เราทำพาร์ทไทม์เพื่อหารายได้ฆ่าเวลาช่วงตกงานค่ะ (ช่วงรอได้งานประจำทำ) ซึ่งไม่คิดจะทำPTนานนเพราะเรากะหางานประจำทำ
โดยการมาทำพาร์ทไทม์นี้ เราจึงไม่เอาเพื่อนไม่เอาใคร(จริงๆก็มีเพื่อนแหล่ะแต่เป็นรุ่นน้องแต่ไม่ได้คุยกันแล้ว เราออกมาเอง) แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่พูดกับใครเลยนะคะ เราคุยกับคนอื่นได้ที่เขาดูเป็นมิตรต่อเรา แต่เราไม่ชอบให้คนที่ไม่ใช่หัวหน้างาน หรือคนที่อายุใกล้กันมาออกคำสั่ง ทำนู้นทำนี่ คือ ประโยคคำสั่ง, เราจึงดื้อ ทำเป็นหูทวนลมไม่ทำตามคนนึง (ให้อักษรย่อว่า G) พูด เขาก็ดูเหมือนมีน้ำโหนะคะ(ขึ้นเสียงใส่เรา) เราก็กวนเขาที่ไม่ทำตามที่เขาสั่ง แล้วก็มีบ้างที่เราบ่นเบาๆแต่เขาได้ยิน ถามเราว่าพูดไร (แบบเจ้าถิ่นนักเลง) เราก้อเงียบไม่ตอบ ต่อมาเขาก็นินทาเรากับน้องอีกคน น้องคนนี้ที่ดูไม่ชอบเราตั้งแต่แรกที่เราย้ายแผนกมาคงเพราะเราติงเขา เรื่องการทำงานที่มาขอสลับกะกับเรา และคงเพราะเราไม่ตามใจเขาง่ายๆแต่ทั้งที่เราก็ยอมสลับกะกับน้องแล้ว

รู้ได้ไงว่าเขานินทา เพราะเราได้ยินค่ะ
แม้จะกระซิบกันแต่ห่างแค่สองช่วงแขนเราก็ได้ยินซึ่งบุคคลที่เขาพูดถึงคือ เรา แต่เราเลือกที่จะเงียบฟังจับใจความแต่ไม่ตอบโต้เพราะเราไม่อยากเป็นเหมือนพวกเขา  ไม่ชอบแต่ก็ยังนินทาเหมือนให้ความสนใจ (แต่เป็นด้านไม่ดี)

เราเลือกที่จะไม่ให้ค่าในการทะเลาะกับสองคนนั้นหรือกับใคร เพราะเราคิดว่า เรามาทำงาน ทำหน้าที่ของตัวเอง มาหารายได้ ทำตามหัวหน้างาน และผุ้อาวุโส (แต่ไม่ใช่ทำตามใครสั่งที่เขาดูอายุไม่ต่างจากเรา) จริงๆเราทำได้แม้คนนั้นจะอายุน้อยกว่าแต่เขาต้องพูดดีๆด้วยประโยคให้ช่วย ขอให้ช่วย เราไม่เกี่ยงเรื่องอายุแต่เราให้ความสำคัญที่น้ำเสียง การพูดจามากกว่าค่ะ