คือเราอยู่กับแม่แล้วก็พี่สาวค่ะ ส่วนป๊าเราแยกกันอยู่แต่ป๊าก็ยังเข้ามาที่บ้านอยู่บ่อยๆ ตอนนี้ป๊ากับแม่ก็คือเป็นเพื่อนกันปกติ เราไม่เคยสังเกตุป๊าเลยว่าป๊าเป็นยังไงบ้าง เวลาป๊าเข้ามาหาก็คือคิดว่าป๊าปกติมากๆ มาเล่นหัวเรา เราพึ่งสังเกตุตอนที่แม่พูดว่าป๊าดูผอมๆไปนะ เราก็สังเกตุก็เออใช่จริงๆป๊าเราผอมมากๆ จากเดิม แล้วพอเราสังเกตุหลังจากนั้นอาการป๊าก็เหมือนแย่ลง มันเร็วมากๆเราร้องไห้ทุกคืนคิดมากทุกวันกลัวป๊าจะเป็นอะไรไป ป๊าเราไปหาหมอค่ะแล้วป๊าก็บอกว่าป๊าเป็นโรคหอบหืด เราก็ไม่รู้หรอกว่าอาการมันเป็นยังไงไอโรคนี้ แต่ป๊าเราไอฟึดฟัด พูดทีไอที เหมือนเป็นอะไรเกี่ยวกับปอดแล้วก็ผอมลงมากๆ ป๊าบอกเราว่ากินยา6เดือนก็หาย เราก็สบายใจขึ้นจนป๊าไปหาหมออีกรอบตามหมอนัด ป๊าก็บอกเราว่ากินอีก5เดือนห้ามหยุดกิน แต่แม่พูดกับเราว่าป๊าแย่แล้ว เราไม่รู้จะทำยังไง เหมือนกัว่าเราหลอกตัวเองว่าป๊ากำลังจะหาย ป๊าต้องไม่เป็นอะไรแต่จริงๆเราโคตรกลัว เราไม่อยากคิดว่าป๊าอาการแย่แล้วจะอยู่กับเราได้ไม่นานอีกแล้ว เรารู้สึกว่าเราเป็นลูกที่แย่มาก เราไม่สังเกตุป๊าเราเลย ไม่เลย เราควรทำยังไงดีคะ เราช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย