สวัสดีทุกๆคนค่ะ เรื่องที่จะถามคือยาวมากค่ะ ในที่สุดก็เข้ามาในพันทิปได้สักที 
 พอดีเรา move on ออกจากเรื่องนึงไม่ได้ มันรู้สึกทรมานมาก ในการใช้ชีวิตประจำวันค่ะ จนคิดว่าพันทิปอาจจะช่วยเยียวยาได้ เพราะเราไม่สามารถจะคุยเรื่องนี้กับใครได้และก็ไม่กล้าด้วยค่ะ 

คือว่า เรามีปัญหากับแม่แท้ๆของเรา move on จากปัญหาในวัยเด็กไม่ได้ จนทำให้ปัจจุบันมีปัญหา เราชอบคิดแต่ว่าทำไมแม่ไม่ทำอย่างงั้น ทำไมแม่ไม่ทำอย่างงงี้ ไม่รู้เป็นไรกับแกนักหนา

มันสะสมมาตั้งแต่เด็ก เรามีพี่น้อง สามคนรวมทั้งเราด้วย เราเป็นพี่คนโต ชิวิตในวัยเด็กค่อนข้างลำบาก เพราะพ่อแม่แยกกันตั้งแต่เรา 7-8ขวบ ตอนนั้นน้องเราคนนึง 6ขวบ กับ 4 ขวบ สามคนพี่น้องคนชอบเรียกว่าลูกกำพรอย  ตอนเด็กๆเราคงซนมาก เคยไปเล่นน้ำครั้งนึง พากันไป4คนเราน้องกับลูกของป้า คือตอนนั้นเราอยู่บ้านยาย แต่ยายแก่มากแล้ว และยายอ้วนมากส่วนมาภาระจึงตกอยู่กับป้าๆ  

เราพาน้องไปเล่นน้ำ ตอนนั้นเรา8ขวบ กลับมาป้าจะทำโทษ ให้ยืนเรียงแถวหน้ากระดาน น้องชายเราคนเล็กสุดคนแรก 4ขวบ และ5ขวบ และลูกป้า8ขวบเท่าเรา ป้าถามน้องว่า จะให้ตี หรือจะหนี เพื่อเป็นการทำโทษที่ไปแอบเล่นน้ำมา น้องเราตอบว่า จะหนี ทั้งๆทร่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะหนีไปไหน เราก็ห่วงจึงบอกจะหนีตาม ส่วนน้องคนกลางไม่หนี ลูกป้าก็ไม่หนี สุดท้ายคืนนั้นป้าให้ออกมานอนที่บ้านเล็กหลังสวน ไม่มีไฟ ไม่มีมุ้ง ผ้าห่ม พัดลม หรืออะไรเลย เรากลัวมาก ยุงก็เยอะ แต่พยายามปกป้องน้องเต็มที่เลย ร้อนก็ร้อน ยุงก็กัด จนสุดท้ายทนไม่ไหว ลุกมานั่งเอาผ้าไล่ยุงให้น้องและพัดให้ตัวเอง เสื้อผ้าป้าเค้าเก็บใส่กระสอบปั๋ยให้ พอเช้าเค้าก็เรียกรถสามล้อให้ไปส่งเรากับน้องที่ปากทางหมู่บ้าน และบอกให้เราไปหาพ่อ เอาเงินใส่มือให้ ซึ่งพ่อเราไม่รู้อยู่ไหนแต่เรารู้ว่าบ้านย่าอยู่ไหนและรู้ว่าถ้านังรถโดยสารจากบ้านเราไปจนสุดสายมันจะถึงปากทางเข้าบ้านพ่อ แบ้วก็นั่งสามล้อเข้าไปต่อได้ แต่เราไม่เคยเข้าเมืองเลย เราไม่รู้ว่าต้องขึ้นรถไหน เราขึ้นผิดฝั่งรถมันพาเข้าเมือง เรามีน้อง รกสอบเสื้อผ้า กับฝรั่งลูกนึง กำไว้จนเหี่ยว สุดท้ายคนขับเลยถามว่าเราจะไปไหน เราเลยเล่าให้ฟัง บอกจะไปบ้านพ่อ แกเลยตีรถกลับ เราก็นั่งมาเรื่อยๆจนถึง ลุงใจดีมาก ไม่คิดค่ารถเลย พอไปถึงบ้านย่า พ่อก็ไม่อยู่ ส่วนแม่เราแทบไม่ได้ข่าวเลย จากนั้นเราก็อยู่กับปู่กับย่าเรื่อยมา แต่ท่านแก่มากแล้ว ทำอะไรก็ลำบาก เราก็ช่วยเหลือและย่าก็ฝึกให้เราช่วยตัวเองแต่เด็กเพราะท่านทำให้ไม่ได้ ที่บ้านย่ามีอาผู้ชาย น้องพ่ออยู่ ด้วยแต่ไม่สนิทกันเลยค่ะจนทุกวันนี้ค่ะ ส่วนน้องชายคนเล็กเราที่มาด้วยก็โดนจับแยก ไปอยู่กับป้าๆฝั่งพ่ออีกจังหวัดนึง ส่วนน้องคนกลางยังอยู่กับยาย และไม่กี่เดือนคนกลางก็ตามมาเพราะทางบ่านยายบอกว่าน้องมันคิดถึง น้องคนกลางเราเลยได้ไปอยู่กับลุง เพราะท่านไม่มีลูกชาย ส่วนเราต้องอยู่กับย่าเพราะต้องคอยดูแลท่าน ชีวิตช่วงนี้จะลำบากมากเพราะพ่อแม่ไม่ได้ส่งเสีย แทบไม่รู้ข่าวเลย ด้วยอาจจะเพราะการติดต่อไม่สะดวกสบายเหมือนทุกวันนี้ คำว่าลูกกำพร้า (้็้็้็้็้็้็้็้ั้็้็้็้็้็้
(้็้็้็้็้็้็้็้ (้