สวัสดีค่ะ พอดีมีเรื่องอยากจะปรึกษา เกริ่นก่อนเลยตัวนี่ เป็นพนักงานพาร์ทไทม์ร้านนึง ขอแทนว่า A 
ร้าน A เป็นร้านที่มีมาตรฐานและดัง และมีการสั่งงานเป็นระบบมากๆเลยค่ะ 
เริ่มเลยคือ 1. เราเป็นพาร์ทไทม์ที่เรียนและทำงานไปด้วย อายุตอนนี้ 20 ต้นค่ะ เรามุ่งมั่นกับการทำงานมาก เพราะสูตรมันเยอะ มาตรฐานเยอะ แต่ทุกครั้งหัวหน้างานคนนี้ที่ชื่อ P จะคอยเอาเราไปพูดลับหลังเสมอว่า ที่เรายังช้าแบบนี้ เราจะเก่งแค่เรื่องเรียน แต่งานทำไม่เป็นเลยไม่ได้ (แต่เวลามีลูกค้าต่างชาติมาทั้งจีนและอังกฤษแกจะให้เราอธิบายตลอดว่ายังงี้ๆๆนะ คือให้เราช่วยคุยตลอดเลยค่ะ เพราะเราได้ภาษาา5555)
2. หลายๆครั้งเลย แกจะชอบนินทาพนักงานคนอื่นให้คนที่ร้านฟัง ไม่เว้นแม้แต่ ผจก. เช่น ผจก. บริหารงานไม่เป็น ไม่มีวุฒิภาวะ พี่ หน. อายุมากกว่า ผจก.ค่ะ ก็บอกว่าตัวเองอาบน้ำร้อนมาก่อน เลยว่า ผจก. ลับหลังเสมอ ตอนที่ ผจก.ไม่อยู่ แต่พอต่อหน้า เขาก็จะทำเป็นไม่มีไรเกิดขึ้น
3. ทุกครั้งที่มีการติเตียน เราจะอธิบายตลอดเลยค่ะ ว่าจริงๆไม่ใช่แบบที่ หน.คิด (แต่แกอคติเราไปแล้ว) เช่น เขาชอบบอกว่าเราล้ำหน้าเขา ทำตัวเก่งกว่า แค่ทำตามคำสั่ง ผจก. ซึ่งเดิมที่ หน. กับ ผจก.คำสั่งไม่ถูกกันและเหมือนกันอยู่แล้ว แบบว่า
'ผจกให้ทำเมนูนี้ๆๆได้ แต่แกไม่ยอม'  แกก็บอกว่า เพราะเป็นงี้ไง หน.คนนี้ถึงไม่สอนงานให้ ทีนี้แกโกรธเรา แล้วไม่คุยด้วยเลย แม้แต่เรื่องงาน ซึ่งทำให้งานรวนไปหมดเลยค่ะ 55555 (โกรธแล้วไม่คุยด้วย แต่แกบอกให้แยกงานกับเรื่องส่วนตัวออก)
4. แกตำหนิเรากลางร้าน ซึ่งลูกค้าคนอื่นเดินผ่านไปมา ทั้งๆที่สามารถเรียกไปคุยหลังร้านได้ หรือจริงๆที่ทำงาน 'ควรติในที่ลับ ชมในที่แจ้ง' ใช่มั้ยคะ เรารู้สึกนอยด์ไปมั้ย55555
5. แกเป็นหัวหน้าที่ทำงานบริการ แต่แกไม่ควบคุมอารมณ์เลย นอกจากเราแล้วที่แกชอบนินทาให้คนอื่นฟัง(คล้ายๆหาพรรคพวก) แกก็นินทาคนอื่นกลางร้าน ซึ่งลูกค้าคนอื่นเดินมาสั่งของเหมือนกัน แต่แก ก็พูดคำหยาบถึงคนๆนั้นเสมอ ย้ำนะคะ  นินทาคนอื่นด้วยคำหยาบ และนินทาหน้าร้าน
6. ทุกครั้งที่มีปัญหาอะไร แกจะโกรธและไม่คุยกับเราด้วยเหตุผลว่า เราไม่ฟังแก 
แกถามเราค่ะ 'ถ้าเราต้องเป็นหัวหน้าแล้วลูกน้องไม่ฟังจะรู้สึกยังไง นึกถึงความรู้สึกพี่มั้ย' ; แต่เราเป็นพนักงานก็มีหัวใจเหมือนกัน 
ทุกๆครั้งเราจะขอโทษตลอดเลยค่ะ เพราะเขาต้องสอนงานเรา + เราเชื่อว่าเราสามารถลดอีโก้ตัวเองลงได้แล้วมาทบทวนตัวเองว่าเราผิดตรงไหน 
แต่ตอนนี้เราพยายามสุดๆแล้วจริงๆค่ะ เรามีแค่ตัวคนเดียว ทุกครั้งมีปัญหาอะไรมีแค่เราที่ต้องปกป้องตัวเองเสมอ แต่เขาหาว่าเราทำตัวเก่งกว่า 

7. สุดท้ายค่ะ ด้วยความที่แกอคติว่าเราขี้เถียง ก้าวร้าวไปแล้ว แกก็เอาเราไปพูดถึงเรื่องครอบครัวด้วย ว่า 'ที่เราเป็นแบบนี้เพราะ เราอยู่กับพ่อ' 'พ่อทำแต่งาน' 'ไม่มีเวลาสั่งสอน' 'ขาดความอบอุ่น' ทั้งๆที่เราก็ลูกมีพ่อมีแม่เหมือนกัน (ช็อตนี้พิมไปร้องไห้ไปTT) เรายอมรับจริงว่าบางจุดทำงานไม่ถูกใจเขา แต่สิ่งที่ว่ามาตรงนี้ มันเกินขอบเขตสิทธิมนุษยชนแล้ว ... มันลามมาถึงเรื่องส่วนตัวเราแล้ว

ส่วนตัวเราทำงานและเรียนไปด้วย เราโฟกัสเรียนมากกว่าค่ะ แต่เราแค่เชื่อว่าถ้าผ่านตรงนี้ไปได้ สักวันเราจะเป็นผู้ใหญ่ที่เข้มแข็งและเข้าใจพนักงานคนอื่นด้วย ตลอดเวลาที่ทำงานที่นี่มา เรามีไฟและตั้งใจฝึกฝนมาก แต่ตอนนี้กลับโดนอคติศักยภาพและส่วนอื่นๆไปแล้ว

คำถามคือ ที่เล่ามาทั้งหมดมีส่วนไหนที่เราสามารถปรับปรุงเพื่อให้มันดีขึ้นมั้ยคะ แต่เราก็คุยกับ ผจก แล้วนะคะ เขาบอกให้เราโฟกัสแค่คนที่รักเรา และมองเห็นคุณค่าศักยภาพตัวเองพอ หรือเราควรลาออก เพื่อความสบายใจดีกว่า ยังไงตอนนี้ก็ยัง20อยู่ด้วย TT

ปล. เข้าใจนะคะว่าที่ทำงานมันจะมีปัญหาเสมอ ตอนนี้เราก็สงสัยค่ะว่า จะทำยังไงกับความคิดแบบชื่อกระทู้เลย

ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบบ