนนั้น เรารู้สึกเหมือนตัวคนเดียวอีกครั้ง เลยจะตัดสินใจกลับบ้าน ไปนอนบ้านพี่ที่ทำงานสักพัก แต่สุดท้ายเราก็ทำไม่ได้ เรายอมให้อภัยเขา และอยู่แบบระแวงมาตลอดหนึ่งปีเต็มๆ ซึ่งเรื่องนี้ที่บ้านเราไม่รู้เลย แฟนเรายอมลาออกจากที่ทำงาน เพราะจะได้จบปัญหาจริงๆ เราก็โอเคคิดว่าเขาปรับตัวได้ แฟนมาช่วยแม่ทำงานแทน แม่ขายของชำนะคะ

ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น แต่ก็มีเรื่องพี่ชายแฟน เพราะตอนนี้มีแค่แม่เท่านั้นที่คุยกับเราตั้งแต่เกิดเรื่องคนอื่นๆไม่คุยกับเราเลย เราขอแฟนย้ายไปอยู่ข้างนอก แต่แฟนก็ไม่ไป เพราะค่าใช้จ่ายมันจะเยอะ บอกให้เราอดทนเพราะแม่กำลังทำห้องให้อยู่ จนห้องเสร็จ แม่ทำให้ทั้งสองห้องทั้งเราและพี่ชายแฟน ซึ่งไม่มีฝ้าเพดาน ก็เหมือนเดิม ฝั่งพี่ชายกับเมียเขาก็คุยกันเสียงดังเหมือนเดิม แทบชอบเอาเปรียบแฟนเราทุกอย่างเพราะถือว่าตัวเองเป็นพี่ เรากินข้าวกับแฟนเราอยู่ก็เล่งให้กินเร็วๆเพราะตัวเองจะกินต่อ เราซักผ้าอยู่ก็เร่งให้รีบทำเพราะตัวเองจะทำต่อ จนเราไม่โอเคมากๆ บอกแฟนแต่แฟนก็ทำไรไม่ได้เพราะเป็นพี่ชาย เราทำได้แค่อดทนกับทุกๆอย่าง จนแฟนเราทำฝ้าเพดานทำห้องให้ใหม่ให้เก็บเสียง เราเคยคุยกับแม่แฟนแล้วเขาให้เราอยู่เฉยๆไม่ต้องพูดอะไร เพราะเขาไม่อยากให้ลูกเขาทะเลาะกัน เราใช้ชีวิตวนลูปแบบนี้มาเรื่อยๆ ตอนนี้พี่ชายแฟนย้ายไปอยู่ข้างนอกสักพักไม่แน่ใจจะย้ายกลับมาเมื่อไหร่

แต่ปัญหาใหม่ก็กลับมาอีกแล้ว ปัญหาคือเราได้ช่วยแมวของญาติแฟนไว้ น้องโดนรถชน แต่เจ้าของคือญาติไม่พาไปหาหมอ เราเลยพาไประดมทุน ซึ่งคอมเมนต์บอกเขาไม่ดูแล จนเขาไปเห็นคอมเมนต์เขาเลยโกรธ ไม่ให้เราเดินผ่านทางเดินบ้าน (ไปดูได้กระทู้ก่อนหน้านี้) จะปิดกำแพงกั้นบ้าน เราสงสารแม่แฟนมากเพราะเราทำให้เขาเดือดร้อน เพราะเขาเองต้องใช้ทางเดินไปขายของ ลำพังแค่เราตอนนี้พึ่งลาอออกจากงานด้วย เลยไม่ได้ออกไปไหนคงไม่ลำบากมาก แต่ก็มีที่เรารู้สึกอึดอัด เหมือนโดนขัง แฟนเราก็ไม่ค่อยอยากให้เดินไป เพราะกลัวเกิดปัญหาตามมาอีก แม่แฟนก็หาซื้อที่รอบๆบ้านแล้วแต่ไม่มีใครขายให้เลย เราเลยมืดแปดด้าน เลยจะย้ายออกไปแต่ก็ไม่รายได้ หางานไม่ได้ ไม่อยากบอกที่บ้านเราเองด้วย

ซึ่งตอนนี้เราพึ่งแฟนเลยถาวร ค่าใช้จ่ายทุกอย่างแฟนเป็นคนจ่าย เวลาจะซื้ออะไรแฟนก็ไม่ค่อยเต็มใจ แต่ก็ต้องให้เราเลยมีงอลบ้าง มีเปรียบเทียบกับตัวเราเองบ้างว่าตอนเราทำงานเราให้เขาได้หมด จะกินอะไรไม่ต้องคิดมาก นี่ต้องมาคอยคิดเพราะเปลืองเงิน แต่ก็ต้องเข้าใจว่าเขาหาเงอนยากกว่าเรา แต่เราก็พยายามให้เขาไปหางานอื่นทำ ที่ได้รายได้มั่นคง ตอนนี้เขาเหมือนไม่อยากไปทำงานแล้ว อยากขายของ เพราะสบาย ไม่ต้องโดนวครว่า เราเลยไม่รู้อนาคตจะยังไงต่อกับคนนี้ จะให้จบความสัมพันธ์เลยคงทำไม่ได้เพราะเราก็รักเขา จะขอย้ายออกมาก็ใจไม่แข็งพอ ตอนนี้เราคิดหลายเรื่องมากๆ ไม่รู้จะเอาไงต่อดีกับชีวิต เพราะที่บ้านเราก็อยากให้เรากลับบ้านเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่เราดื้อจะอยู่กับเขามาตลอด เก็บปัญหาทุกๆอย่างไว้คนเดียว ไม่เคยบอกใครเลย แต่ตอนนี้เรารับไม่ไหวแล้ว อยากได้คำปรึกษาแนวทางที่จะช่วยให้เราคิดอะไรได้มากขึ้นบ้าง